We hebben 3 super gezonde meiden maar al dik 2 jaar bezig met nr 4 ronde 2 miskraam gehad ik ben 35 jaar en daarna wil het niet meer lukken donderdag krijgen we alle uitslagen binnen om te kijken of er een reden voor is maar in tussen tijd gebruik ik al die tijd mijn medicijnen niet omdat dat niet samen gaat en ik denk dat ik een traject niet aan zou kunnen ivm mijn gezondheid maar daar stonden we een half jaar geleden beide volkomen achter als die mogelijkheid er is er voor te gaan en mijn wens is echt super groot mis nog wel groter als voor mijn man maar ik ben nu bang het niet aan te kunnen want als het mis gaat hebben we grote problemen ivm melkveehouderij thuis en daarnaast werk ik in de zorg en natuurlijk onze 3 meiden het huis de boekhouding alles wat ik doe kan niet op losse schroeven komen te staan kan echt super met mijn partner praten kan mijn twijfels echt wel uiten maar ben dan weer bang dat hij gaat twijfelen en wat ik zeg ik denk dat mijn wens mis wel groter is als bij he. Moest echt even van me afschrijven
Ik wil niet heel vervelend doen, maar ik heb je verhaal 3x proberen te lezen en het lukt me gewoon niet. Zonder enige punten of komma's is het een enorm onsamenhangend verhaal. Ik denk te lezen dat je 3 kinderen hebt en graag nog voor een vierde wil gaan, klopt dat? En dat je man daar achter staat. Het lijkt erop dat het je niet op de natuurlijke wijze gegeven gaat worden en mogelijk een traject in moet voor die wens? En nu neem je al enige tijd je medicijnen niet omdat dat mogelijk in de toekomst niet samen gaat met een traject?
Phoe wat een lastige situatie. Om het heel zwart wit te schetsen: mijn mening is steeds: bij twijfel niet doen. Maar dat is heel erg zwart wit. Helpt mij persoonlijk wel om alles op een rij te krijgen. Zet voor jezelf eens alles op een rij op papier, alle pro's en contra's. Misschien helpt dit om een overzicht te krijgen en te kijken wat zwaarder doorweegt?
Je zou het niet aankunnen door problemen die je mentaal krijgt door het stoppen met je medicijnen? Of lichamelijk? Ik ben er altijd voor om in oplossingen te denken dus ik zou dan in meteen gaan puzzelen of er ergens hulp vandaan te halen is (familie die helpt, een extra persoon aannemen om werk over te nemen, dat soort dingen). Waardoor stond je er een half jaar geleden anders is dan nu? Dat lijkt me ook niet geheel onbelangrijk. Als je echt voelt dat dit je geen goed gaat doen zou ik het niet doen.. maar je schrijft dat jullie wens heel groot is.. heel lastig om die knoop door te hakken lijkt me