Sinds een paar weken heb ik het gevoel dat ik de hele dag politie agent aan het spelen ben. Ons mannetje is nu 16 maanden en klimt overal op, bv op de bank, op het bed enz. Maar hij houdt nogal van donderjagen en als er niet oppassen, valt hij er echt flink hard vanaf. Ook wil ik gewoon niet dat hij bv met schoenen aan op de bank gaat. Maar als ik hem eraf haal en zeg dat het niet mag, klimt hij er letterlijk 20 sec later weer op. Boos zijn maakt blijkbaar geen indruk, ik zet hem ook wel eens in de box maar zodra hij eruit is, doet hij het weer...Ik kan echt nog geen 5 minuten zitten om een kop thee te drinken...Hoe doen jullie dit? Toegeven en het risico lopen dat hij eraf valt? Toch telkens 'straffen'? Ik ben erg benieuwd!
Hier ben ik straks ook bang voor... Eva kent absoluut geen gevaar en die zie ik dus ook wel tig keer van de bank vallen. Gelukkig kan ze nu de bank nog niet op, ze is te klein / de bank is te hoog . En wij hebben ook geen box meer, dus daar kan ze voor de veiligheid ook niet meer in. Ik denk dat ik haar eerst maar overal mee naartoe neem waar ik ben en haar zo snel mogelijk leer om zelf (normaal) de bank af te komen en dat ze voorzichtig moet zijn. Als ze met schoenen de bank op gaat klimmen, doe ik die gewoon uit (vindt ze meestal niet leuk ).
Ik denk eigenlijk dat een kindje van 16 maanden nog niet echt begrijpt dat iets niet mag, als je ze zegt dat iets niet mag en je draait je om zijn ze het geloof ik alweer vergeten..... Aangezien ze gewoon nog geen gevaar zien op die leeftijd probeerde ik ze echt zoveel mogelijk in de gaten te houden en steeds te ingrijpen als ik zag dat meneertje wilde gaan klimmen. Uiteindelijk is hij toch wel eens gevallen en toen hij eenmaal door had dat hij kon vallen en zich pijn kon doen heeft hij zijn tactiek veranderd waardoor hij niet meer viel Hij draaide zich toen bijv. eerst om als hij van bed af wilde klimmen zodat zijn voetjes eerst op de grond terecht zouden komen en niet zijn hoofdje I.v.m. de schoentjes op de bank; wij dragen geen schoenen in huis, ik wil die viezigheid van buiten niet in huis hebben, we hebben een mat in de woonkamer en een kruipende baby dus mijn kindjes dragen thuis slofjes, wij zelf ook trouwens.
Als ik dat aan mijn zoontje spiegel: Die begint nu wat sneller en beter te luisteren, en nog kunnen ze nog niet alles begrijpen. Bijv: Waarom mag je de ene keer wel op de bank, de andere keer niet. Dat hij schoenen aan heeft, daar denkt hij in zijn spel niet aan. Juist als je veel van die situaties hebt, waarin dingen verkeerd kunnen gaan. Dan loop je vaak te verbieden. Dat maakt vaakt niet zoveel indruk meer. Wij hebben veel dingen aan de kant gedaan, en dingen proberen te vermijden, ipv steeds maar blijven straffen. Resultaat is dat wij maar een enkele keer per dag hoeven te verbieden, maar dat hij daar wel heel erg gevoelig voor is. Vanaf zijn 1e jaar brengen we dingen terug in de woonkamer nu hij wat beter luistert (zoals kopjes koffie op tafel, krukjes, etc). En daar leren we dan bij wat hoort en wat niet hoort. Tot die tijd hadden we 3 of 4 dingen die echt niet mochten. Maar dat duurde dan ook 30 keer verbieden voordat hij het doorhad. En bij anderen in huis werkt het verbieden ook nog goed, omdat hij het niet zo vaak hoort.
verbieden heeft vaak niet zoveel zin, dat begrijpen ze nog niet. rustig weghalen waar het niet mag en afleiden werkt het beste. en volhouden. heeeeel erg vermoeiend, maar langzaamaan gaan ze het beter begrijpen. en van de bank vallen, je kunt niet altijd opletten. nadat hij er twee keer af is gestuiterd doet hij nu zelf veel voorzichtiger. echt gevaarlijke dingen moet je natuurlijk weghalen, maar van de bank vallen is iets dat ze gewoon moeten leren dat dat pijn doet!
Een kind van 16 maanden kan best veel begrijpen, verbieden heeft dus ook wel degelijk zin. Dat is tenminte mijn ervaring. Hier staan gewoon glazen en plantjes op tafel en Eva (ruim 15 maanden) weet dondersgoed dat ze er niet aan mag komen. Als ze eraan wil gaan zitten en wij komen net binnen, loopt ze ook meteen weg (ondeugend is ze dus wel ). Net als de afstandsbedieningen, maar die zijn wel erg verleidelijk , maar vaak blijft het alleen bij even aanraken en dat mag ook gewoon. Zo zijn er wel meer dingen die we verbieden en ze luistert over het algemeen best goed. Alleen buiten als ze loopt nog niet helemaal (helemaal niet ). Wij hebben soms wel schoenen in huis aan, als we terug komen van wandelen en Eva heeft in de tuin ook altijd schoenen aan en loopt er zodoende dus ook wel eens mee binnen.
wij hebben precies het zelfden dan ook echten de helen dag door vandaag is ze toevallig logeren bij opa en oma ze logeert normaal nooit... wat een rust nu,echt gewoon te rustig wij hebben nog een dochtertje van 6 maandjes en de oudste is bijna 2 die zit ook overal aan en in wat ze niet mag ze weet het ook dondersgoed dan kijkt ze me aan en dan toch even doen he kijken hoever kan ik gaan bij mama..... maar ik moet zeggen ik mis der nu echt wel veel te stil zo! maar en dagje rust is ook best fijn ik denk gewoon blijven herhalen en voet bij stuk houden dit hebben wij ook en het werkt wel het duurt een tijd maar ja alles is ook zo verleidelijk voor de kinderen
Hier ook een agente die 24/7 in functie is. Sommige dagen zijn er echt niet meer gezellig door. Ik blijf drie keer waarschuwen, vierde keer gaat hij in de hoek. Tot drie tellen werkt ook goed. Bij drie gaat hij vaak weer lief spelen. Het zal wel bij de leeftijd horen en gaat vast wel weer over. Ik blijf consequent, en hoop dat dit over een paar weken het beoogde effect heeft.
Ben ik toch maar even heeeeeeel blij dat Jesse nog in de box zit. Als je geen politieagent wilt spelen, moet je gewoon die box laten staan tot ze een jaar of twee zijn, dan snappen ze beter als ze wel/niet ergens aan mogen zitten. Even een ander vraagje: waaróm heb je de box al weggedaan? Juist in deze leeftijd heb je daar toch het meest aan, is mijn ervaring.
Hoi, tja, het hoort bij de leeftijd he? Dat ze op deze leeftijd nog niet begrijpen wat wel en niet mag, is niet waar: ze begrijpen het donders goed. Alleen, het geweten gat zich pas rond een jaar of 2-3 ontwikkelen en pas vanaf dan kan een kindje INTRINSIEKE motivatie ontwikkelen om iets wat niet mag ook niet te doen, (intrinsiek is dat het van hemzelf uit komt). Tot die tijd heeft je kindje die motivatie van buitenaf nodig, dus steeds herhaling van mama dat het niet mag. Je wilt natuurlijk niet de hele dag 'nee' lopen zeggen, en dat moet je ook echt niet doen: is zowel voor je eigen humeur als het humeur van je kindje niet zo fijn: je kind is volop aan het ontdekken en als jij steeds 'nee' zegt, rem je hem daarin. Het is dus handig om een paar dingen te bedenken waarvan je zegt: OK, ik wil dat ie dit als eerste leert/afleert. Daar ga je consequent 'nee' op zeggen en van de rest ga je afleiden of spullen weghalen. Daarbij is het voor een kindje ook erg prettig als het op deze leeftijd gewoon af en toe ook eens in de box kan spelen: daar hoeft hij geen 'nee' te horen, de grenzen zitten er gewoon natuurlijk door de spijlen van de box, Als je kindje trouwens die paar dingen waar je eerst op het gefocust heeft geleerd, is het tijd om stap voor stap andere dingen te gaan leren/afleren. Succes!
Op die leeftijd snappen ze het heus wel en vergeten het ook weer snel, herhalen herhalen herhalen soms op het irritante af. Ik heb de box nog steeds en ze worden volgende maand alweer 2 jaar. Ik zou nog niet zonder kunnen, niet luisteren of een driftbui...hup ga maar effe in de box zitten. Groetjes Brez
anders zodra je binnen komt gelijk de schoenen uit doen. zodra Esmee binnen is maakt niet uit of het thuis is of bij iemand anders dan wil ze zelf dr schoenen (en sokken) al uit. dat ze klimmen hou je denk niet erg tegen je draaid je om en ze klouteren al ergens op. de box hebben wij zelf allang al niet meer staan, sinds ze 7 maanden was hebben we hem opgeruimt. nou klimt Esmee nog niet zo erg, ze wil wel maar ze is nog net even te klein. waar ze wel en niet aan mogen zitten snappen ze heus wel, als Esmee ergens aan wil zitten ,begint ze zelf al met dr vingertje te wijzen en zeggen van uh uh uh, dus ze weten dondersgoed wat wel en niet mag.
Bij ons is het een kwestie van consequent zijn.. Esmee weet heel erg goed waar ze wel en niet aan mag zitten en wat ze wel en niet mag. Natuurlijk is het af en toe even aftasten met hoever ze kan gaan maar dat mag ook .. Waarom de box weg is.. Simpel. Ze wou er vanaf een maand om 11 echt niet meer in. Was alleen maar huilen en dan ga je ook niet lekker aan het schoonmaken etc.
ik heb de box nog wel staan, en ik haal hem voorlopig nog niet weg. mijn zoontje vind de knoppen van het gasfornuis momenteel geweldig, na 3 keer waarschuwen gaat hij in de box. hij zit er ook nog wel eens zomaar lekker in te spelen en hij gaat er ook in als ik hem even 'kwijt' moet als ik dweil of de frietpan schoonmaak ofzo. dat politieagentje spelen begon hier zodra meneer ging staan, dus rond 8 maanden, dan begin je al met verbieden. hij is nu bijna 14 maanden en snapt heel goed waar hij niet aan mag komen ( daarom is het veel leuker om het toch te doen) hij begint nu wel te snappen dat nee ook echt nee is dan probeert hij het eerst nog even met huilen, lukt dat niet dan gaat hij spelen. hij heeft ook een eigen stoeltje, heel leuk om in te staan. 3 keer waarschuwen en dan haal ik het stoeltje weg. het is hier ook herhalen, herhalen, herhalen. maar daar heb je op een gegeven moment alleen maar profijt van. groetjes, Miranda
ik heb de box nog wel staan, en ik haal hem voorlopig nog niet weg. mijn zoontje vind de knoppen van het gasfornuis momenteel geweldig, na 3 keer waarschuwen gaat hij in de box. hij zit er ook nog wel eens zomaar lekker in te spelen en hij gaat er ook in als ik hem even 'kwijt' moet als ik dweil of de frietpan schoonmaak ofzo. dat politieagentje spelen begon hier zodra meneer ging staan, dus rond 8 maanden, dan begin je al met verbieden. hij is nu bijna 14 maanden en snapt heel goed waar hij niet aan mag komen ( daarom is het veel leuker om het toch te doen) hij begint nu wel te snappen dat nee ook echt nee is dan probeert hij het eerst nog even met huilen, lukt dat niet dan gaat hij spelen. hij heeft ook een eigen stoeltje, heel leuk om in te staan. 3 keer waarschuwen en dan haal ik het stoeltje weg. het is hier ook herhalen, herhalen, herhalen. maar daar heb je op een gegeven moment alleen maar profijt van. groetjes, Miranda
Wij hebben de box niet meer staan sinds een weekje ofzo, Eva wilde er echt niet meer in. En wat iemand anders al schreef, met een huilend kind in de box doe je ook niet echt lekker je huishouden . Eva heeft trouwens ook een eigen stoeltje (zo'n fauteuiltje), daar mag ze van mij wel op klimmen en op staan, ik vertel haar dat ze voorzichtig moet doen en dat snapt ze ook wel. En als ze valt, valt ze niet zo hard, het is maar een laag stoeltje. Staand vanaf de bank vallen vind ik wel heel eng.... Maar vandaag toen ze het bed af wilde draaide ze zich op haar buik en wilde zich eraf laten glijden met haar benen naar beneden... en dat hadden wij niet eens voorgedaan! Ik denk dat we het met de bank ook maar even gaan oefenen. Tegen de tijd dat ze dan de bank op kan klimmen, kan ze er ook zelf weer vanaf.
Onze Demi klimt sinds een paar weken ook op de bank en ze weet heel goed hoe ze er netjes van af moet komen. Idd ze draait zich op dr buik en laat zich zo vd bank glijden, heel knap. Maar goed als ze rechtop op de bank gaat staan vind ik het ook eng hoor en dan blijf ik ook echt wel in de buurt
Probeer de positieve dingen te benadrukken, door veel complimentjes te maken. je moet zorgen dat je niet in een negatieve spiraal terecht komt. Boos zijn, tja wat is boos, is het beheerst boos? dus je stem verheffen? Anders, niet doen! Ik zou hem niet in de box doen, de box wordt immers ook voor leuke activiteiten gebruikt. dat kan verwarring geven. ik zou hem op de trap zetten, ongeveer 2 minuten. Als hij iets doet wat niet mag, benoemen wat er niet mag, doet hij het daarna weer dan op de trap zetten en zeggen: jij zit op de trap omdat je .. deed, en dat mag niet. (ik weet niet hoever je kindje al is met praten of het begrijpen van wat je zegt)Twee minuten later hem van de trap afhalen, en een kus geven/ knuffel geven. oja en als hij niet blijft zitten, gewoon 100 x weer terugzetten (hierbij geen emoties tonen, want dat zal hij wel proberen= aandacht/afleiding), kost eerst energie, maar na een tijdje is de boodschap dat `mama bepaald` wel doorgedrongen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik las ook dat iemand 3 keer zijn kind waarschuwd voordat ie straf geeft, maar dat is echt te vaak. ik zou het duidelijker houden en 1 keer waarschuwen en daarna is het klaar, anders blijven ze uitproberen