Fijn dat het gelukt is! Alhoewel ik van mening ben dat het ook absoluut niet een goede situatie is om met een kind op een kamer te wonen wens ik jullie ontzettend veel succes. En hoop ik voor jullie dat jullie snel een normale woonruimte kunnen vinden.
ik blijf het ook een vreemd verhaal vinden.volgens mij heeft niemand ze gedwongen naar autstralie te gaan. blijkbaar hadden ze daar wel geld voor want autstralie is heel erg streng daar kom je echt niet in als je geen geld hebt en woonruimte en werk in het vooruitzicht. nu komen ze op terug, om wat voor reden dan ook ( ik gok erop dat het toch wat tegen viel ) nu schijnen ze niks meer te hebben en moet er in een ander topic om geld gevraagd worden. natuurlijk strijkt dat weer mensen tegen de haren in. ik vind het ook een beetje hun eigen schuld ( nogmaals niemand heeft ze gedwongen te vertrekken naar een ander deel van de wereld ) als je zulke ondoordachte dingen doet, en je hebt al een kind...tjah... ik vind het ook heel vervelend dat ze nu geen woonruimte hebben en hoop dat het snel opgelost is. maar om nu te zeggen dat je nergens recht op hebt in nederland dat lijkt me niet kloppen. ze hebben in de schuldsanering ( gezeten ? of zitten dat nog ) dat is toch ook een nederlandse voorziening lijkt me. dus mij lijkt ook dat verder hulp zoeken de beste oplossing is om dit probleem op en constructieve manier op te lossen.
Het is ook een tijdelijk oplossing. Vanuit hier gaat ze dus ook opzoek naar een grotere woning. 't ging haar erom dat ze zo snel mogelijk weg was uit Venlo
ik denk dat die kamer een tussenoplossing is zodat ze vanuit daar kunnen verder werken naar een andere woning... vind het toch heel fijn voor ze dat ze nu iets gevonden hebben en weg zijn bij het gezin wat onder jeugdzorg stond!!! nu kunnen ze gaan werken en sparen en zich ergens anders inschrijven.... ik wens ze heel veel geluk in de toekomst!
het zal inderdaad een stuk rust bieden voor hun alledrie. maar vooral voor de kleine meid die al genoeg versleept is de laatste tijd lijkt me. hopelijk kunnen ze nu aan iets positiefs gaan bouwen.
Ik kan me voorstellen dat het verhaal bepaalde reactie's oproept bij sommige mensen. Emigreren is niet iets wat je zomaar doet. Daar gaan jaren aan voorbereidingen aan vooraf. Zeker als je naar Australie wil emigreren. Dat kost enorm veel tijd en geld. Je hebt visums nodig om te wonen en werken. Zeker met een kind is een emigratie niet iets wat je zomaar doet en waar je je toch goed op hebt voorbereid. Ik ben zelf ook geemigreerd, oke binnen de eu maar zelfs dat vraagt voorbereidingstijd en daar heb je geld voor nodig. Ik lees dat TS is de schuldsanering zat en toch is geemigreerd. Dat roept bij mij vraagtekens op zeker omdat ze nu alweer terug zijn en het een groot drama is geworden. En geloof mij dat gun ik niemand hoor. Ik weet hoe moeilijk het is om te emigreren. Ik ben blij te lezen dat jullie een kamer hebben gevonden en ik hoop dat jullie snel weer een mooi leven kunnen opbouwen in Almere. Ga langs de gemeente en laat je weer inschrijven, zoek uit waar je recht op hebt. Subsidie's, bijstand en zelfs weer kinderbijslag. Maar probeer wel ZELF actief te zijn en wacht het niet af. Met afwachten kom je er niet nl. Er zijn echt genoeg mogelijkheden om toch weer iets te verdienen. Maar dan moet je wel weer een officiele Nederlander zijn. Hebben jullie tzt uitgeschreven bij de gemeente voor jullie vertrokken? Kijk op de website van de gemmente het rijk en postbus 51. SUCCES.
ze is toch eerst naar Indonesie gegaan? en van daaruit naar Australie? hoe dan ook... vaag verhaal en hopelijk geeft dit geen schade aan het meisje van 11. (die volgens mij al liever in Almere had willen blijven, daarom vraag ik me af waarom ze uberhaupt naar Indonesie/Australie zijn gegaan.)
@ chilin: Super dat jullie toch iets gevonden hebben. Vanaf nu kan het alleen nog maar beter gaan. En heel leuk dat Mercedes terug naar haar oude school kan! Vind sommige reacties ook wat overdreven. Soms maakt een mens de verkeerde keuzes in z'n leven of loopt het helemaal anders dan gepland, maar daarvoor moet men niet onmiddellijk oordelen. Vind het super dat ze verder willen en niet bij de pakken blijven zitten!
Wat fijn dat het is gelukt! Wens jullie heel veel geluk en dat het nu maar weer allemaal beter mag gaan. @ de vervelende reacties: makkelijk hoor om iemand te veroordelen, niemand kent toch de hele situatie? Altijd dat negatieve, is toch nergens voor nodig... .
Nee jij wel? Het lijkt mij ook niet dat een kind van 11, die het blijkbaar in Almere goed naar dr zin had, erop zit te springen om ineens naar Australië te emigreren en alles achter te laten.... daar hoef je een kind niet persoonlijk voor te kennen, denk dat dat een beetje logica is!
Nee maar dan nog toen ik ging verhuizen toen ik 12 was zat ik toch ook echt niet te springen!! Wilde ook liever in mn dorp blijven wonen.. En toch echt in het verschrikkelijke den haag terrecht gekomen.. Want als 12 jarige had ik daar niets over te zeggen
Het is voor kinderen heel moeilijk om hun leventje achter zich te laten en in een vreemd land opnieuw te beginnen. Zeker voor een kind van 11 jaar oud. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan goed gaan. Ik heb vele mensen gesproken, ook met oudere kinderen, waarbij de kids het prima deden. Ook kinderen die in het begin totaal de weg kwijt waren kwamen weer op hun pootjes terecht. Mijn kids waren 1,5 jaar 4 jaar en 6,5 jaar oud. De jongste heeft zich prima aangepast, de middelste had er soms wat moeite mee en dan vooral met de taal en het daarom niet kunnen communiceren op school. De oudste heb ik letterlijk en figuurlijk de klas moeten binnen duwen, jankend en zich aan mij vasthoudend. Ze vond het vreselijk om haar vriendinnetjes te missen en de opa's en oma's. Gelukkig is dit allemaal goed gekomen en geniet ze volop nu. Wat ik met dit hele verhaal wil zeggen is dat een kind zich ook best goed kan aanpassen hoor. Om nu te zeggen dat ze het niet heeft gewild vind ik moeilijk te zeggen. Maar ik kan me wel voorstellen dat het erg moeilijk is geweest voor haar.
Dat zég ik toch ook niet? Verhuizen kan idd goed gaan, het enige waar deze reactie op kwam is dat iemand iets zij in de vorm van: "hoop dat het meisje geen schade eraan opgelopen heeft en dat wanneer het zo duidelijk is het meisje het goed naar dr zin heeft in almere waarom ze dan überhaupt naar australië zijn gegaan" En idd dat hoop ik ook niet, 11 is sowieso een moeilijke leeftijd... veel veranderingen & bij sommige zelfs al het begin van de puberteit! Om er dan nog zulke grote veranderingen tussen te gooien lijkt mij ook niet zo super hoor!
uhm, ken jij de situatie helemaal en waarom ze daar naar toe zijn gegaan? Zolang je haar niet persoonlijk kent (haar dochter dan he) kun je niet oordelen over het feit of ze hier had willen blijven of niet)
Word toch niet gezegd ts persoonlijk te kennen? Denk dat ie het gevoel van een 11jarige inschat. En tja pubers vinden veranderingen moeilijk! Pff wat een gebitch hier zeg! Niemand kan normaal een mening geven oid of er zit alweer iemand boven op omdat het diegene tegenstaat.