Ik ben trots op mezelf, omdat ik nu zo veel meer zelfvertrouwen heb, mede dankzij m'n werk, waar ik alweer bijna 3 jaar werk. En verder m'n gezinnetje, alweer bijna 10 jaar samen met m'n man en denk dat niemand gedacht had dat we het zo lang zouden volhouden met elkaar. En trots op m'n zoon, hij is in een jaar tijd zo goed gaan praten, dat ik er steeds weer versteld van sta, hij doet het ook super op school en gaat er met plezier heen
Ik ben trots op... - het feit dat ik er nog best lekker uitzie voor iemand van 40 - mijn unieke baan op een unieke school - het zelfvertrouwen wat ik heb weten te bemachtigen, dat is ooit anders geweest En last but not least: mijn man, kids en ons leven samen, niet perfect, wel waardevol.
Dit is precies op ons ook toepasselijk - onze zoon is ongeveer van dezelfde leeftijd als die van jou. Ook die van ons is enorm laat met praten, en nu eindelijk beginnen we te geloven dat het allemaal wel op zijn pootjes terecht zal gaan komen... Verder ben ik trots op het feit dat ik jaren geleden mijn reislust achterna ben gegaan, en tegen alle verwachtingen/zorgen van familie in helemaal goed terecht ben gekomen...
*Ik ben het meest trots op mijn lichaam omdat het na een maagverkleining en 80 kilo afvallen, een miskraam, het nu toch flikt een tweeling te voeden/groeien zonder medische hulp, mijn lichaam dus eigenlijk heel vruchtbaar is, terwijl ik pcos heb. *Ik ben trots op de sterke band tussen mij en mijn moeder. *Ik ben trots op mijn zelfverzekerdheid en dat ik een BAM ben en dat ik die keuze heb durven maken, ik durf voor mijn geluk te gaan.
Op mijn gezin/familie, dat we ondanks alles wat er is gebeurt en nog steeds gebeurt er nog staan en er voor elkaar zijn. Op mijn dochter die het leven niet gegeven heeft gekregen. Ze is zo ontzettend sterk! Op mezelf omdat ik een klote jeugd heb gehad en toch voor het grootste gedeelte er nog iets van bak. Op mijn zoon omdat hij mij heeft gegeven waarvan ik nooit dacht het te krijgen. Een jongetje.. Een heel knap jongetje.. heb een hele sterke band met hem. Op mijn man. Omdat hij nooit is weggelopen voor de rugzak die ik had en heb. En zo hard werkt om z'n gezin te onderhouden. En zo'n lieve man en vader is. Er zijn nog wel tig dingen maar deze tellen voor mij het meest..
Het meest trots op mijn lieve dochter. Iedere dag ben ik dankbaar dat ik haar moeder mag zijn. Nu ben ik ook trots op mijn nieuwe baan. Ik voel mij daar super en het is werkelijk de baan die ik al jaren wilde!
Ik ben trots op mijn dochter, het mooiste meisje van de wereld en het grootste geschenk dat ik ook heb mogen krijgen. Ze begrijpt hoe mensen in elkaar zitten en probeert daarmee haar klasgenootjes bijvoorbeeld te helpen. Ik ben trots op mijn man die ondanks dat hij als kind zin ouders verloor een lieve en goede man en vooral vader is. En op dat hij zich zo sterk heeft gehouden toen er teelbal kanker bij hem werd geconstateerd, ik weet dat hij een trauma heeft omdat zijn moeder is overleden na een lang ziekbed aan kanker, hij is zo bang geweest.... Ik ben trots op mijzelf omdat ik steeds beter om kan gaan met het feit dat ik endometriose heb en daar steeds beter mee om kan gaan. Ook ben ik trots op het feit dat ik heb kunnen accepteren dat er vanwege de endo nooit een tweede kindje bij zal komen. En ik ben trots op onze relatie, we gaan goed samen, ondanks wat we hebben mee gemaakt allemaal zien we altijd iets positiefs. I love him!
Ik ben trots op mijn jongens uiteraard En ik ben trots op dat ik vorig jaar april met 37 weken zwangerschap in één keer slaagde voor mijn rijbewijs Ik ben trots op het feit dat we onszelf best goed staande hebben weten te houden nadat ik 2,5 jaar geleden mijn baan verloor. Dat mijn man en ik samen op ons eigen manier voor ons gezin zorgen. Traditioneel. Hij werkt 60 uur per week (ik solliciteer wel, maar ja...helaas) en ik regel alles rondom het huishouden, boodschappen en koken en doe het gros van de opvoeding van de kinderen. Trots op hem dat hij er een halve baan bij heeft genomen en daar zelden over zeurt en trots op mezelf dat ik het nog trek als thuisblijfmoeder En trots op mijn lijf dat spontaan zwanger is geraakt van de tweede, dat mijn lijf de zwangerschap heeft uitgedragen tot 40 weken en dat ik de keizersnede complicatieloos ben doorgekomen en zelfs heel snel herstelde. Veel sneller dan de eerste keer. Terwijl ik 9 maanden bang ben geweest voor ALLE mogelijke complicaties (zoals doodgaan).
Dat ik in al die jaren sporten zoveel medailles en bekers heb mogen winnen incl meerdere kampioenschappen. Kijk er elke dag nog naar. Zelfs mijn dochter wilt er in de toekomst net zoveel halen met haar sport Ben trots op mijn kindjes en hoe ze zo hun eigen persoontjes worden en trots op mijn gezin in t algemeen.
Ten eerste op mijn moeder! Die er met 4 kinderen en één in de buik (ik) plotseling alleen kwam te staan. Een noodgedwongen bijstandsmoeder werd, eruitgekrabbeld en 5 kinderen op heeft gevoed tot verstandige slimme zelfstandige mensen. Ten tweede op mijn man en mijzelf en wat wij bereikt hebben, gestudeerd, hard ervoor moeten werken (zonder studieschulden). En nu hebben we een prachtig koophuis, aan het water en de mooiste dochter die er bestaat. We hebben heerlijke vakanties en kunnen volop van het leven genieten.
Ik ben trots op mezelf en hoe hard ik gewerkt heb om een hoop te overwinnen. Een paar jaar geleden zat ik in een relatie met flink wat huiselijk geweld (fysiek & emotioneel), en was mijn zelfvertrouwen gedaald tot het niveau van een snotje. Heb me er een weg uitgevochten, en ben kei hard aan de slag gegaan met mezelf, en flink geïnvesteerd om mezelf te leren kennen en te accepteren. Ik ben daarin vooral trots op mijn moed om deze angsten aan te gaan en er iets mee te doen, en mijn eerlijkheid om mijn fouten te erkennen, en mijn vermogen om te vergeven waardoor ik nu alsnog door een deur kan met mijn ex. Het is een proces met vallen en opstaan, maar ik ben zeker trots op hoeveel ik heb bereikt in een relatief korte periode. Ik ben trots op mijn partner die ook enorm veel heeft overwonnen, zoveel sterker is geworden en vaker zijn grenzen aan geeft en zich steeds meer open stelt. En ik ben trots op mijn dochters, die zo heerlijk zichzelf zijn en zich geweldig ontwikkelen.
Op mijn meisje! Hoe ze zich door haar ziekenhuis periode heeft heen geknokt, voor hetzelfde geld was ze er niet meer geweest😢 Ben op alles wat ze doet trots maar dit staat vrijwel boven aan..❤ Op mijn man, dat we ondanks de tegenslagen die we hebben gehad nog steeds bij elkaar zijn en er sterker zijn uitgekomen! ❤ En ik ben super trots op m'n vader, we hebben allemaal gedacht dat hij na het overlijden van m'n moeder in elkaar zou storten maar hij houd gewoon alles draaiende, ben ongelofelijk trots op m'n lieve papa!❤