Jeetje snoes! Het is heel gek, maar moest vanmiddag ineens aan je denken en bedacht dat ik je een berichtje wilde gaan sturen en nu lees ik dit . Wat verschrikkelijk! Kan t bijna niet geloven, als ik niet zelf had gezien hoe warrig de dingen in het ziekenhuis gingen toen. Wat een grove fout. Ik hoop echt heel erg dat de medicatie nog aanslaat. Is het anders evt nog met een nieuwe operatie te herstellen? Meis, vind het echt zo naar. Ik duim echt voor je dat het gewoon nog goed komt en je snel met ivf kunt gaan starten en je wat vertrouwen in het vu terug krijgt. Dikke kus en knuf voor jou.
Snoes, wat een rot bericht. Ik snap dat je je vertrouwen verloren hebt. Maar met wantrouwen komt dat kindje er ook niet... dus positief blijven is het enige wat je kunt doen. Veel sterkte meis! Ps. ikzelf ben ook mijn vertrouwen kwijt in het vu... maar dat door heel andere redenen. Ik ga nu voor mijn laatste cryo en als het dan nog nodig is stap ik over naar een ander ziekenhuis.
@ Snoes, jeetje wat een enorm stomme fout van het Vu!! Ik begrijp dat je het vertrouwen totaal verloren bent! Hopelijk kan er toch nog iets voor gedaan worden. Ik duim voor je meis, een hele dikke knuffel!
@Tjeetje Snoes, wat een grove fout zeg! Kan me voorstellen dat je hierdoor het vertrouwen in het VU kwijt bent. Poeh zeg, ben er een beetje stil van.... @NipNip, gister nog lekker genoten?
@em; zeker! Ben alleen constant misselijk... En vanacht wakker geworden met heel veel last van maagzuur... Blurk! We zijn nu onderweg naar huis; staan te wachten op de boot naar den helder. Morgen bloedprikken! En geloof ik ook weer eens werken... O! Dat bedenk ik mij: is er al nieuws op dat front, vas?
@aklina: wat naar om te horen dat ook jij je vertrouwen kwijt bent. Komt dat door het hele cryo ophalen gedoe? Of nog door andere dingen ook? En als je naar een ander ZH gaat, blijf je dan nog wel gezellig hier schrijven? @nip: balen van je kwaaltjes, maar toch: koester ze maar! Al vind ik dat eigenlijk lullig om te zeggen. Alsof je omdat je al zo veel shit hebt meegemaakt niet meer zou mogen klagen. Dus dat mag nog wel hoor. @werk: tja, het blijft een gekke situatie. Ik ga nog braaf, maar heb er dus eigenlijk niets te doen. Op aandringen krijg ik nu wel woensdag een gesprek met de directrice over hoe en of ik nog wat nuttigs kan doen. Verder ben ik donderdag op een oriënterend sollicitatiegesprek geweest. Dat ging volgens mij wel ok, maar dat hoor ik morgen of woensdag. Het was op zich allemaal wel positief, maar ook deze baan heeft wel weer wat nadelen. Daarbij gaat de procedure ook nog even duren, want ze moeten nog toestemming van de OR voor de vacature krijgen. Dan moet ie nog officieel uitgebracht en moet ik voor de vorm nog een keer op gesprek en dan zou ik dus evt aangenomen kunnen worden, als ze me inderdaad willen hebben. Maar ze willen ook wel graag dat ik snel start, ze hadden het zelfs al evt over 1 juni. Dus dat geeft ook wel hoop op een vlotte afwikkeling. Ik wacht het nu dus maar even af. Vind het ook wel spannend, maar merk dat ik ook moeilijk nog ergens warm voor kan lopen. Het is toch slopend, het beginnen aan een nieuwe baan. En ik heb net al mijn energie en enthousiasme in deze baan gestort. Moet dus weer even slikken en ver zoeken om dat nog weer een keer te gaan doen. Maar ben er gelukkig wel relaxed onder. Lig er niet van wakker en heb een soort basisvertrouwen dat het wel goed komt. Das dan weer een positief bijeffect van de vorige keer die goed is verlopen. Heb me ook neergelegd bij de teleurstelling van de late iui. Een kans is een kans heb ik bedacht en we zien het wel. Ga niet hopen, maar ook niet wanhopen. @nip: alvast heel veel succes morgen met bloedprikken, hoop dat je een mooie waarde krijgt!
@update! wordt net gebeld door de mensen van het sollicitatiegesprek: ze willen me heel graag hebben! Zoals gezegd zijn er nog wat hobbels en moeten we nog een procedure door, dus het is nog niet rond, maar ze willen me in elk geval heel graag! En dat geeft hoop en een lekker gevoel maar vind het ook een beetje eng...suf he?
Wat een goed nieuws vas!!! Lekker gevoel moet dat zijn als ze je graag willen hebben @klagen: zo was t niet bedoeld hoor! Vind t gewoon gek dat je daar ineens last van krijgt... En natuurlijk ben ik er ook "blij" mee! T is gewoon Ff wennen...
Wow Vasca, goed nieuws! Als je al zo snel gebeld wordt is dat positief. Goed voor je ego hè als ze je graag willen! Ik ben ook in korte tijd van de ene naar de andere baan gehopt. Is inderdaad vermoeiend, maar dat is een baan die niet leuk is ook...Succes met alles @ iedereen: bedankt voor jullie lieve reacties!!! Hier heeft de afdelingsarts de fout gemaakt. Het is ook wel hoog opgenomen en de arts is ook aangesproken op haar fout, maar daar krijg ik mijn eierstok niet mee terug. Het erge is dat ik een week na mijn operatie gebeld heb met het vu met de vraag of het klopte dat ik weer een cyclus kreeg. Dat wist de mw aan de telefoon niet, maar ze zou navragen en terugbellen. Niet gebeurd en daardoor dacht ik met mijn stomme hoofd dat het wel goed zou zitten. Valt me steeds weer op dat je je eigen arts moet zijn, maar de altijd assertieve snoes verandert in het ziekenhuis in een emotioneel wrakje en daardoor kan ik noooooit doortastend doorvragen. Echt balen! @ aklina, heb net ook even jouw blog gelezen, wat een verhaal ook! Maar zoals je zegt: van wantrouwen komen er geen kindjes, dus nu maar weer met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet. Ga eerst volgende week lekker op vakantie naar Italie. Heerlijk. En daarna nog een maandje tot de afspraak in juni. Niet teveel over nadenken, want dan kan ik nu al niet meer slapen van de spanning. @nip wat mooi dat je in afwachting van je kijkoperatie al zwanger bent geraakt! Dat is echt geweldig. Zo ik ga nu naar de bieb. Boekjes zoeken voor de strandvakantie. Kennen jullie het boek De Babyplanner? Gaat over een vrouw die IVF (of ICSI weet ik even niet meer) heeft gedaan en heeft daar met veel humor een verhaal over geschreven. Ik heb het in één ruk uitgelezen, met een lach en een traan. FIjne avond allemaal Liefs!
@snoes: wat klinkt je al weer dapper en positief! Vind ik heel knap van je. Lekker naar Italie...oe dat wil ik ook wel. Heb net het boek eten, bidden en beminnen gelezen op vakantie. Weet niet of iemand het ook heeft gelezen, maar dan wil je echt zoooo graag naar italie! Wij waren er vorig jaar ook...zo fijn. Weet nog wel een hele fijne agriturismo in de buurt van bologna, mocht je daar komen. Daar zijn wij zoooo ontzettend lekker verwend! wbt werk: het is zeker fijn als ze je willen. Lullige is dat ik niet helemaal vrijwillig ben gehopt, maar dat ze me 2 weken geleden doodleuk vertelden dat ze hun financieen niet goed hadden beheerd en er eigenlijk nooit geld voor mijn baan (en nog wat anderen) is geweest... Heb dus nooit een kans gehad in deze baan :x. Maar goed, het is fijn dat er al weer nieuwe hoop gloort aan de horizon.
Vas, over wel of geen kans maken deze maand, is t rond je ei misschien nog gezellig geweest? Want met hormonen maak je nu eenmaal toch meer kans. Goed getime-de iui of niet... Toch?
Snoes, ik heb dat boek ook gelezen! Zeker ontzettend leuk! Misschien ga ik het nog wel een keertje lezen. Vasc, eten bedden beminnen heb ik ook gelezen. Vooral het eten en beminnen gedeelte vond ik leuk!!
@aklina, ja dat zijn ook mijn favoriete gedeelten! Vond bidden iets te veel ver van mijn bed: klinkt heel mooi, maar kon me er te weinig bij voorstellen. @nip: helaas, het is wel gezellig geweest, maar niet in bed Stom genoeg had ik wel ineens vrijdagochtend heel veel zin, maar toen was vascaman er niet. Toen hij thuis kwam hadden we t direct druk met zijn verjaardagsfeest. Dat feest sloot bijna naadloos aan op onze afspraak in het vu en toen mochten we het van hun niet meer gezellig maken ivm de opwek tijd... Baalde dus beetje daarvan ook. Lichaam had het goed aangegeven, maar ja, als mannetje dan niet in de buurt is, maakt dat niet zo veel uit @noa: was van de week erg druk en heb niet zo gereageerd op het overlijden van je opa, maar als nog gecondoleerd meid! Best moeilijk dat hij dan net jouw kindje niet meer kan mee maken he? En ook gek hoe dicht leven en dood dan bij elkaar komt. Wij hadden woensdag ook z'n gekke dag: vascaman was jarig, maar die ochtend was ook de begrafenis van zijn oom. Het was een hele mooie ceremonie, dus we hebben echt wel een traantje weggepinkt, ondanks dat we niet heel close met hem waren. En dan feliciteert iedereen vascaman daarna weer. Best heel dubbel.
Ik ben gelijk op Bol.com gaan kijken naar dat boek maar toen kwam ik 2 verschillende kaften tegen maar wel met dezelfde beschrijving erbij
@ Nip, wat een situatie heb jij gehad zeg daar op Texel en je medicijnen. Ben blij dat jullie het allemaal weer hebben kunnen regelen maar echt een rustig weekendje zal het voor jullie niet zijn geweest? Wel veel lieve Texelse kleine lammetjes gezien? Enneh, succes met je misselijkheid en maagzuur It's all in the game hihi. Ben benieuwd naar je HCG waardes uit je bloed vanmiddag. @ Snoes, jeetje.....wat een verhaal. Uit ervaring weet ik helaas dat de VU niet fouten-vrij werkt, ze hebben bij mij vorig jaar ook een grove fout gemaakt . Jammer ook dat 'je waarschijnlijk sterke karaktereigenschappen' in de VU zo naar de achtergrond dwalen waardoor je niet genoeg assertief kan zijn. Deze fout van de VU kan helaas niet meer worden terug gedraaid. Probeer zelf vooraf bij afspraken in de VU, of het nou telefonisch is of in de VU zelf, thuis een lijstje te maken met al je vragen en dingen die je wil bespreken. Thuis heb je alle rust en tijd om erover na te denken. Het is echt niet genant als je dat erbij pakt tijdens je afspraak. Zo weet je zeker dat je alles hebt gezegd en besproken wat je wil, of het nou aardig is of niet. Sterkte! @ Ty, goeie tip he die Essie Hij blijft ook niet eindeloos zitten hoor maar hij smeert en dekt wel lekker @ Vas, dank je wel voor je condoleance. Inderdaad dubbel he hoe het leven soms is. Hebben jullie wel een gezellig verjaardagsfeest gehad? @ Hier, alweer bijna 24 weken zwanger, wat gaat het hard!!! Gisteravond had ik weer een fotosessie in mijn studio en merkte toen dat ik het lichamelijk zwaarder vond. Snel buiten adem en wat bandenpijn/harde buik enzo. Het werk is vrij intensief met alle softbox statieven (belichting enz) verplaatsen, verhogen/verlagen en dat is zwaar werk. Gister voor het eerst echt last van dat ik dus niet meer zo soepel ben als normaal. Na de fotosessie ook gelijk een warme douche genomen en in bed lekker mn buik gemasseerd met vette creme, om te ontspannen. Toen ik 5 was heb ik van mijn Opa en Oma een zwitsers huisje gekregen, dat is een speeldoosje, en die werkt nog steeds. Sinds 2 weken zet ik dat speeldoosje elke avond in bed voor het slapen gaan op mijn buik en speel ik dat lieve liedje af. En gisteravond voelde ik ons kindje aan die kant tegen het huisje aan bewegen *ooooohhh, ik ben zooooo verliefd*
p.s. gister weer 2 geboortekaartjes van een vriendenstel en kennissen in de bus gekregen. Een jongen geboren Quint en bij het andere stel een meisje geboren Evy En gelukkig hebben ook die mensen niet onze namen gekozen Volgens mij zijn wij nu één van de eerstvolgenden die moeten bevallen........
@Noa, wat schattig met dat muziekdoosje *smelt* Ik zit er ook al een tijdje over na te denken een muziekbeestje of iets te kopen en dat iedere dag af te spelen in de buurt van mijn buik . Moet er nu toch echt eens voor op pad . @Vas, wat fijn dat ze aan hebben gegeven dat ze je graag willen hebben. Moet zeker een goed gevoel geven . @Nip, nu al 'lekker' misselijk en maagzuur, blehhhh! Ben benieuwd naar de bloeduitslag! @Aklina, mag ik je vragen waarom jij het vertrouwen in het VU kwijt bent?
Tuurlijk mag je dat vragen emma. Het is nogal dubbel allemaal. Ik zie natuurlijk de goede resultaten van de vu hier in het topic voorbij komen. Dus het kan wel degelijk. Maar in mijn geval ben ik natuurlijk al 1 hele poging kwijt voordat ik ook maar een kans op zwangerschap had gehad. Nu in de tweede poging heb ik gelukkig wel veel embryo's en dus kansen op zwangerschap. Maar de wachttijden hakken er bij mij zo in... en het feit dat er gewoon niet 1 aanspreekpunt is die bij elke behandeling even in de gaten houd hoe het allemaal gaat... er zijn geen gesprekken... iedereen werkt gewoon aan de lopende band mee in het protocol en voor mijn gevoel makt het niet uit wie er in de stoel met zijn benen wijd ligt want iedere cryo poging is hetzelfde dus het proces ook. Maar zo voel ik het niet. Ik heb een heel afwijkend hormonen situatie. Mijn baarmoeder slijmvlies rijpt heel anders dan bij de normale vrouw. Mijn eicellen rijpen anders dan bij de normale vrouw. Nu snap ik echt wel dat het vu met veel "bijzondere" gevallen te maken krijgt... maar het proces blijft bij iedereen gelijk. Ik zou zo graag willen dat er een arts zich in onze casus "vastbijt" en de ultieme behandeling voor MIJ gaat verzinnen. Misschien is het in mijn geval wel beter om de cryo op dag 3 terug te plaatsen... omdat mijn baarmoederslijmvlies dan al rijp is... of juist pas op dag 8. Ik zeg maar wat. Maar ik heb zo'n "zwem" gevoel. Ik kom opdagen op de echo's, die worden dan gemaakt, ik kom opdagen op de tp (als ie al doorgaat), spreid mijn benen en dan is het vingers kruisen en hopen. En in dat hele proces is er geen moment van overdenken... waar zijn we nu mee bezig? Is dit wel de juiste aanpak? Het heeft al 4x niet gewerkt... kunnen we het nog anders aanpakken? Is 2 terugplaatsen in dit geval wel verstandig? Ik mis enorm betrokkenheid en daarom heb ik mijn vertrouwen wel verloren in het Vu. Daarom zou ik er ook niet aan moeten denken om de derde poging in ditzelfde tempo en in dezelfde molen door te blijven lopen... Als paarden met oogkleppen op. Ik las hier van de week iemand die belde met het vu en die kreeg als antwoord... er worden heel veel vrouwen zwanger hoor... dus het zal wel goed zijn. Daar kan ik dus echt he-le-maal niets mee. Ik werk zelf als verpleegkundige in een ziekenhuis met mensen die veel behoefte hebben aan informatie en bevestiging. Daar houd ik rekening mee. Anders moet je een ander vak kiezen. In dusseldorf zal ik altijd met 1 arts te maken hebben die zich gaat verdiepen in onze casus. Alleen op zon en feestdagen zal ik een andere arts treffen. Daar kijk ik naar uit. Iemand die weet wat de voorgeschiedenis en het verhaal is achter het gezicht van de patient. Even voor de duidelijkheid. Er zijn 3 artsen in het vu waar ik wel betrokkenheid bij gevoeld heb. Maar die zie je niet structureel dus die kunnen ook niet vinger aan de pols houden.
@Aklina, ik snap je . Vind ook wel dat je ergens gelijk hebt. Er werken zoveel gynaecologen dat je steeds weer een ander voor je ziet bij de verschillende echo's en ik heb het idee dat er daardoor niet goed per persoon naar een aanpak gekeken kan worden. En door het vasthouden aan protocollen vind ik ze af en toe ook wel een beetje koppig overkomen, kijk naar de situatie van Vasca haar iui. Ik snap dan ook wel dat je een volgende poging in het buitenland wil doen, daar wordt naar mijn mening toch meer naar de situatie en persoon gekeken. En als het één niet werkt, zoeken ze naar een andere aanpak. En toch heb ik wel veel vertrouwen in het lab van het VU en daar vind toch ook een heel groot en belangrijk deel van de behandeling plaats. Maar ja, ik ben geen 'speciaal geval' geweest en voor mij werkten de protocollen prima en dat scheelt ook wel weer in het vertrouwen hebben in het VU
@ Vas, wat goed! Gefeliciteerd! En natuurlijk is het een beetje eng! Maar wel positief dat ze je graag willen hebben!! @ Nip, ik duim keihard voor je vandaag!!! @ Snoes, als ze niets meer voor je kunnen betekenen zou ik ze wel aansprakelijk stellen. En je krijgt inderdaad niet je eierstok ermee terug, maar ze hebben wel een grove fout gemaakt waar ze toch echt voor aansprakelijk zijn! @ Noa, hoe bijzonder he! En wat ga je hard zeg!! @ Aklina, hopelijk is DD niet nodig, maar als het wel zo is, ik ken een hoop positieve berichten vanuit DD! @ Emma, hoe is het meis, waneer heb jij je 20 weken echo??