Hier heeft de inbakerdoek van Pacco wonderen verricht. De Puckababy hielp hier ook niet echt goed. Mijn zoontje heeft trouwens ook verborgen reflux. De eerste drie weken waren vreselijk... huilen, krijsen... vaak tot 3.00 in de nacht waren we met hem bezig. Toen hij medicatie hiervoor heeft gekregen (via de huisarts) is het snel beter met hem gegaan. En toen later met de Pacco hadden we eindelijk wat rust en regelmaat in de dagen en nachten. Wat een opluchting. Toen kon bij ons het genieten gaan beginnen. Natuurlijk is het gewoon zwaar de eerste weken... Alleen wordt daar niet zo snel over gesproken... Iedereen zei tegen mij: geniet er lekker van!! Ik dacht: waar moet ik van genieten! Ja, de momentjes dat hij heerlijk lag te slapen in mijn armen... daar genoot ik van. Als ik jou was zou ik toch nagaan of er een medische oorzaak is. Sterkte en goed dat je het hier van je afschrijft. Hopelijk heb je wat aan de tips die hier gegeven worden.
Het is echt net of ik mijn eigen verhaal lees... Jenthe is net 5 dagen ouder, maar precies zoals jij beschrijft zo is zij ook! Sinds 1 weekje kan ze iets langer in de wipstoel en box liggen... maar als ze slaapt (in mijn armen) en ik wil haar ergens anders leggen (bedje of box) dan wordt ze huilend wakker. Hele dagen heb ik met haar gelopen en gezeten op de bank.. ik kon er niet meer tegen.... Dus ik heb vorige week ook een draagzak besteld, ze vind het heerlijk! Zodra ik ze in de zak draag dan slaapt ze.. en blijft ze gauw 2 uur lang slapen. Wandelen gaat sinds vorige week ook beter.. in t begin krijste ze alles en iedereen bij elkaar, waardoor ik dus ook niet de supermarkt meer in durfde. Nu zorg ik ervoor dat als ik naar de supermarkt ga dan ze een vol buikje heeft en dan leg ik haar pas in de kinderwagen, want ik wil ook graag eens met de kinderwagen weg ipv alleen met de draagzak. Als het loopt zoals het hier loopt dan zal het vast beter worden.. en troost je ook ik heb wqat afgejankt de afgelopen weken! De muren kwamen soms echt op me af!
TS, kan het niet zijn dat je kindje inmiddels "gewoon" oververmoeid is? Dan gaan ze ook krijsen (waardoor je ze oppakt en het onbedoeld erger maakt), overstrekken, onrustig, hazeslaapjes enz.. De reden dat ik dit vraag, is omdat je aangeeft dat hij nu net een kwartiertje in de wipstoel kan zitten... hoelang zet je hem al in de wipstoel, of probeer je wakker iets met hem te doen? Mijn jongste sliep met die leeftijd echt nog van voeding tot voeding. En begon ook te huilen buiten, maar dat had niet zoveel met reflux te maken, maar meer dat hij gewoon in zn wiegje wilde slapen, waar het rustig was. De eerste 6 weken is hij niet vd slaapkamer af geweest, en de eerste 9 weken niet buiten op n sporadisch bezoek aan het cb ofzo na. Los van bv of kv, zou ik wl echt met inbakeren beginnen. Denk dat je kindje inmiddels te sterk is voor een hydrofiele luier, maar ik heb hier nog wel een paccodoek liggen die je een weekje mag lenen om te kijken hoe het gaat. Zorg eerst dat je het slapen onder controle krijgt, dan kun je zuiverder naar andere dingen gaan kijken, nu is/wordt het gewoon een grote miserabele toestand, en zie je door de bomen het bos niet meer, ook omdat je zelf zoooo moe bent.. Ik heb echt een hekel aan de babytijd, die eerste drie maanden. Is overigens iets heel anders dan een hekel hebben aan mn baby Tis ook nogal wat, wat allemaal op je af komt. Sterkte, en als je die paccodoek wilt lenen, pb me maar
@Nyn - ja, ik denk absoluut dat hij oververmoeid is. Het probleem is dat hij nog nooit van voeding tot voeding geslapen heeft. Hij wilde eigenlijk al vrij vanaf het begin niet in zijn wieg, waardoor ik toch iets moest vinden om mijn handen heel even vrij te hebben, vandaar de wipstoel.. Het gekke is dat als ik hem even neerleg (box bijvoorbeeld) hij meteen gaat huilen, maar hij in de wipstoel aardig wat geduld heeft (voor zijn doen) Het lijkt er dus absoluut op dat hij niet wil liggen. Ik heb me net eens verdiept in reflux en herken Tijn in heel veel, maar wat nu? Ga je dan gewoon naar de dokter en zeg je dat je vermoedt dat hij reflux heeft, of noem je alleen de symptomen in de hoop dat de dokter er zelf mee komt? Misschien is het ook geen reflux, geen idee, maar ik wil het dan in ieder geval uitsluiten. En bedankt Nyn, ik ga je meteen een pb sturen!
Hier precies hetzelfde verhaal Ctje! Ben af en toe ook radeloos en weet gewoon niet meer wat we moeten doen om haar overdag aan het slapen te krijgen. Ik ben idd naar de huisarts gestapt met het vermoeden van reflux en kreeg meteen een verwijzing voor de KA waar ik morgen gelukkig al terecht kan! Mijn meisje zal inmiddels ook al wel van oververmoeidheid huilen maar ik wil eerst alle medische oorzaken uitgesloten hebben. Succes en sterkte, het is heftig hoor! Bij beide kindjes hier in de verste verte geen roze wolk gehad...
Dit is toch eigenlijk ook niet hoe het hoort: ik ben nu zo blij, want Tijn heeft even een half uur bij mijn man liggen slapen (normaal gaat ie dan al snel huilen) waardoor ik eindelijk eens op mn gemak kon douchen etc zonder babygehuil op de achtergrond ik begin elke dag al met de volgende zorgen: -waar laat ik hem als ik ga douchen? - waar laat ik hem als wij gaan eten? - hoe kom ik in hemelsnaam aan alle huishoudelijke taken toe? Gelukkig zou een draagzak in veel van deze gevallen de uitkomst bieden. Mits hij dat fijn vindt natuurlijk.
Mijn huisarts was behoorlijk kortaf toen ik met de diagnose verborgen reflux kwam. Hij gaf aan dat dat vroeger ook niet bestond en zolang mijn kindje goed groeide er niets aan de hand was! En dat hij in hele uitzonderlijke gevallen medicatie voorschreef. Een week later - was inmiddels gesloopt en ten einde raad - heb ik een vervangende huisarts gebeld (de mijne was met vakantie wist ik) en hij deed er helemaal niet moeilijk over en na mijn zoontje gezien te hebben, schreef hij Ranitidine voor. Wij hadden ook van alles al geprobeerd, zoals het verdikken van de voeding, bedje hoger etc.. Binnen twee dagen hadden we een heel ander kind. En pas vanaf toen konden we ook wat meer ritme in de dagen brengen met zijn slaapjes etc.. Omdat hij zichzelf steeds wakker maaide met zijn armpjes, zijn we later dus met inbakeren begonnen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat er dus huisartsen zijn die verborgen reflux met een korreltje zout nemen. Als je denkt dat jouw kindje het heeft, voet bij stuk houden en je niet af laten schepen.
Zo herkenbaar! De eerste weken liep ik 's middags nog soms in mijn pyama! Was dan zo blij dat mijn man thuiskwam en ik eindelijk kon douchen en mijn handen even vrij had. Hier ook veel gebruik gemaakt van de draagzak trouwens. Heeft ons wel door de eerste weken heen geholpen.
ook ik ga straks naar de huisarts. Inslapen met de doeken lukt nog niet maar ze slaapt wel iets langer. Mijn dochter heeft ook veel bultjes in haar gezicht nu, en eigenlijk huilt ze altijd na de voeding. Gisteravond de héle avond weer gekrijst en niks hielp.. Ik denk niet dat er iets uitkomt, bij mn oudtse ook verdenking op reflux terwijl de arts zei dat het tegenwoordig meteen gedacht wordt.. We zien wel. Ctje jij ook weer sterkte vandaag! Ik douche ook alleen als mn man er is hoor dat sowieso omdat ik haar niet alleen laat zonder toezicht en je dan ook niks hoort.
Ik lees normale dingen, een paar dingen die niet normaal zijn en een paar dingen waarin jouw hormonen nog lekker de hoofdrol spelen... Zichzelf niet kunnen vermaken in een wipstoel is heeeeeel normaal voor een kind van ruim een maand oud. Een wipstoeltje is qua lighouding ook helemaal niet zo fijn, dus ik zou hem eerder lekker in de box, op een kleed of in de kinderwagenbak leggen. Dat hij graag bij jou wil zijn, is ook normaal en beslist geen teken dat hij nooit en te nimmer door zal gaan slapen, (daar gaan je hormonen aan de haal ). Een draagdoek zou daarvoor bij jullie waarschijnlijk de oplossing zijn, zodat je wel met hem naar buiten kunt! Krampjes: beetje afhankelijk van hoe heftig die zijn, om te bepalen of het erbij hoort of niet. Hoe lang na de voeding heeft hij last? En hoe lang huilt hij dan? Hoeveel huilt hij op een dag? En wat doe jij als hij pijn aangeeft? Hoeveel voedingen krijgt hij op een dag en om de hoeveel tijd? Dat vele wakker zijn is niet normaal. Maar daarvoor kunnen tal van oorzaken zijn. Dat kunnen de krampjes zijn, maar ook een hoop andere dingen. Heeft hij last van een voorkeurshouding? Dan zou een osteopaat uitkomst kunnen bieden. Voor de rest zou ik meer moeten weten om zinnige adviezen te geven
O, en praktische tips voor jezelf: ga douchen voordat je man gaat werken! Gedoucht en gekleed in huis rondlopen, voelt al totaal anders dan in je pyjama achter de feiten aanrennen huishouden: laat de boel de boel, je schone kleren kun je ook zo van de lijn aantrekken, een keer minder stofzuigen is geen ramp en de ramen worden pas na 2 jaar wassen ondoorzichtig...
Als je een huisarts hebt die het serieus neemt, zul je waarschijnlijk eerst leefregels mee krijgen, dus ga die alvast toepassen: bedje ophogen, (en alles waarbij hij moet liggen) goed laten boeren tijdens en na de voeding kleine flesjes aanbieden, (kleiner dus dan hij qua gewicht zou mogen hebben! bij reflux altijd proberen vaker kleinere voedingen te geven) voeding indikken met johannesbroodpitmeel buikligging proberen, (heeft hier wonderen gedaan!)
Dat niet willen liggen herken ik erg van onze jongste. Ze leek pijn te hebben als ze lag. Ook in de maxicosi kon ze niet liggen. Dit kwam bij haar door blokkades in haar nek en rug en heeft de osteopaat ook verholpen. Hoeft dus geen reflux te zijn. Kan wel natuurlijk.
Mijn excuses als ik iets dubbel zeg, maar ik heb niet alles kunnen lezen . Ik herken je verhaal zo goed. Mijn tweede was ook zo onrustig. Dagen en nachten heb ik er mee rondgelopen in een draagdoek omdat ze anders zo lastig was. Ze had duidelijk veel last van krampjes waardoor ze niet kon slapen, ze dan te moe was enz. Enkel bij mij, in draagdoek bijv. Sliep ze heel goed. Maar na een tijdje kon ik die draagdoek echt niet meer zien, ik werd er bijna onnozel van. Ze is éénmaal opgenomen geweest waar ze Allernova AR kreeg, dat hielp wel wat. Ik dacht ook aan koemelkallergie, maar uiteindelijk had ze denk ik gevoelige darmen. Ze slikte ook veel lucht in waardoor de krampjes bleven ondanks de Allernova. Ik was zo ten einde raad, ik dacht niet dat dit ooit kon beteren. Maar na een drie maanden begon het op slag te beteren, ze sliep eindelijk, sliep opeens volledige nachten door... Nu is ze negen maanden en een zalig kind dat goed slaapt en steeds lacht. NOOIT gedacht dat ze zo zou worden... Aanvaard de krampjes, maak je niet te druk door het zoeken naar allerlei tips, oplossingen, ... en tel de dagen af. Je komt er heus wel, ook al is het moeilijk te geloven. En misschien na het eten snel terug in bed leggen, de dochter hier was eigenlijk constant moe door het slechte slapen dat ze nooit voor haar twee maanden echt in een wipper of zo heeft gezeten.... En als je wil, ik heb die boeken van Stefanie Lampe, ik wil ze gerust opsturen, je mag ze hebben...
Ik sluit me aan bij veel van de reacties, zijn gedrag klinkt eigenlijk normaal voor een baby van 1 maand oud. Dan willen ze het liefst de hele dag bij mama zijn. Maar als je hem verdenkt van pijn (buiten krampjes die er helaas bij horen) moet je hier gewoon verder naar zoeken totdat er uitkomt wat het is. Mocht het KMA zijn zouden de klachten direct moeten verbeteren als je zelf koemelkvrij zou gaan eten. Het kan ook zijn dat er blokkades in zijn werveltjes zitten en dan is een osteopaat een uitkomst. In het geval van (verborgen) reflux de leefregels toepassen die anderen al hebben gegeven. Het begin is sowieso erg zoeken, maar weet dat je het NOOIT fout kan doen! Je bent zijn moeder, je wil het beste voor hem en jij bent nu het enige dat hij nodig heeft. Een draagdoek klinkt dan ook als een goede investering. Luister verder naar je moedergevoel en laat je niet onzeker maken (een advies van de HA die adviseert op Pepti over te stappen zou ik persoonlijk in de wind slaan want zelf koemelkvrij gaan eten zou veel meer resultaat moeten geven) . Ik zou ook, als het kan, de bv weer proberen op te pakken want de troost van een (lege) borst heeft mijn meisje echt door de piek van krampjes heen geholpen (rond 6 weken). Eerlijk gezegd had ik zonder bv ook niet geweten waar ik het zoeken moest. Je bent zo onzeker met je eerste, en zit zelf vol hormonen... dat helpt ook niet. De borst was voor haar zo'n troost, dat ze daar altijd rustig van werd (en mama dus ook).
Hier ook erg veel herkenning. Roze wolk is hier ook lang weggebleven... Ook door onrust en slecht slapen. Beetje vergelijkbaar met jou verhaal, overdag sliep hij een paar keer kort, en in de nacht was hij ook veel wakker. Sliep maar een uurtje of 11 op en dag, met soms een paar dagen wel goed slapen 1x per week ofzo. Ik heb niet alles gelezen dus misschien heb je er niets meer aan maar mijn tips: - sluit eerst medisch uit, en zorg dat hier echt naar gekeken wordt (ik heb dit echt te weinig gedaan, vermoed nog steeds dat mijn uk een vorm van verborgen reflux has) - Hier was inbakeren de oplossing (puck a baby hielp ook maar een paar dagen) samen met minder prikkels, optijd naar bed etc. en niet meteen uit bed halen als hij nog duidelijk moe is. Hier had mijn manneke het bijvoorbeeld nodig om even te jengelenof huilen (en dan echt wel hard in mijn optiek) voordat hij in slaap viel. Dit deed ik de eerste tijd niet. Gevolg was hier een negatieve spiraal, hij huilde veel, ik bood teveel prikkels aan (want dan huilde hij niet) en daardoor sliep hij weer slechter etc. etc. Dus niet in de wipper, in de box liefst zonder mobiel (zou ik iig doen bij 2e) - Niet teveel prikkels houd het rustig en op tijd naar bed! - Zoek hulp/steun bij je omgeving. Mijn uk ging al vroeg soms logeren zodat ik even rust kon krijgen, want ik zat er echt bijna doorheen. Heel veel sterkte, en succes. En echt het wordt beter! Hier was uk vanaf een maand of 5 redelijk makkelijk en sliep beter, huilde niet meer voor het slapen!
Ik ben erg fan van BV, oudste heeft ook 26 maanden gehad en toen dacht ik ook altijd: hoe kom je al dat gehuil, (12-16 uur per dag) ooit door zonder borstvoeding? Nouja, dat heb ik bij de jongste kunnen ervaren: die troost je dus op andere manieren en dat helpt ook. Het gaat iets moeizamer, maar ik heb niet het idee dat ik nu met KV en niet steeds de borst aan kunnen bieden, nou heel veel moeite extra heb moeten doen. Nu hebben wij ook wel twee keer extreme situaties gehad, want Caitlyn huilde bijna net zo veel als Thirza, (10-14 uur op het toppunt). Dus weet niet of het bij 'normale' krampjes anders zou zijn geweest en ik wel een duidelijker verschil zou hebben gezien tussen BV en KV, maar toch... Wat veel meer hielp, was snel aan zoveel mogelijk lijntjes gaan trekken waar we geholpen konden worden. Concreet beschrijven wat ik zag aan mijn kind, (hoeveel huilt het, hoe huilt ze, wanneer huilt ze, wat zie ik verder aan haar). Daarmee kregen we de hulp die nodig was nu wel op tijd en kan ik zeggen dat de situatie nu sinds anderhalve maand redelijk stabiel is.
Wat fijn dat er zoveel gereageerd wordt! Ik zal later uitgebreider reageren, zit nu op mijn telefoon en dat typt zo irritant. @Rozemarijke - ik ben inmiddels weer langzaam aan het overgaan op bv. Ik doet het nu geleidelijk, omdat ik bang ben dat die darmpjes anders zo'n klap krijgen van de omschakeling. Voeding krijgt hij elke 3 uur, maar als hij eerder de borst wil, doe ik dat. Na de voeding begint hij vaak al met trappen met zn beentjes en zn hele lijfje voelt onrustig. Meestal duurt dit een half uurtje, maar zo af en toe krijst hij 2 uur en is hij ontroostbaar. Als hij pijn heeft, laat ik hem nooit alleen. Ik leg hem dan op mijn borst en praat zachtjes tegen hem, aai hem over zijn hoofdje etc. Eerst het medische uitsluiten wil ik zeker doen. Mijn gevoel zegt dat er iets niet hekker zit.. hij slikt veel, spuugt de ene keer erg veel en dan weer dagen niet, trekt veel vieze gezichtjes en gaat dan huilen. Ik wil eigenlijk graag dat ze dingen gaan uitsluiten, ook voor mijn eigen rust. Straks om 14.40 een afspraak bij de HA. En als hij weer komt met de dooddoener 'tja, baby's huilen' mag hij een weekje komen oppassen Erover praten vind ik moeilijk. Hier op het forum gaat het me goed af, maar in 'real life' ben ik zo iemand die heel de dag vrolijk kinderliedjes loopt te zingen en tegen iedereen zegt hoe fantastisch mijn kleine is. Ik weet dat als ik dat niet doe, ik er helemaal doorheen zal zitten. Mijn zus heeft aangeboden een avondje op te passen zodat mijn man en ik uiteten kunnen en naar de film, maar mijn man vindt dat we dit niet kunnen maken naar mijn zus, omdat hij zo slecht (of helemaal niet) slaapt.. Net weer geprobeerd en godzijdank heeft hij een uur in zijn bedje geslapen (waar je al niet blij mee kunt zijn..) toen werd hij huilend wakker. Heb hem nu rechtop tegen me aan en nu slaapt hij weer als een roos.. Hmm toch nog best uitgebreid gereageerd! Ohja, iemand zei dat ik de boeken van Stephanie Lampe mocht hebben, wat lief! Ik heb zelf het boek baby's in een droomritme. Het boek darmkrampjes of reflux lijkt me wel erg interessant.. Nu ik die titel intyp vraag ik me af of darmkrampjes en reflux zo dicht bij elkaar liggen? Lijken de symptomen op elkaar?
Ja, het lijkt op elkaar, maar HET grote verschil is wanneer ze huilen. Refluxkindjes huilen direct tot kort na de voeding, (tenminste: dan begint het). Darmkrampjes kunnen pas ontstaan een uur tot anderhalf uur na de (start van de) voeding, omdat dan pas de voeding in de darmen is. Verder noem je een aantal dingen waarbij ik, na twee refluxkids die beiden helaas ook fikse darmkrampen hebben gehad, direct zeg: reflux! Dat slikken, vieze gezichten trekken. Je kunt kijken of je alvast in kunt dikken door een klein beetje BV af te kolven en daarvan een papje te maken met johannesbroodpitmeel: de ervaringen daarmee zijn nogal wisselend, maar het valt te proberen. Verder zou je zelf alvast gaviscon kunnen halen en dat direct NA de voeding kunnen geven. Dat legt een beschermend laagje op de slokdarm en dan heeft ie minder last van voeding die omhoog komt.