De chaos en troep achteraf. Hoe ik ook probeer om tijdens het koken al zoveel mogelijk aan de kant te zetten, het lukt me maar niet....
- Dat ik een pan nodig heb die onderin, achterin de kast staat waardoor ik eerst op mijn knieeen de kast moet uitruimen voor ik hem kan pakken... Zelfde verhaal met kruiden, pasta etc. - Lawaai van de afzuigkap... Keuken staat hoog op de 'to do' lijst.
We hebben in deze keuken een pannencaroussel in de hoek en voor de inbouw-afzuigkap zo'n ondiep kruidenkastje. Ideaal. Mijn irritaties: dat de kruimige aardappelen van hoogvliet al na een kwartier bijna pap zijn en die van jumbo na 18 minuten nog niet gaar zijn. Ik wissel regelmatig tussen deze twee winkels... Ineens meerdere handelingen tegelijk moeten doen (bijv kip roerbakken op hoog vuur en dan rijst moeten afgieten maar ook de saus alvast aan moeten zetten...) Verder vind ik koken heel leuk. Jammer alleen dat mijn smaak soms niet echt aansluit bij man en zoon. Ik kan echt heel erg genieten van verse spaghetti bolognese. Ben daar ook een paar uur mee bezig, maar manlief zit dan met lange tanden te eten. Kan ik echt giftig om worden terwijl ik zelf ook genoeg niet lust.
Onze aftandse studententijdpannen, echt waardeloos maar we komen er maar niet toe echt goede te kopen. En ik erger me aan mijn man, eerst staat ie nog gezellig te kletsen terwijl ik kook maar langzaamaan gaat ie steeds meer dingen onder mijn handen opruimen terwijl ik nog bezig ben. Man, wat vind ik dat irritant :x!!!!
Ik zet het eten de vorige dag al klaar, ik hoef alleen alles nog aan te zetten, dat scheelt heel veel stress. Wat ik wel moeilijk vind is dat mijn dochter dan soms haar jengel tijd heeft, vooral na het kdv. Dat vind ik dan echt ff stress...
ooh ja en ik heb zo'n pannenkast. Daar was ik heel blij mee toen we het huis kochten, nou echt niet dat ik dat ooit nog wil. Wat een ellende!!
De kinderen. Die krijgen het áltijd voor elkaar om te gaan klieren/miepen/huilen terwijl ik in de keuken bezig ben. Ben blij dat mijn vriend nu kan koken. Dus hij staat voortaan in de keuken en dan kan ik mij ontfermen over de kinderen.
1. een peuter die aan je benen hangt of juist alle dingen gaat doen die niet mag en je dus je aandacht overal bij moet houden. 2. te weinig ruimte op het aanrecht 3. vlees dat van binnen maar niet gaar wil worden, maar aan de buitenkant bijna verschroeid is 4. als je klaar bent en alle verpakkingen weg wilt gooien de vuilnisbak torenshoog gevuld is en je eerst de vuilnisbak moet verschonen.
Überhaupt het feit dat ik moet gaan koken vind ik al irritant genoeg, ik heb een hekel aan koken. Maarja, als enige volwassene in huis zal ik toch elke dag wel weer moeten. Blerghhh, zonde van de tijd, doe mij maar een boterham
ik erger me nergens aan tijdens het koken Niet dat het mijn allergrootste hobby is, maar een hekel heb ik er ook niet aan. Ook heb ik geen man die bij me komt staan wat er in moet, hem maakt het niets uit en eet altijd alles op zonder te zeuren. Er brand zelden iets aan, de kinderen spelen over het algemeen terwijl ik kook, en mocht ik troep maken (want dat kan ik wel goed tijdens het koken) ruim ik het meeste tegelijk op en na het eten moeten zoon en man altijd de keuken schoonmaken en de vuile vaat in de vaatwasser doen, dus ook hier geen ergernis mee.
ik heb een open keuken en irri me matenloos aan mijn twee kinderen dan. Ze bekvechten samen wie er mee mag helpen. Natuurlijk zal je zeggen doe het dan samen tja maar de een is 12 de andere bijna 3 dat gaat niet samen. En ik heb ruimte nodig in mijn keuken niet dat ik vergeet de aardappelen te pakken terwijl ik nog de groente moet kiezen die we eten. Of idd de volle prullenbak of de een wil drinken de andere een doekje en ga zo maar door. Ik kook het liefst in mijn uppie zonder kids.
Kleuters en peuters die juist in dat half uurtje willen drinken, moeten poepen, vallen en getroost moeten worden of klagen dat ze honger hebben en of ze een snoepje mogen Verder dat het dopje van het kruidepotje afvalt. Al een keer gehad met zout en een keer met peper. Nu nog enkel peper en zout molen zal ze leren . Ff wat zout op het eitje en dag eitje pfff
Haha geweldig topic dit Hier met stip op 1: Spetters, kan daar echt niet tegen, doet pijn! :x Verder herkenbaar: 2: 1 ding missen en daar pas achter komen halverwege het koken wanneer je het nodig hebt 3: manlief die tussendoor al gaat zitten opruimen terwijl je de helft nog nodig hebt Verder niets, dus valt eigenlijk mee
Ik kan er echt niet tegen als er aan mijn pannen word gezeten! En bemoei je er ook niet mee! Hup de keuken uit! Maar goed dat weten ze dus ik heb weinig irritatie hahaha
Aan het feit dat ik weer eens de schort ben vergeten aan te doen en er een dikke vet/tomatensaus/gesmolten chocolade/spinazie/-whatever vlek in m'n cremekleurige vest zit... (dat was gisteren). Om maar een voorbeeld te noemen, haha.
Of mijn dochter die constant maar roept als ik met 10 dingen tegelijk bezig ben "het gas is heet he. het gas is heet he. het gas is heet he." Ja het gas is heet en nu even uit mijn minikeukentje aub! XD