Mijn dochtertje is bijna 8 maanden. Ze is een poosje ziek geweest achter elkaar (oorontsteking, eerste tandjes, griep en hoge koorts). We hebben daardoor veel met haar op de arm gelopen. Nu is ze beter maar wil niet meer alleen zichzelf vermaken. Zodra ik haar neerleg op een deken of in de box gaat ze huilen. Dit zal doorbroken moeten worden want zelf spelen is natuurlijk goed voor haar ontwikkeling en de rust. Vraag mij alleen af wat de beste aanpak is bij een baby van 8 maanden. Mijn idee is haar vanaf morgen drie keer op vaste tijden in de box te leggen en haar gewoon even te laten huilen. De eerste dagen 3 keer 5 minuten en dat steeds langer. Ik wil gewoon dat ze het zelf vermaken weer leuk gaat vinden. Iemand tips? Groetjes Erica
Helaas geen tips voor je, Tijn is nog niet zo oud. Wat je boven beschrijft lijkt me een goed plan. Niet ineens in de box leggen en weet ik veel hoelang laten huilen, maar in stapjes. Zo zou ik het ook doen denk ik.
Eerst op een kleed leggen en er zelf even bij gaan zitten om samen te spelen? En dan langzaam steeds vaker en langer even weglopen, en niet gelijk terugkomen als ze begint te huilen.
Is een sprongetje, heb ik bij Yara ook goed gemerkt! Toen moest ik ook erg zoeken naar de middenweg...Het gaat gelukkig vanzelf weer over, nu gaat het weer heel goed!
Juut dat zou fijn zijn als het inderdaad een fase is. Meestal merk ik echter bij de sprongetjes ook nog andere punten in haar gedrag zoals hangerigheid en humeurig zijn. Dat heeft ze nu niet. Nou kan het nu natuurlijk anders zijn bij dit sprongetje dus het blijft afwachten. Hoe koos je de middenweg? Het samen spelen op een kleed heb ik geprobeerd maar ze huilt zodra ik haar neerleg, ze is dan ook niet echt af te leiden met speelgoed. Ik kan het natuurlijk wel blijven proberen en toch steeds even weg gaan. Wie weet stopt ze na een aantal keer in eerste instantie wel met huilen bij neerleggen.
Even laten huilen kan echt geen kwaad... Hier merkte ik bij Joris idd ook rond de 8 maanden dat hij zich ineens moeilijker zelf kon vermaken en veel huilde als ik hem neerlegde! Hier werkte idd ook eerst samen spelen en daarna weglopen. Vaak huilde hij dan wel als ik opstond maar nooit lang en ging zich daarna weer zelf vermaken. Succes!
Mijn zoon kan ook niet meer zo goed alleen spelen hij huilt dan wel niet maar jammert de hele tijd en kijkt mij dan aan, nu ben ik er achter gekomen zo gauw als hij mij niet meer ziet gaat hij lief spelen
Ik heb dat ook wel eens met m'n zoontje. Meestal draai ik dan aan een muziekspeeltje, dan is hij snel afgeleid door de muziek. Dat vindt hij prachtig. Als het niet meteen lukt ga ik meezingen of neurien of ik geef hem iets in z'n hand en dan is hij meestal wel stil. Zodra hij dan naar z'n speeltjes begint te kijken, loop ik voorzichtig weg. Als ze weer begint te huilen kun je ook even iets zeggen, dan hoort ze je stem en is misschien ook weer even gerustgesteld.
Gisteren begonnen met regelmatig een korte periode op het kleed leggen. Ze huilde bij het neerleggen maar was wel af te leiden. Ze ging inderdaad uiteindelijk wel op onderzoek uit. Vandaag gaat het al stukken beter. Ze hield het vanmorgen en vanmiddag al makkelijk een half uur vol. Ik probeer haar weer te pakken als ze niet huilt zodat ze niet steeds denkt dat mama snel komt als ze huilt. We zullen zien de aankomende dagen. Bedankt voor jullie reacteis!