Hoi Dames, Even het volgende: De vader (en zijn vrouw) van mijn man zit in financiele nood. Hij heeft een mailtje gestuurd naar zijn 3 kinderen (o.a. mijn man). Het mailtje bestond uit 2 brieven. Ze moesten eerst een stukje lezen met de titel "wat is liefde jou waard?" en daarna zijn "bedel" mail. Kort samengevat. Omdat ze een paar maanden geleden veel reiskosten (vliegtickets) hebben gemaakt omdat ze zich ergens in Indonesie wilden vestigen en dat niet door is gegaan hebben ze nu geldnood. Ze leven van zijn klein pensioen dus dat is niet veel. Als elk kind rond de 350 euro een paar maanden lang kon overmaken dan konden ze in iedergeval redelijk kunnen leven. Zo niet, dan zouden ze ten onder gaan aan de situatie. De brief sloot hij af met iets van. Ik heb jullie alle mogelijkheden gegeven in het leven om zo te leven wat je nu hebt bereikt enz. dus hij verwacht dat zijn zoons hem nu helpen in deze situatie. Op zich helemaal niet zo moeilijk natuurlijk om die man en zijn vrouw te helpen ware het niet dat hij al heel lang gescheiden is van de moeder van zijn kinderen en bijna tot geen contact met zijn kinderen heeft of heeft gehad al die jaren. Het sporadische contact die mijn man had met zijn vader kwam altijd van onze kant. We weten nog niet wat de andere 2 broers doen maar ik denk gezien de situatie dat zij zich beslist niet geroepen voelen om bij te dragen voor hun vader. Voor ons is het financieel helemaal geen probleem maar het gaat meer om het principe en dus nu ook een beetje een gewetenskwestie na dat stukje over "wat is de liefde jou waard" . Verder denk ik dat de andere 2 broers van ons verwachten dat wij het hele bedrag maandelijks gaan betalen aangezien we in een ruime positie zitten. Ik heb tegen mijn man gezegd dat hij maar zelf moet beslissen wat hij hiermee wilt doen. Persoonlijk zou ik het denk ik niet doen. Ik houd niet zo van mensen die alleen contact met je zoeken wanneer ze iets van je moeten. Maar aan de andere kant vind ik het toch wel heel erg wanneer ze bv uit hun huisje worden gezet omdat ze de kosten niet meer kunnen betalen en dat bedrag voor ons eigenlijk niet veel voorstelt. Maar ja, nu is het dit, volgende jaar weer iets anders. Verder zijn het volwassen mensen en zijn wij niet verantwoordelijk voor hun financiele misstappen die zij maken. Wat zouden jullie doen?
Vindt het raar dat zoiets via de mail gaat, erg onpersoonlijk en wel om geld vragen. ik zou het niet doen, zeker niet omdat jullie slecht contact hebben. Ik zou het wel doen als het een familielid is waar ik goed mee omga en deze persoon het persoonlijk aan mij zou vragen.
Het stukje, 'wat is jou liefde waard' zou mij enorm tegen het borst stuiten en ze lekker het zelf laten uitzoeken. De manier waarop staat me tegen.. Als het nu persoonlijk ging en situatie uitleggen zonder emotionele chantage en ik kon het missen zou ik het doen. Maar die manipulatie, bah! Ook al zat ik in de slappe was en kon ik het makkelijk doen, deed ik het niet. Nog even weggelaten dat ze anders ook niks van zich laten horen..
Oei, heftig zeg! Ik vind de hele manier waarop ontzettend fout, en om die reden denk ik direct "niet doen!". Maar dat lijkt me een heel moeilijk besluit tegenover je vader. Mijn ouders zouden zoiets NOOIT vragen. Liever dat ze er zelf aan onderdoor gaan, dan dat ze zouden moeten bedelen bij hun kinderen. En in dat geval zou ik ze juist veel liever helpen. Ik vind 3 keer 350 euro per maand best een flink bedrag trouwens. En bovendien: ze hebben zelf ook gewoon een stomme fout gemaakt.
Ik vind het wel erg brutaal eigenlijk. Jezelf in een moeilijke positie brengen en dan verwachten dat iemand anders het voor je oplost.... Als het nou nog netjes/nederig gevraagd wordt.... Maar goed, snap ook wel weer dat je niet wilt dat ze verder in de problemen komen. Maar ik zou op zijn minst wat zeggen van de manier waarop het min of meer geëist wordt. Vindt het namelijk wel onbeschoft... Succes!
Ik zou wel een gesprek willen om echt de details te weten. Als ik even 1000 euro per maand zou krijgen van mijn kinderen dan zou ik ook wel beter kunnen leven, maar geen haar op mijn hoofd die daarom ging bedelen. Zou willen weten precies waarom ze zoveel geld nodig hebben en hoe lang en waarvoor. Zou anders liever bv de huur een paar maanden betalen om te voorkomen dat ze zouden worden uitgezet. Maar denk niet dat ik zou kunnen weigeren. Zeker niet als je het zelf kunt missen. Wat niet wil zeggen dat iedereen dat moet doen, iedereen moet het zelf weten.
Ja, ik vind ook zeker de manier waarop het gevraagd wordt niet echt kunnen gezien de verstandhouding. Hij zou op z'n minst even kunnen bellen en idd de situatie uitleggen. Het tijdstip waarom hij dat stukje heeft geschreven "wat is de liefde jou waard" is nog voor de geboorte van zijn kleindochter. Bij de geboorte helemaal niets van zich laten horen. Dan denk ik toch wel dat je erg brutaal moet zijn met zo'n "emotionele" chantage brief gericht aan je kinderen.
Ik zou ze denk ik hooguit willen helpen als ze flinke consessies doen. En ik zou ook eerst inzicht in de financiele situatie willen. Dus wat zijn de inkomsten en wat zijn de uitgaven. En hebben ze het dus wel echt krap? Of geven ze geld uit aan onnodige dingen? En wat is hun plan, hoe snel hebben ze het opgelost? Of blijf je maandelijks geld doneren? Maar dan nog, nee, de manier waarop vind ik echt stuitend.
Zoals jij het opschrijft, zou ik het niet doen Ze hebben dan misschien veel geld gebruikt voor die tickets enzo, maar hun inkomsten zijn toch niet veranderd? En wat al gezegd is: 3x 350 per maand is wel erg veel hoor! En de manier waarop stuit mij enorm tegen de borst Misschien is het een idee eens met die man de praten? Vragen waarom, hoe en wat? Kijk, dat jullie het geld KUNNEN misschien betekent niet dat jullie het ook MOETEN missen, toch?
Pfff zomaar geld toe stoppen omdat ze zelf een inschattingsfout hebben gemaakt vind ik wel erg makkelijk. Ik zou voorwaarden stellen, dus inzicht in hun financiële situatie vragen. Ik zou liever 2 hele dringende nota`s betalen en verwachten dat ze goede afspraken maken met bijv. deurwaarders dan zomaar geld stoppen in een bodemloze put. Lastige situatie hoor.
De manier waarop staat me enorm tegen. Ik heb zelf heel slecht/geen contact met mijn vader maar als ik zou weten dat ie in de problem zit en ik kan hem helpen....pfff dan word het moeilijk.Ik denk dat ik meer van de situatie af zou willen weten waarom en hoe het kan dat hij maar liefst ruim 1000 euro nodig heeft een paar maanden lang,want dat is nogal wat. Vind het iig goed dat je het aan je man over laat,het is zijn vader tenslotte.
en een curator in schakelen? die zorgt ervoor dat alle rekeningen betaald worden en ze krijgen dan per week zakgeld om van rond te komen. zo komen ze misschien niet in financiele problemen en zitten ze misschien krap bij kas voor eten en drinken maar dan zouden ze eventueel 1 of 2 avonden bij jullie een avondmaal kunnen nuttigen. help je ze toch maar zonder dat jullie geld in iets stoppen waar je misschien niet eens achter staat ik zou t geld dus niet zomaar geven. ook niet als ik t kan missen. zoals jij , TS, omschrijft klinkt t alsof je t over mijn broertje hebt, die zoekt nooit contact en als hij al contact zoekt dan is t om geld te lenen wat we nooit terug krijgen. iig succes met de keuze, want dat is zeker niet makkelijk
Wat een genante brieven zeg. Ik zou het niet doen, en vind het (vooral de manier waarop) zo triest dat ik het verder niet eens uit kan/ wil leggen.....
Nou, vooral het stukje "wat is jouw liefde waard" (oid), zou me énorm tegen de borst stuiten! Ik denk dat ik een eenmalige gift zou doen van een bepaald bedrag (ik noem maar even 1000) en hem vervolgens in contact brengen met een soort van budgetbeheer bureau. De manier hoe ze het nu aanpakken en hoe de situatie op dit moment is (zoals je beschrijft), zou ik niet genegen zijn een aantal maanden lang zo'n enorm bedrag over te maken. Ze hebben zich zelf in de problemen gewerkt, geen contact en dan ook nog een soort van emotionele chantage.... Nee, bedankt! Omdat het toch familie is, zou ik dan een bedrag overmaken en het daar bij laten.
Ik vind de manier waarop jouw schoonvader om hulp vraagt werkelijk schaamteloos! Mijn schoonmoeder heeft het ook niet breed en wij helpen haar af en toe eens met een klein bedrag of een aardigheidje maar dit gaat echt te ver.. Mijn eigen ouders zouden echt NOOIT geld aan mij of mijn broer vragen,m'n moeder voelde zich al schuldig dat ik haar vandaag op MCDonalds getrakteerd heb en moest het maar terug betalen van m'n vader..hihi! Aan de andere kant,als mijn ouders mij wel om geld zouden vragen (op een nette manier) zou ik het ze gelijk geven,geen twijfel over mogelijk!
ik zou met zijn kinderen eens bij hem langsgaan en om de tafel gaan zitten met de financien erbij en dan kijken wat jullie kunnen doen.
Heeft zij zelf geen kinderen, heb anders zo'n vermoeden dat ze het daar ook nog wel eens gevraagt kunnen hebben, ze hebben een eigen pensioen en dan ook nog eens zoveel per maand van jullie erbij..?? vind dat best erg eigenlijk, denk ook niet dat ik het zou doen, aangezien er bijna geen contact is/was. Ze wouden in indonesie gaan wonen?? Is de vader van indo. afkomst dan ??
Dat wordt moeilijk aangezien we allemaal in een ander land wonen. Vind die opmerking van eenmalig een bedrag doneren eigenlijk wel een goed idee. Het is tenslotte toch familie en kunnen wij niet zeggen dat we niets hebben bijgedragen.