Onweer.. Zelfs zo erg dat ik vond dat ik moest schuilen bij de buurman een paar huizen verderop toen het buiten onweerde en ik de bus uit moest stappen. Merk nu wel met kindjes dat ik het meer los kan laten. Vroeger ging alles in huis dicht. Stekkers eruit. Deken over mijn hoofd en vingers in de oren. Ik kom zelfs te laat op mijn werk als het onweert.
Ben altijd bang dat ik moet overgeven, of dat iemand anders moet overgeven. Bijvoorbeeld in de bus of in het vliegtuig.. dan kan ik ook niet zo snel eruit als het gebeurd. Word ook echt panisch als iemand moet overgeven of aanstalten maakt, zo ontzettend naar. Zou ook nooit iemand kunnen helpen die zich niet goed voelt, bang dat het over me heen komt ook op tv HAAT ik het als ik nietsvermoedend kijk en ineens komt er een kots scene, wtf???? Ik kan me weken lang voorbereiden op een lange bus reis of trein reis, reispillen, plastic tasjes, verfrissingsdoekjes, kauwgom... ik zal nooit (veel) drinken als ik weet dat ik nog met de taxi terug moet of als ik een auto rit langer dan een half uur heb. Kan er ook heel slecht tegen als mensen op feestjes oid willen dat ik meer drink want het is zo gezellig. Ja het is gezellig, daarom stop ik nu met drinken voordat ik misselijk word Verder niet echt ergens bang voor.. soms knijp ik m als mijn vriend heel hard rijdt want dan schiet er wel eens door mijn hoofd 'als die auto maar niet ineens naar links komt' bijv..
Ik ben bang om te verdrinken of te verbranden dat ik het bewust meemaakt dat ik geheel in brand sta met dood tot gevolg. Dat ik dood ga is onvermijdelijk en ben ik op zich niet bang voor, maar niet zo...
naalden. En ik heb momenteel ijzertekort, dus moet regelmatig bloedprikken. Ik zit vooraf gewoon te hyperventileren in de auto
Deze angst heb ik ook heel erg. Al ben ik wel heel bang dat mij iets overkomt en de kinderen zijn erbij. Dat ze dat zien. Hun angst, machteloosheid, onbegrip. Brr mijn maag draait daar echt van om
- de dood - controle verlies van lichaam en geest. - spinnen - dat mijn kinderen gepest zullen worden - buikgriep (geen fobie)
Voor degenen die bang zijn voor de dood: zijn jullie vooral bang voor het moment? Of voor de manier waarop? Of voor na de dood? Ben ook altijd erg bang voor de dood geweest, bang om dood te gaan vooral, gelukkig nu al een paar jaar totaal niet meer.
- Paarden, ik loop rustig een kilometer om als ik ze ergens zie. - Wespen, wanneer ze in de buurt zijn ben ik pro in kung fu en kan ik heel snel rennen - Die grote huis spinnen ( die altijd met zn 2 zijn zeggen ze) - Kleine ruimtes met veel mensen
- Dat door mijn schuld/ nalatigheid iets met mijn kinderen gebeurd. - slangen - Dat 1 van mijn kinderen ontvoerd wordt en ik hem/haar nooit meer zal zien.En dus nooit zal weten of mijn kind nog leeft of niet. - Levend begraven worden .
Ja ik kan er echt niet tegen. Maar geen enorme fobie gelukkig want tijdens mijn zwangerschappen heb ik zelf heel vaak over gegeven...
Muizen, echt zo erg dat ik al in tranen uitbarst als ik zelf een plaatje ervan zie of op tv. En met de auto te water komen
Onweer en vuurwerk. Het laatste heb ik een paar jaar geleden in mn gezicht gekregen en sindsdien kom ik niet meer buiten rond de jaarwisseling.
Dat ik dood ga voordat de kinderen op eigen benen staan. Kinderen hebben weleens gevraagd (paar jaar geleden) waar ik heel bang voor ben. Toen was mijn antwoord ook al dat ik bang ben om dood te gaan voordat ze volwassen zijn maar na het overlijden van mijn man is die angst wel groter geworden. Als mij wat overkomt hebben ze niemand meer.
Ik ben echt doods en doods benauwd voor het donker. Verder heb ik veel angst om mn man en kinderen te verliezen. Maar geloof dat heel veel dat hebben maar daarbij functioneer ik nog prima. In het donker wordt ik echt panisch. Ik word heel schrikkerig, krijg een verhoogde hartslag en raak uiteindelijk in paniek. Het gaat steeds beter want nu durf ik met mn man wel buiten te lopen enzo. Maar alleen never ever. Nooit.