...maar ik heb een zindelijkheidsvraag. Ik hoop dat jullie mij kunnen/willen adviseren wat te doen. Het zit namelijk zo. Ons dochtertje van 2 jaar en 9 maanden was voor de zomervakantie van de PSZ al een beetje bezig met op het potje gaan en af en toe ging ze ook op de wc+verkleiner. Ik was zo blij en trots dat ik dacht dat ze na de zomervakantie wel zindelijk zou zijn, niet dus. Maar toen(ze was 2,5 jaar toen) kwam dus de zomervakantie van de PSZ, ze gaat erg graag naar de psz, en ze snapte er niks van dat ze niet naar de psz mocht. Daarbij moest ook papa veel meer werken dan anders in de vakantie en was dus weinig thuis en kwamen bij haar ook de 'peuterangsten' om de hoek kijken. Het hele 'zindelijkheidsgebeuren' hebben we even laten zitten. Waarvan ik nu denk: "Had ik maar doorgezet". Het voelt een beetje dat ik daarin gefaald heb. Ze wil er nu dus helemaal niets meer van weten, begint te kokhalzen als haar poepluiertje verschoond wordt. Nu heb ik vandaag de potjes en verkleiners maar even weggelegd om de druk er wat af te halen en na heer verjaardag in februari weer te beginnen. Boekjes erover lezen, stickertjes plakken, het helpt allemaal niet. Enige vorm van 'dwang' werkt hier niet: zoals, "zet haar dan en dan op het potje/wc". Nu krijgt ze eind juni(dat duurt nog wel even) een broertje of zusje dus het zou wel handig zijn als ze tegen die tijd zindelijk is. Ze is dan bijna 3,5 jaar. Sorry voor het lange verhaal, maar heeft iemand van jullie tips voor mij hoe dit nu aan te pakken?
Ik zou 't gewoon even op z'n beloop laten, totdat ze zelf aangeeft dat ze graag op 't potje of de wc wil plassen/poepen. Ik heb bij Milan altijd gewoon uitgelegd wat ik ging doen, als ik naar de wc ging en als ik hem verschoonde zei ik dat hij ook op de wc mocht plassen/poepen als hij dat wilde, dat verschonen dan niet meer nodig was. Maar verder heb ik er eigenlijk niks aan gedaan, aan zindelijkheidstraining. Gewoon gewacht tot hij zelf wilde en er klaar voor was (nu was dat best vroeg bij Milan, met 2 jaar en met 2 jaar en 9 maanden ook 's nachts). Hij was toen echt van de ene op de andere dag zindelijk, zonder gedoe.
Bedankt Linda voor je reactie. Vlak voor de zomer vakantie was ze er dus ook heel goed zelf mee bezig. Ik heb een beetje het gevoel, dat ik m'n 'kans' gehad heb, zeg maar, en dat ik die verspeeld heb door het in de, voor haar, moeilijke zomerperiode de zindelijkheid even te laten. Iedereen(oma's, vriendinnen) zegt dat het vanzelf wel weer komt, maar ik heb hier een beetje mijn twijfels over.
Ik snap je op zich wel, maar ik geloof niet dat je je kans verpest hebt hoor . Zulke dingen zijn natuurlijk best ingrijpend in een kinderleven en dan zijn ze gewoon even ergens anders mee bezig. Je hoort bijv. ook vaak dat kindjes een terugslag in zindelijkheid krijgen na de geboorte van een broertje/zusje. Ik denk dat je jezelf helemaal niks hoeft te verwijten. Ik zou gewoon bij 't verschonen uit blijven leggen dat dat niet meer nodig is (en ze dus ook niet meer hoeft te kokhalzen) als ze op het potje wil, maar verder inderdaad niet proberen te dwingen ofzo. Ik zou wel 't potje in de buurt laten staan, gewoon bij de wc ofzo. En dan denk ik echt dat het vanzelf wel weer komt, dat ze het aan gaat geven. Ze heeft in ieder geval al aangetoond dat ze er wel controle over heeft en dat ze het aan voelt komen.
Geen zorgen maken het komt zeker weten goed. Ik zou het voor nu gewoon even achterwege laten en er geen gedoe over maken. Want dat kan echt averechts werken. Mijn zoontje vond het potje/wc ook erg leuk tot dat hij ineens een aantal keer in zijn broek plaste en echt een luier om wou. Hij vond het absoluut niet leuk meer zonder luier. We hebben hem gewoon weer een luier om gedaan en een kleine 2 maanden gewacht. Sinds 3 weken zijn we er weer mee bezig en het gaat nu heel goed. Hij geeft alles keurig aan. Zowel de grote boodschap als het plassen. Zijn broertje doet het ook prima maar geeft het wat minder snel aan. We maken er totaal geen probleem van. Ook belonen wij hun met stickers en dat maakt het wel erg leuk voor ze allemaal.
Laatst was ze zonder luier en plaste in haar broek, geeft niks, kan gebeuren, we doen een droge onderbroek en broek aan, klaar. Ze was compleet overstuur.
Het lijkt wel alsof ze er idd helemaal niks mee te maken wil hebben. Helaas zal ze er alleen de rest van haar leven aan vast zitten... Wat hier erg geholpen heeft is belonen. Maak het leuk voor haar! Stickers, beloningen in het vooruitzicht, speciale meiden wc bril (hier cars natuurlijk!) etc. Maak er een feestje van, maar dwing niks af. Hier een mannetje dat bij 2j en 9 maanden van de een op andere dag zonder luier (ook gelijk snachts) liep omdat hij die stickers wel erg gaaf vond. Na 3 dagen was het hele vel al vol en liepen we bij de Bart Smit.... Ja, hij vond zichzelf erg stoer en wij waren blij dat we van de luiers af waren voordat de baby kwam.