Vrouwen die aan het winkelen zijn met hun moeder... mensen die heel veel kunnen eten zonder aan te komen mensen met veel geld die nergens op hoeven te letten
Ben niet jaloers, maar zou sommige dingen graag anders wensen: - Een leuke lieve vriend (gaat prima in mijn eentje, maar soms is een schouder ook erg fijn) - Een zoontje die niet lichamelijk beperkt is - Mijn eerste zoontje nog hier.
Mensen die zo makkelijk schijt hebben aan alles. Die zich niet druk maken om wat een ander vindt en daarmee samenhangend...mensen die niet perfectionistisch zijn.
Ik ben jaloers op mensen die een huis hebben, waar de kinderen ieder een eigen kamer hebben, met een toilet boven, een vaste trap naar zolder en een voorraadkast in de woonkamer of keuken. Mensen die op loop/fietsafstand van school wonen Mensen die wel op nummer 1 komen om een sociale huurwoning te kunnen accepteren en niet zoals wij telkens schommelen tussen plaats 5 en 8. Sorry even mij frustratrie uiten
Mensen die enthousiast over iets zijn, een passie hebben. Ik kom niet verder dan dingen 'wel leuk' vinden. Een bucketlist? Geen flauw idee wat ik daar op moet zetten, niks is 'bijzonder' genoeg. Zeker als ik zie dat m'n vriend 'muziek ademt' dan denk ik, waarom heb ik dat niet met iets? Jammer.
Ik ben oprecht jaloers op mensen die vruchtbaar zijn en geen medische hulp nodig hebben om zwanger te worden. Op andere dingen ben ik niet gauw jaloers, maar als ik anderen met hun ouders zie kan het soms steken aangezien mijn ouders allebei al overleden zijn. Dat is dan misschien geen jaloezie, maar meer bewustwording van mijn gemis denk ik.
Beetje meer geld hebben zou fijn zijn. We komen wel rond maar het zou fijn zijn om op vakantie te kunnen gaan of een weekendje weg zonder dat nog 3 maanden financieel te voelen. Maar eigenlijk heb ik niks te klagen!
Maar dit kun je pas zeker weren als je dicht bij iemand staat. Mensen kunnen van alles mankeren zonder dat je daar aan de buitenkant iets van ziet en ook niet iedereen vertelt over vruchtbaarheidsbehandelingen.
Op mensen die gezond zijn. Voor wie hun gezondheid niet beperkend is om te leven. Mijn leven staat voor mijn gevoel al jaren stil.
Ik kan wel eens jaloers zijn op mama's met een leuke parttime baan. Ik zou zo graag een dag of 2 wat anders doen als zorgen en thuiszitten.
Heel erg soms. Met bepaalde dingen geniet ik juist dat ik de lat zo hoog leg...mijn uitdaging zeg maar. Maar in sommige gevallen zou ik graag wat makkelijker willen denken.
Haha, zo ben ik en ik kan je vertellen, dat is echt relaxed. Jaloers ben ik ook niet echt, zal daar wel mee te maken hebben. Zou alleen wel wat meer zelfdiscipline op eetgebied willen hebben.
Echt jaloers is het niet... Maar ik baal wel dat ik zoveel moeite moet doen, zonder succes, om een baan te vinden in het vakgebied waar ik voor gestudeerd heb terwijl oudklasgenoten het uiteindelijk of zelfs achter elkaar wel lukt. Ik gun al mijn oudklasgenoten een baan, echt. Ik ben ook niet jaloers op hun ofzo, ik had het alleen graag zelf ook gewild. Ben zo gemotiveerd! En dan wordt ik toch steeds aan de kant gezet om onnozele redenen(ja, ik bel er achteraan.. en met de redenen die ik te horen krijgen kan ik gewoon helemaal niets).
Haha Voor je verder leest: ik ben niet zielig en voel me niet zielig ... Ik ben op dit ogenblik echt wel gelukkig en heb zo'n jaloerse momenten niet vaak... Maar soms heb ik echt jaloerse momenten dan ben ik jaloers op alle anderen: * op mijn grootouders: wat lijkt het me heerlijk om een hele dag niets te moeten, mijn oma kijkt heel erg graag tv en doet dit dus ook vanaf 12u45 tot 23u45 bij wijze van spreken Heerlijk toch, voor een tv-kijker als ik * op mijn kat: die heerlijk nooit zelf voor het eten moet zorgen, heerlijk geaaid en gestreeld wordt, waar niets van verwacht wordt * op een kleine baby: eigenlijk een beetje omwille van het zelfde als bij mijn kat * op kinderen in het algemeen: heerlijk buitenspelen, alleen wat huiswerk moeten maken maar voor de rest moet niets * op mannen dat ze staand kunnen plassen * op mijn man omdat als hij thuis komt ook echt klaar is met werken * .... Ik kan zo wel even doorgaan, maar zo'n jaloerse momenten heb ik gelukkig steeds minder en ik besef nu heel erg goed dat alle bovenstaande groepen ook echt wel eens jaloers zouden kunnen zijn op mij want ik ben nog gezond (mijn oma en opa hebben kanker), de poes kan nooit naar buiten (vreselijk!), de baby is zo afhankelijk van iedereen, er wordt toch echt veel verwacht van kinderen en ze mogen zo weinig zelf beslissen, mijn man heeft veel minder verlof dan ik... Zo kan ik gelukkig ook wel even doorgaan Haha dus ik ben niet zielig ofzo maar kan soms echt jaloers zijn op jan en alleman Is dat herkenbaar voor iemand eigenlijk?
mensen met een leuke baan en bijbehorend inkomen. en soms wel is op mensen die overal maar mee weg komen, niet dat ik dat zelf zou willen maar toch. en op vrouwen die een goede carriere hebben, een toplijf met tijd om te sporten en altijd tijd hebben voor hun kinderen, man en huishouden, serieus hebben die mensen meer uren in een dag of slapen die gewoon nooit?
Echt jaloers op niemand. Soms denk je weleens; he waarom kan hij/zij alles eten wat ie wil en niet aankomen, bijvoorbeeld (mijn eeuwige strijd haha). Maar vervolgens denk ik al snel aan alle mensen die het slechter hebben dan ik (qua gezondheid, geen kindjes kunnen krijgen, financieel noem maar op). En dan weet ik dat ik absoluut niet mag klagen!
Op mensen die beide ouders nog hebben...... (en dan jaloers in de zin dat ik dat ook graag zou willen, absoluut niet in de zin van afgunst)