Goede avond dames. Ik heb al de hele zwangerschap last van een bepaalde 'angst'. Angst dat het mis gaat (nu nog steeds) ik heb geen mk gehad en heb al een kerngezonde dochter echter kan ik tot nu toe niet genieten van onze zoon in mijn buik. Ik heb een een angelsound en luister 2 a 3 keer per week naar het hartje dat stelt me gerust maar die gedachte kan ik helaas niet vast houden. Over 3 weken hebben we de 20 weken echo en ik zie daar zo tegen op. Ben zo bang om dit kindje kwijt te raken ofzo. Ik ben best een control freak en helaas heb ik hier geen vat en invloed op. De angst rondom de 20 weken echo komt grotendeels doordat mijn dochter een Sua had ( 2 vaten in navelstreng ipv 3) dit heeft gelukkig totaal geen invloed gehad, ze is kerngezond. En onze buren hebben helaas een kindje geboren moeten laten worden met 20 weken ivm meerdere grote afwijkingen. Ik denk dat het na de 20 weken echo wel beter zal gaan worden. Ik wil dit ook met de vk bespreken want ik word best moe van mijn negatieve gedachten. Ik denk ook dat het deels de hormonen zijn. Zijn er dames die dit herkennen? En hebben jullie misschien tips? Alvast bedankt dames
Ik herken je gevoel als geen ander... Na 6 miskramen eindelijk een goede zwangerschap. Tot de 20 weken echo. De gynaecoloog constateerde een ernstige hartafwijking. Weg droom... onderzoek bij een gespecialiseerde arts. Bleek de gynaecoloog een "foutje" te hebben gemaakt. Met week 28 en 30 bloedingen, omdat de placenta laag ligt. Maar... de baby maakt het hartstikke goed en beweegt veel. Daar hou ik mij aan vast! Ik heb het gevoel van angst los gelaten. Zolang de baby het daar binnen goed maakt, ben ik blij en geniet ik. Probeer het los te laten. Het zijn maar 9 maanden. Zonde om je constant zorgen te maken...
Ik herken het ook. Dit is mijn eerste zwangerschap maar heb ook schrik dat er iets verkeerd zou kunnen gaan. Heb me ook zo n doppler aangeschaft. Dat kan me ook geruststellen Proberen te genieten, meer kunnen we niet doen