deze week heb ik een afspraak met de verzekeringarts van het uwv. nu zie ik hier erg tegenop ook door ervaring met uwv bij dl. vorige week al telefonisch gesprekje gehad over waarom ik met 15 weken al gestopt ben met werken.. ik doe staand werk wat lichamelijk behoorlijk zwaar is. moest ik dus aan de telefoon gaan uitleggen wat ik precies doe hoe de werkvloer eruit ziet en hoe ik me voel als ik aan het werk ben. nou zus en zo flink stuk boven je hoofd iets weg pakken, en tillen en bukken en draaien en stilstaan. ik ben gestopt omdat mijn lijf gewoon niet wil. toen ik nog wel werkte kwam ik aan het eind van de dag thuis met pijn in mijn rug en pijn in mijn buik en vreselijk moe. dat lijkt me niet de bedoeling dat je je zo voelt na een dienstje werken. bij dl moest ik met 12 weken al stoppen omdat mijn lijf niet mee werkte. de eerste keer dat ik toen bij een arts kwam zei hij doodleuk wat mankeer je dan wat doe je hier? ook moest ik toen heel veel moeite doen om de man te kunnen verstaan later na telefonisch consult heb ik een ander gevraagd omdat ik hem echt niet begreep. ik helemaal blij ik kreeg een vrouw! die zou me begrijpen en niet zo moeilijk doen! nou niet dus.. waarom kan je dan niet gaan zitten? nou dat werkt niet je maakt het jezelf alleen nog maar lastiger werken als je erbij gaat zitten.. dus nu ook vorige week weer de vraag kun je dan niet op zo'n stakrukje je werk doen? nee mevrouw dat gaat niet.. als ik thuis al moeilijk mijn draai kan vinden op een comfortabele bank hoe moet dan dan op een hard stijf krukje? nu zie ik dus erg tegen de afspraak op doordat ze bij dl al zo moeilijk deden om te begrijpen waarom ik stop met werken. als mijn werkgever al zo makkelijk is een zwangere in de ziektewet te zetten omdat het werk lichamelijk gewoon erg zwaar is waarom doet het uwv dan zo moeilijk? ik draag toch netjes mijn premie hiervoor af? ik snap ook wel dat er mensen zijn die er gebruik van maken en makkelijk door zouden kunnen gaan maar ik wilde juist wel langer door gaan maar mijn lijf niet..
Hè wat naar al dat onbegrip waar je tegenaan loopt. Ik heb er ook tegen moeten vechten... maar uiteindelijk leek het door te dringen. Mijn reden was wel anders, maar ik kreeg ik elke keer het gevoel dat ik de enige was die niet fluitend door de zwangerschap heen ging. Ik baalde zelf al zo hard dat ik niet kon werken! Het onbegrip van een zogenaamd arts heeft me hard geraakt, heb er menig traan om gelaten. Ik moest naar de bedrijfsarts. Die snapte pas hoe het met me gesteld was nadat ze me gezien had (ik had haar wekenlang alleen telefonisch gesproken). Hopelijk loopt het voor jou ook los! Werken gaat gewoon niet, ze doen het er maar mee! Succes...
Is zo vervelend al dat onbegrip.. Ik ben paar weken terug bij de bedrijfsarts geweest maar die vrouw heeft me ook geraakt met haar opmerkingen. Had het idee dat ze niet eens naar me luisterde en dat ik me maar aanstelde. Hopelijk verloopt morgen het gesprek goed en voel je je begrepen en gehoord.
krijg nu ook weer een vrouw.. hoop dat deze wat begripvoller is dan degene die ik bij dl had.. als ze moeilijk gaat doen haar even uitnodigen een dienst te draaien? vast met stijve bekken beginnen en na een half uur gewerkt te hebben dat de rest van je lijf tegen gaat werken. achter een buro en computer is het natuurlijk heel makkelijk praten..
UWV, breek me de bek niet open! Bij mijn tweede stopte ik met 30 weken ivm bi (lopend werk) zei de UWV medewerker aan de telefoon dat zijn vrouw het zo lang had volgehouden dus waarom ik dan niet?! Bij een kennis was het nog erger. Haar baby werd te vroeg geboren en zou het misschien niet overleven. UWV eiste een percentage berekening (hoe groot is de kans dat baby het haalt) anders wilden ze niet uitkeren. : Wat rot dat het nu zo gaat! Voet bij stuk houden hoor! Desnoods wat traantjes persen. Het is duidelijk dat je wel wil, dus voel je niet schuldig!
moeilijke mensen zijn het maar af en toe.. ken ook iemand die had zo'n lage bloeddruk gedurende lange tijd van haar zwangerschap dat ze elke dag wel flauw viel en gewoon echt niks kon daardoor. vroeg de arts ook doodleuk maar waarom kan je niet werken dan? uhm nou wat denk je zelf?!
Hou op schei uit! Uwv brrrr ik heb er ook mee te maken! Ik heb dit uiteindelijk besproken met mijn gynaecoloog en die zei het wel te willen uitleggen aan het uwv. Toen ik weer een gesprek had met de verzekeringsarts alles nog een keer verteld en aangegeven dat zn info mochten opvragen bij de gyn. Moest een formulier tekenen waarmee ze dus medische info mogen opvragen en hierna niets meer gehoord! Nu heb ik ook een nachtje opgenomen gelegen en behoorlijk wat medicatie om deze zwangerschap goed te laten verlopen dus daar kunnen ze niet om heen. Ik heb personeelszaken gedaan jaren en weet dat ze graag willen weten of je je werk aangepast kan doen. Soms kan dat gewoon niet en zijn je klachten te erg. Zou fijn zijn als je werkgever dit ook aan ze kan uitleggen of een arts? Verloskundigen en gynaecologen adviseren regelmatig dat je eerder moet stoppen met werken. Niet alleen voor jezelf maar ook voor een goed verloop van je zwangerschap! Succes en laat je niet gek maken!! X♡
Oh jeetje, wat een onbegrip!! Ik ben helaas sinds vorige week ziek gemeld, ik werk nog wel maar kan het zelf aangeven. Ik heb helaas al Bi en belande bij mn knul in een rolstoel. Ben benieuwd wanneer ik heen moet. Bij mn vorige werkgever lieten ze met zware bi gewoon doorwerken totdat ik in een rolstoel terecht kwam. Dat wil ik deze keer echt niet. Ik werk in de gehandicapten zorg met clienten met moeilijkverstaanbaar gedrag.
Wat naar zeg, zoveel onbegrip! Om toch een positieve noot toe te voegen: Ik ben met 29 weken op advies van de vk voor de helft de ziektewet ingegaan. Ik werk nu halve dagen ipv hele. Ik werk met ernstig verstandelijk gehandicapten. Fysiek werk, van 's ochtends veel bukken met aankleden etc tot veel lopen, ook wel tillen. En veel gedrag. Bij mij was 't zo dat ik op een gegeven moment een harde buik kreeg die ook gewoon 1,5 dag niet meer wegtrok en pijnlijk werd met werken. Ook last van mijn bovenbuik omdat mijn buik een grote groeispurt heeft gemaakt en heel hoog is gaan zitten waardoor alles bij mijn ribben in de verdrukking komt. Met UWV tweemaal telefonisch contact gehad. Ze stelden een aantal vragen over de aard van het werk, waar ik last van had maar gingen eigenlijk heel gemakkelijk akkoord. Hoop dat het meevalt voor je!
Heb hier gelukkig geen negatieve ervaring met het uwv. Bedrijfsarts heeft met 16 weken mijn werkgever het advies gegeven mij voor 100% ziekt te melden bij het uwv vanwege zwangerschap. Hierna 2 telefoontjes gehad, ik werd gebeld door een heel vriendelijke mevrouw. Natuurlijk stelde ze heel veel vragen, maar ze reageerde gelukkig heel begripvol. Ze wenste me sterkte en een voorspoedige bevalling. Wat vervelend dat jij een minder begripvol persoon hebt getroffen, hopelijk tref je morgen iemand anders.
Hier ook alleen maar positieve ervaringen. Tijdens deze en vorige zwangerschap maar ook toen ik lange tijd ernstig ziek was en uiteindelijk volledig arbeidsongeschikt ben verklaard. Inmiddels is dat een tijd geleden en kan ik normaal gesproken gelukkig weer werken. Nu ik zwanger ben zit ik al sinds half februari ziek thuis. Geen enkel probleem met het UWV en ook niet met de bedrijfsarts. Leidinggevende is heel begripsvorming, geen enkel probleem. Heel fijn Jij veel succes, ik hoop dat je gauw meer begrip krijgt. Ik kan me voorstellen dat dit veel stress oplevert.
UWV heeft hier op ZP ook een topic. Misschien daar met z'n allen eens een bericht achterlaten. Dat ze willen dat je zo lang mogelijk door werkt is logisch. Maar dit mag nooit ten koste gaan van moeder en kind. Respectloos gewoon!
Hier ook goede ervaringen met het uwv. Met 15 weken deels ziektewet in. Ik was zo extreem moe (heb ook nog ME). Contact gehad met uwv (een man) en reageerde erg begripvol. Ik werk ook met verstandelijk gehandicapten met moeilijk verstaanbaar gedrag en voor mijn veiligheid ben ik direct toen ik wist dat ik zwanger was van groep gewisseld. Met 20 weken volledig in de ziektewet maar wel halve dagen op therapeutische basis gewerkt. Vooral dingen op kantoor gedaan, koffie drinken en af en toe een wandelingetje. Ook bedrijfsarts was erg begripvol. Situatie uitgelegd, benoemd wat ik al gedaan had en toen hebben we lekker koffie gedronken Bij ons op de locatie gaan de meesten de ziektewet in als ze zwanger zijn. Dit werk is moeilijk vol te houden als je zwanger bent.
Pfff ik kan me goed voorstellen dat je er tegenop ziet. Hier hebben ze gelukkig erg goed gereageerd. Ik heb ook niet steen en been lopen klagen, maar aangegeven dat het thuis alleen al erg zwaar is met de kinderen en daarnaast het huishouden nog. Ik gaf ook aan da ik mijn kinderen te kort ga doen als ik door blijf werken, dat ik werken echt heel belangrijk vind, maar dat mijn kinderen wel mijn eerste prioriteit hebben. Misschien een tip voor jou? Heel veel sterkte! Hopelijk goed bericht voor je
gelukkig heeft niet iedereen een negatieve ervaring met het ziekmelden door zwangerschap.. ik ken zelf eigenlijk alleen maar negatieve verhalen. hoop echt dat het goedgekeurd wordt en dat ze snel willen uitbetalen. ik zit inmiddels al een flinke tijd zonder inkomen omdat mijn ziektewet in eerste instantie was afgekeurd door een of andere domme reden.. we beginnen mijn inkomsten nu toch wel te missen..
Eerlijk gezegd volg ik je ook niet. Waarom geen krukje? Heb je dat geprobeerd? Minder uren maken? Toch gaan zitten? Misschien klinkt het als onbegrip, maar als je antwoord met 'natuurlijk niet' en 'dat gaat gewoon niet' klinkt het wel een beetje als onwil. Niet onaardig bedoeld maar je hebt tocg wek de morele plicht om het te proberen. of in elk geval een poging te doen het uit te leggen.
Ik snap wel dat het UWV zoveel vragen stelt, ik denk dat je dat niet moet zien als onbegrip maar als zijnde dat ze een situatie schetsen waarin ze juist begrip kunnenkeijgen voor jou situatie. Vertel ze eerlijk wat je al geprobeerd hebt en waarom je bv het werk niet op een andere manier kan doen en hoe je dit hebt besproken met je leidinggevende. Het feit dat die zo makkelijk is hoeft niet te zeggen dat het UWV zonder vragen iedereen maar in de ziektewet stopt. Ik wens je heel veel sterkte en nog een goede zwangerschap!
door het krukje krijg je een hele andere en verkeerde werkhouding waar je weer nieuwe klachten mee krijgt. minder uren per dag maken werkt hier gewoon niet. of je draait je dienst of je blijft thuis. we waren al regelmatig met handen tekort. mijn werk is gewoon echt niet zittend te doen als het kon had ik het gedaan want ik heb het erg naar mijn zin op mijn werk dus het is echt geen onwil. toen ik het mijn chef vertelde zei hij dat hij het erg jammer vond me zo lang te moeten missen maar had wel alle begrip waarom ik ermee stoppen wilde en heeft al meerdere malen bij degene die boven hem staat aangegeven dat delen van ons werk te zwaar is om met de hand te moeten doen. het meeste moet puur op spierkracht gedaan worden. ik heb ook nog nooit meegemaakt dat iemand het tot 34 weken het heeft vol gehouden zijn het geen lichamelijke klachten dan gaat de buik wel in de weg zitten
Als de bedrijfsarts of verzekeringsarts van mening is dat een aantal uur per dag mogelijk is, dan kan je werkgever op z'n kop gaan staan, maar dan draai jij geen hele diensten meer. Overigens is alles wat zij jouw "voorschrijven" bindend, mits jouw vk/gyn op schrift zet dat werken absoluut onmogelijk is. Succes morgen, gaat vast meevallen het gesprek.
Logisch natuurlijk dat ze niet klakkeloos maar iedereen in de ziektewet zetten. Ik heb ook wel mensen om mij heen gehoord die vrijwel direct al zeiden: "oh maar ik kan zo lang niet meer werken hoor want ik werk in een winkel"....dat vind ik al een verkeerde instelling als je er al vanuit gaat dat je snel zal stoppen met werken. Hopelijk heeft dit gesprek voor jou een fijne afloop!