Waar erger jij je aan?

Dat man t pak melk op t aanrecht zet "want dan kan je m vullen en in de vuilbak doen. Vouw m gewoon op en gooi m gelijk weg.

Of statiegeld naar de keuken brengen, terwijl de statiegeld tas in de gang staat.

Bord bovenop zetten terwijl vaatwasser leeg is...En bij gratie is het dan in de keuken, normaliter trek ik t overal uit de woonkamer vandaan.

GEEN TROEP OP T AANRECHT!!! En als je naar de keuken kan lopen om eten te halen, kan je ook naar de keuken lopen om je rommel op te ruimen op de daarvoor geschikte locaties.

Binnenkort is het menu evenredig aan de opruimkwaliteit, mama in staking.

Net over ontploft...

 

Dat ik de kratjes voor de kampeerspullen heb ingepakt. Tegen man heb gezegd dat hij bij het inpakken van de auto en aanhanger alleen moet pakken wat ik heb klaargezet. En NIET overal random spullen vandaan moet halen om ook in te pakken. Er is een lijstje. Dat lijstje lopen we af. Staat er iets niet op, dan kan het erbij gepakt worden.

Vandaag alweer 2 dingen terug gelegd die man had gepakt omdat hij dacht dat ik t zou vergeten. Nee schat. Dat zit in dat kratje wat klaar staat. Dus hoeven we niet dubbel te hebben

Ik ben me ook maar gaan bemoeien met de aanhanger inpak. Wegens ergernis 2: die man laat gewoon stukken lucht in die bak zitten. Mijn tetrisniveau is gewoon echt beter

 

Mensen die hun tikkies niet betalen, ook niet als je ze er na een week aan herinnerd.
Want ja, ik wacht nog een week want dan is mijn salaris binnen. Ik ben geen bedrijf met een uiterlijke betaal datum!
(Dit gaat dus om een bedrag boven de €100.)

 

Herkenbaar en dat keer 4 (man en zonen) met daarbij nog afwas en lege verpakkingen op de puberslaapkamers.

 

Ik erger me veel te veel. Aan van alles. Mensen die voor onze inrit parkeren, man die de eetkamerstoelen als kapstok gebruikt, de haan van de achterburen, lego workshops op m'n werk.
Echt, ik probeer me vooral minder te ergeren, maar zeker als ik niet lekker in m'n vel zit (zoals nu ), moet je me dit eigenlijk niet vragen want ik hou niet meer op vrees ik

 

Dat er altijd wel iets te regelen is. Gewoon nooit een tijdje niks. Maar altijd is er wel weer wat waar ik aan moet denken of wat geregeld moet worden. Blegh.

 

Aan man die altijd sport wil kijken op tv… formule 1, voetbal, basketbal, darts, atletiek… hij vindt alles interessant en hij wil het dan aan houden tijdens het eten, of hij kijkt het op zn telefoon. Ik kan er gewoon niet bij dat een volwassen man al die wedstrijden zo belangrijk vindt.

Als er 1 sport is waar je helemaal voor gaat, ok… maar het is alles tegelijk, iedere dag bijna is er wel iets.
Het is vaak zoveel herrie en zo druk, ik voel me helemaal van de kook raken van al het geschreeuw op de achtergrond.

 

Ik ben nu op vakantie en heb me net dus wel een beetje geërgerd in het zwembad. Mensen die op luide toon in het zwembad aan het bellen zijn. Dat hoeft toch niet iedereen mee te krijgen. Doe dat lekker op je kamer/appartement.

 

Dit is zo ergerlijk! Een tikkie hoor je gewoon meteen te betalen.
Ik schoot laatst een bedrag (niet zo hoog) voor voor mijn zus. Ik vroeg haar om het over te maken en ik stuurde dus een betaalverzoek. Zegt ze: ik geef het contant. Ik zei dat ik dat niet wilde want ik heb niks aan nog meer contant in huis. En vervolgens zegt ze dat ik dan moet wachten tot ze weer geld op haar rekening heeft. Even tussendoor; mijn zus heeft behoorlijk wat geld
Wat een sukkel vind ik je dan.

 

Haha heel herkenbaar. Ik kan mij ook aan veel dingen ergeren. Mensen die sloom lopen, mensen die voor je neus stilstaan, mensen die fluiten, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Rondslingerende spullen. En dan vooral als ze erna 'opgeruimd' worden op niet de juiste plek. Man weet nooit waar die het moet opruimen en vindt overal wel een richeltje of plankje waar het in zijn ogen prima kan liggen.

Andere ergernis: te veel spullen in huis. Denken dat je in de komende 10 jaar misschien wel iets zou kunnen gebruiken en dat dan allemaal bewaren. Weg ermee.

 

Middenvakrijders….

 

Eigenlijk voornamelijk aan mijn man. Hij vindt mij snel gestrest, maar eigenlijk komt al mijn stress voornamelijk door hem. Hij gaat niet zo lekker op zijn werk en zit nu ook in de ziektewet, waardoor bijna alles in huis en wat de kinderen betreft momenteel mijn pakkie aan is (naast mijn eigen baan). Daardoor reageer ik niet altijd leuk en aardig. Ik heb een hele andere mentaliteit, meer van het schouders eronder en doorgaan. En noem het ouderwets, maar ondanks dat hij de grootste kostwinner is, vind ik mezelf de meest stabiele factor wat dat betreft momenteel. En ook dat vind ik onzekerheid geven en irritant.

 

Nou ja zeg. Ik zou bij die persoon niet meer voorschieten.

 

Dat ik al tijden heel veel energie stop in het verbeteren van de energie hier in huis en in hoe we op een positievere manier tegen het best wel grillige en moeilijke gedrag van onze zoon aan kunnen kijken (omdenken), maar dat m’n man een soort bord voor z’n kop lijkt te hebben hierin en hier dus niet goed “in mee komt”.
Alsof ik dríe kinderen aan het opvoeden ben in plaats van twee…..

 

Hondenpoep!! Het ligt overal, op de stoep, laatst nog net voor ons paadje naar de voortuin

Als je naar het bos gaat op het pad. Op het grasveld.

Zo smerig!

 

Oh en dan vooral de mensen die vitaal genoeg zijn maar te lui om te poepen en dan schijtlangzaam over het zebrapad gaan terwijl jij in je ochtendspits zit...

Kijk een bejaarde met een rollator, prima. Maar een vrouw waarvan ik weet dat ze ook fanatiek sport, die in de vroege ochtend, "traaaaalaaalaaaaalalaaaaaaa" oversteekt alsof ze een dromerige vakantiewandeling op t strand maakt...bloed en nagels...

 

Haha ik zou jouw man kunnen zijn. Hoewel tv met het eten uit gaat (oké niet als er een wedstrijd van mijn club op is ).
Ik vind sport volgen echt heerlijk.

 

Ha das mijn zolder (mijn domein en afgezien van alles wat met de kinderen te maken heedt mijn eigen puinzooi overigens).

Mja gereedschap, naaispullen en een werkplek is al ruim 60% van de beschikbare oppervlakte. (Kleine zolder)