Heb al eerder topics geplaatst.. maar omdat ik zelf zo erg van mening ben dat er écht iets met Devin aan de hand is, maar ik mn vinger er niet op kan leggen.. misschien heeft iemand dit ook met haar kleine mee gemaakt of weet 't' antwoord? Al vanaf het begin, begon mij het gevoel te bekruipen dat er wat met t jochie is (noem t moederinstinct?).. Toen Devin 3 weekjes was had hij een middenooronsteking, volgens de kinderarts vrijwel onmogelijk bij zo'n kleintje die ook nog eens 3 weken eerder was geboren) Maar toen we heen gingen om t te laten zien, zei ze dat t idd zo was.. (DUH).. Maar verder.. Hij weigerde zijn flessen en zat onder de eczeem (heeft dus kma) en heeft bronchitis (pufje) en dacht dat t daarmee opgelost zou zijn. En toch het gevoel bleef mij bij.. Devin sliep én slaapt ontzettend veel, daarmee bedoel ik zeker 18 tot 20 uur per dag (ja nog steeds). Volgens de kinderarts geen probleem, waarsch erfelijk bepaald of zo iets. Ook heeft hij al maaaaaaaanden een hoge temp, varierend van 37.5 tot 38 gr (ik moest m tempen met de neus van de kinderarts er bovenop :x 'ja want thuis is toch altijd anders als hier in t zkh' zegt ie. Mooi niet want daar zat ie dus op 37,9.. Als ie echt warm voelt dan wil ik m nl nog wel eens tempen. Soms zit hij er dus boven. Uitslag van zijn bloed en urine leverde weinig op. Wel dat hij een infectie had, dus toen ik vroeg waar van, zei ze dat het missch van een luchtweginfectie is' Hij krijgt extra fysio (we hebben nu een chronische indicatie hiervoor gekregen) omdat hij achterloopt in zijn ontwikkeling. Hij moppert ontzeettttteeend veel (eigenlijk alleen maar ) en lijkt al moe als ie net wakker is ^^ vast voedsel ging ook ontzettend moeizaam, maar dit begint te komen. Qua ontwikkeling doet Devin nog niet veel, hij slaat zichzelf hard op zijn buikje, waarom weet ik niet, hij heeft net 2 weken zijn voetjes ontdekt. Voor de rest niks Ik begrijp dat je snelle (dat is Carmen ) en langzame kindjes hebt, en dat maakt mij ook geen donder uit of dit zo is. Maar mijn gevoel zegt dat Devin wat mankeert. Ik weet alleen niet wat. Het enige wat ik kan bedenken is net als mij en mijn zusje een vit b 12 tekort. Maar hier wilden ze hem NIET op testen omdat dit vrijwel nooit voorkomt. Huisarts gebeld of zij dit wilden laten testen. Ook niet, met dezelfde reden. Nu hebben we as dinsdag een afspraak met dezelfde kinderarts en wij gaan er op staan dat zijn bloed daar op gecontroleerd gaat worden! Ik voel gewoon dat er iets is, maar niemand werkt mee lijkt wel. Ook de omgeving reageert soms heel 'kwetsend' dat t allemaal wel mee valt want hij zit nu toch mooi op schoot, eh ja, dat is een half uur ^^ van een hele dag dat ie EINDELIJK even rustig zit zonder te mopperen. En dan zeggen dat t best wel mee valt en dat iedere baby zijn dag wel eens niet heeft bla bla. En die en die was ook traag in de ontwikkeling, maar is ook goedgekomen. Ik geloof er eerlijk gezegd echt niet in. Devin maakt sinds kort oogcontact (gelukkig) en hij kán met momenten best gezellig zijn (voor een paar minuten) en lekker lachen. Ik koester die momenten ook zeker! Nou ja heel verhaal weer.. maar ik moet t gewoon kwijt. Devin is een schat, maar echt een mopperbaby ipv een huilbaby Dit is de lijst met symptomen van b12 tekort bij kleintjes, ik herken er zo ontzettend veel van Devin in, vandaar dat ik m daar op wil gecheckt hebben (komt geloof ik bij 1 op 1200 kinderen voor). Stichting B12 tekort: B12 en…. kinderen
Je noemt dat hij nu pas sinds kort oogcontact maakt? Hmmm ik ken de symptomen niet van vitb tekort maar wel de beschrijvingen van kinderen die ASS hebben (autisme spectrum stoornis) en vaak lees ik in de dossiers terug dat ze als baby geen oogcontact maakten, niet zelf dingen doen en ontdekken, alleen maar dingen 'nadoen' als jij het doet, veel slapen, achter lopen in ontwikkeling... Sorry wil je niet bang maken maar goed je plaatst natuurlijk je vraag hier en dit is het eerste waar ik dan aan denk....
ik ben geen arts en heb geen idee wat een vit b tekort oid doet bij een kindje maar vind dat je wel naar je gevoel moet luisteren. Gewoon door blijven zeuren bij je ha of sec opinion vragen bij een andere en bloed laten prikken.. liever teveel onderzocht dan te weinig.. hopelijk ben je snel gerust met een uitslag en of behandeling en hoef je je geen zorgen meer te maken.. succes!
Ik had al ergens anders gelezen dat jij een b12 tekort hebt net zoals ik en ik was net begonnen met je verhaal lezen en las dat hij zoveel slaapt en moest gelijk aan de b12 denken. Ik zou echt eisen dat ze daar op gaan testen je kan het beter zeker weten en uitsluiten dan dat hij het straks echt hebt met alle gevolgen van dien. Ik hou het bij mijn kinderen ook echt in mijn achterhoofd als ik maar 1 keer zoiets vermoed zit ik bij de huisarts want je hoort toch wel vaak dat als 1 van de ouders een vit b12 tekort hebt een kind het later ook heeft. Ik heb het nooit van een baby gehoord of gelezen maar je weet het maar nooit Dus echt gaan eisen hoor,heel veel succes!!
Oh wil nog wel even zeggen: gewoon blijven doorzeuren tot je je zin krijgt, als moeder heb je het vaak bij het juiste eind hoor!!! Echt ik heb hier ook flink achter de artsen aan moeten zitten maar uiteindelijk heb ik het toch voor elkaar gekregen en ik had ook nog eens gelijk gekregen!!! (mijn dochter had gewoon echt pijn na haar geboorte en iedereen (vk, HA enz.) deed dat af met: krampjes terwijl ik gewoon wist dat er iets anders was... en dat bleek ook zo dus... dus idd ga op je gevoel af! desnoods kruis je zelf die vit b12 lekker aan op zo'n formulier. Dan eis je maar dat ze het doen en anders ga je naar een ander zkh...
Jij hebt ook een vit B12 tekort? Dan moet de ka toch rekening houden dat Devin via jou, tijdens de zwangerschap, óók te weinig vit B12 binnen kan hebben gekregen?? Jeetje meis... wat erg als er dan ook niemand naar je luisterd! Is er geen ander ziekenhuis waar je naar toe kan voor een second opinion? Ik lees dat ze een boel schade kunnen voorkomen bij een vroegtijdige diagnose. Verder heb ik er geen verstand van, maar is het eerste wat in me op komt als ik de symptomen zo lees.... Heel veel succes en sterkte!
Gewoon doorgaan met zeuren en zeuren. Ik heb zelf op een kdv groep een kindje gehad met o.a. de symptomen als moeheid, veel slapen, zeer langzame ontwikkeling, weinig contact maken. Het duurde ook erg lang voordat de ouders ermee verder kwamen. Over een tekort bij hen weet ik niet. Mocht je verder wat willen weten dan graag via pb. Heel veel sterkte en ik denk echt dat je moedergevoel klopt!!!
Ben je ook nog steeds niet bij de KNO arts geweest voor evt een chronische infectie ergens? Zou ik ook op staan hoor! Het arme joch! Gooi echt je emoties in de strijd en zeg dat je erdoorheen zit van schuldgevoel dat hij misschien eenvoudig geholpen zou kunnen worden als dit of dat getest werd. En nog steeds: vraag via je verzekering een second opinion bij een goed bekend staand zh en ka. Langzame ontwikkeling lijkt mij ook niet zo raar gezien het vele slapen, hij heeft gewoon geen tijd om iets te oefenen Je hoort tenminste ook wel dat erg drukke en veel wakkere kindjes juist snel zijn met dingen.
Blijf staan voor wat jij denkt en voelt! Niets is zo belangrijk als een moederinstinct, wat anderen er ook van zeggen. Ik vind het moeilijk om te beoordelen wat er met je mannetje zou zijn, maar het feit dat jij je zorgen maakt, bepaalde dingen herkent van bijv. vit B12 tekort en dat jij ook die tekorten hebt, is voor mij reden genoeg om echt aan te dringen/zeuren/eisen/stampij maken voor nader onderzoek!
Waarom willen ze niet testen op vit. tekort?? Daar begrijp ik echt geen snars van! EISEN dat ze het testen! Zijn ze nou helemaal??
Volg je moedergevoel zou ik zeggen. Dacht aan schildklierproblematiek, maar daar word doorgaans op getest met de hielprik... Laat je niet wegsturen. Ik ben ook doorgegaan bij mijn dochter, die had dan wel wat anders maar ben er nu wel gerust over.
luister naar je instinct en niet opgeven als ze zeggen dat ze niet willen testen. jij betaalt voor gezondheidszorg, dus dat zul je ook krijgen. ze werken in feite voor jou hoor. zo erg als er niet naar je geluisterd word door artsen
De eerste 8 weken van V inn zn leventje, heb ik tegen de kinderarts gezeurd, dat hij volgens mij reflux had, dit was niet zo, en ik moest niet zo onzeker zijn, het zou wel door mijn leeftijd komen dat ik twijfelde aan zijn gezondheid, of door dat ik een tweeling had gekregen en zij mijn eerste 2 kinderen zijn.... Anyway, met 12 weken kregen we dan toch te horen dat hij reflux had, medicijnen gekregen en binnen een week had ik een ander kindje, kortom houdt voet bij stuk, je gevoel zegt het niet voor niks!
Als ik dit lees denk ik dat je best wel eens goed zou kunnen zitten met je idee! Chronische infectie of vorm an allergie zou ook heel oed kunnen. Of iets met de stofwisseling. Zelf zou ik met een niet mee willen denkende huisarts en kinderarts voor een second opinion naar een ander ziekenhuis stappen, desnoods in het buitenland!
Wat herkenbaar! Ben pas 3,5 maand moeder, maar ik geloof heilig in het moederinstinct! Ga inderdaad op je strepen staan (neem iemand mee om je te ondersteunen hierin) en evt. een second opinion. Worden de artsen niet huiverig als je zegt dat je kindje nu pas een beetje aankijkt? Hier trokken ze de wenkbrauwen al op toen ik dit aangaf bij 3 maanden... O en een boze baby; dan is er toch iets... wil je niet ongeruster maken, maar laat je kindje niet los hoor! Je bent heel goed bezig en hebt alleen nog meewerkende mensen nodig. Dikke knuffel voor jou als doortastende moeder!
Hoe is zijn ontlasting? Wellicht zit er iets niet lekker in zijn buikje en kunnen ze de ontlasting onderzoeken.