Hallo Dames, Met de broer van mijn man gaat het qua gezondheid slecht. Schoonmama belde en zag het erg somber in. De onderzoeken lopen nog maar het is iets met zijn lever. Op zich natuurlijk erg naar voor hem en zijn vrouw maar wij hebben helemaal geen contact met ze. Het zijn namelijk mensen die alleen maar iets van zich laten horen als ze zelf iets nodig hebben (van jou). Wel sturen wij nog steeds verjaardagskaarten naar hun (althans dat doet mijn man) maar horen nooit iets terug. Zelfs met de geboortes van onze kinderen ook nog nooit een bezoekje, kaartje of iets ontvangen. Vorig jaar gaf mijn schoonzusje nog een etentje en ik was toen ook in NL maar dan wordt ik niet uitgenodigd. Waarom ze zo doen weet ik echt niet omdat er nooit iets van ruzie is geweest. Het enige wat ik me kan bedenken is dat we ooit een keer hebben geweigerd om 10.000 euro aan hun uit te lenen. Denk eerlijk dat het daar aan ligt maar weet het niet zeker. Nu is het zo dat mijn man zich dan toch weer geroepen voelt om contact te zoeken maar van mij hoeft het helemaal niet meer. Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik het heel erg vind voor zijn broer maar niet perse omdat het zijn broer is. Ik gun niemand een ziekte of andere vorm van narigheid. Op zich ben ik helemaal niet iemand die haatdragend is of denkt maar bij hun heb ik het na al die jaren echt wel gehad. Nu wil ik eigenlijk niet dat mijn man mijn naam op een kaart of mail vermeldt maar kan ik dit wel maken? Aan de ene kant misschien onvolwassen gedrag maar zij gedragen zich ook al jaren zo. En tuurlijk weet ik ook wel dat ik niet hezelfde hoeft te doen als zij (dat doen we eigenlijk nog niet ) maar heb er echt geen zin in. Wat zouden jullie doen?
Ik zou het aan je man laten. Als hij echt contact wil zoeken, dan blijft dat toch aan hem knagen en dan krijgen jullie straks onderling irritaties. Mocht hij daar langs willen dan doet hij dat en dan ga jij toch niet mee?? Is natuurlijk wel iets lastiger als hij helemaal naar nl moet, maar jij hoeft er weinig mee van doen te hebben als je niet wilt.
Er boven staan en toch gewoon ook jou naam erbij vermelden! Overigens begrijp ik je man ook wel het blijft zijn broer ! En àch als je beleefd blijft kunnen ze jou dat nooit voor de voeten gooien! Succes ermee
Heel eerlijk, ik vind dat jou man iig contact moet zoeken, zeker als hij hier toch enige behoefte toe voelt, het is en het blijft zijn broer, dan kan hij zichzelf iig in de spiegel aan kijken en denken : ik heb wel altijd contact gezocht, het ligt niet aan mij, persoonlijk zou ik denken dat wanneer iemand op sterven ligt gevoelens opeens heel anders worden, dan wil je opeens dingen tegen elkaar zeggen die je nooit tegen elkaar wou zeggen, of krijg je spijt van dingen die je gedaan hebt, verder, sterkte met het besluiten van wat jullie gaan doen,
Hij mag zeker contact zoeken van mij, dat zal ik hem nooit verbieden alleen voel ik me niet meer geroepen om het ook namens mij te doen Dus als hij een kaart of iets dergelijks wilt versturen zet hij alleen maar zijn naam eronder en niet de mijne erbij.
Ik zou het ook aan je man overlaten. En gewoon niet jouw naam er bij vermelden. Dan kan je man geen schuldgevoelens krijgen en heb jij gedaan waar je je goed bij voelt. Het blijft wel zijn broer.