Hallo, Wellicht kennen mensen dit gevoel dat ze helemaal klaar zijn met de zwangerschap. Ik zou zo graag bevallen (ook al doet dit pijn) maar dan heb ik eindelijk mijn lijf weer terug. Het kindje ligt in stuit en elke nacht kan ik bijna niet meer draaien. Onderin lijkt het wel of het kindje zit en ik dus geen ruimte meer heb om te draaien. Draaien doet ook pijn, ik moet echt overeind komen als ik dit wel. Elke nacht wordt ik wakker en heb ik het idee dat het gaat beginnen. Maar ook elke nacht zet het niet door. Het is om gek van te worden. Helemaal omdat ik eigenlijk steeds het idee heb gehad dat het kindje eerder zou komen. Ik zit er echt doorheen en voel me ook nog eens een emotionele tut. Elke morgen zie ik als een berg op tegen de komende dag en baal ik dat het die nacht niet gebeurd is. Hopelijk laat het kindje nu niet meer lang op zich wachten en zette de weeen wel een keer door. Herkent iemand dit gevoel en zo ja duurde het toen bij jullie nog lang= gr Suzanne
Heel herkenbaar. Slapen was hier een ramp. Om de 1,5 uur wakker worden om te draaien of te plassen. Boodschappen doen was niet meer grappig want stel dat je iets te lang in de rij moest staan. En dan ook nog iedereen die vraagt 'en nog niets aan de gang'. Vreselijk. De laatste twee weken vond ik erg zwaar. Dat kwam ook omdat ik al een tijdje thuis zat ivm hoge bloeddruk. Ik had het zo gehad. Achteraf was ik gelukkig maar 4 dagen overtijd. Succes met de allerlaatste loodjes.
Ik ben dan nog wel niet zo ver als jij maar heb het ook al helemaal gehad. Mijn hele lichaam doet zeer en door de pijn in mijn ribben kan ik niet te lang zitten of liggen. Hierdoor minstens 10 wakker per nacht en er al heel vroeg uit omdat het niet meer gaat. Ik zie ook als een berg op tegen de bevalling maar verheug me er ook helemaal op dat ik mijn lichaam weer terug heb en weer dingen kan gaan ondernemen. Kan nu niet eens meer naar de supermarkt ( lang leve de thuis bezorgdienst van de ah). Hopelijk begint je bevalling snel en heb je eindelijk je kindje in je armen en je lichaam weer terug.
ik krijg de dagen nog wel om, maar ik ben straks zo blij dat ik weer es wat verder kan lopen dan naar de achtertuin en terug zonder giga steken in m'n doos, zonder zwaaaaaaar pijn in m'n rug/heupen/bekken en inderdaad omdraaien.......... ik wil een takelwagen naast m'n bed voor hulp maar goed, nog max 2,5 week meid, dan hebben we schitterend hummeltje in ons handen, de zomer komt eraan, en komt het allemaal weer goed
Opzich hou ik het nog goed vol. Maar ik vind het wel enorm frustrerend als er dan toch weeen komen en die dan uiteindelijk weer niet doorzetten :x Ik vind dat emotioneel vooral slopen, en het om het uur naar de wc 's nachts lichamelijk uitputtend. Verder op mijn mega dikke voeten na red ik het nog prima hoor...
ik weet nog van mijn eerste 2 zwangerschappen dat ik dat ook had,,, Het duurt allemaal zolamg.En dan ook nog 12 en 13 dagen te laat bevallen.... ik wens jullie heel veel succes!!
Heel herkenbaar!! Ik ben nu 39 weken en 1 dag zwanger en ik ben het eigenlijk ook wel zat nu.Lopen en staan is bijna onmogelijk geworden. Autorijden kan ik ook niet meer ( ik kom door mijn dikke buik echt niet meer bij de pedalen)dus ik zit alleen maar thuis. In huis krijg ik niks meer gedaan, ik moet dus alles aan mijn vriend en mijn moeder overlaten. Ook ik denk elke nacht wel een keer dat het gaat beginnen, maar helaas.. Slapen..wat is dat ook alweer Ik voel me ook gewoon niet lekker de laatste paar dagen, misselijk, diarree, poeh het mag voor mij echt wel gebeuren nu. En ook nog dat vreselijke maagzuur. Sorry voor mijn zeurverhaal, maar ik ben het nu ook echt wel zat. Maar meneer of mevrouw zit nog prima in mijn buik, zo lijkt het. Vorige week gestript, de dag erna verloor ik 2 flinke stukken slijm, dus ik hoopte dat het ging beginnen. Zeker toen ik die nacht wat lichte weeen kreeg. Maar het zette niet door en ik wacht nog steeds, zucht. Alles is klaar en wacht op ons kleintje...De gynaecologe heeft steeds gezegd, dat ze niet dacht dat ik het helemaal uit ging lopen, maar het ziet ernaar uit dat ik 2 mei wel ga halen. Ach ja, het is voor een goed doel he, nog maar effe doorbijten. iedereen succes. liefs Pluisje
Ook vannacht had ik het idee dat het ging beginnen, maar helaas weer vals alarm. 's Avonds kreeg ik rugpijn die niet over wilde gaan. Bij de eerste heb ik rugweeen gehad, dus ik dacht wellicht is dit het wel. de teleurstelling is dan groot dat het weer niet doorzet. Helemaal omdat ik bij de eerste nu bevallen was. Ik had zo gehoopt dat deze ook eerder zou komen. En eigenlijk ook wel verwacht, maar nu krijg ik er een steeds harder hoofd in. Morgen moet ik weer naar het ziekenhuis, dan zal ik eens vragen of ze willen kijken of ik al iets ontsluiting heb. Dan zal zijn alle voorweeen en ongemakkelijk gevoel tenminste niet voor niks geweest. Iedereen heel veel succes en ik hoop voor jullie allemaal dat het kindje snel mag komen. gr Suzanne
Irritant is dat he. En dan duurt het zo lang. Pffff... uiteindelijk komt alles goed en dan vliegt de tijd, maar ja... daar heb je nu niks aan he. Ik moet wel zeggen dat ik het beide keren wel nodig had om het echt zat te zijn, zodat ik met veel motivatie aan de bevalling kon beginnen. Het is dus nog ergens goed voor zeg maar. Sterkte met de laatste loodjes.
ohhhh lekker even van me af klagen bij jullie ha ha hier nog 5 dagen te gaan en dan ben ik uitgeteld. Ik heb het met het zwanger zijn op zich niet gehad (laat nog maar lekker even zitten / 5 dagen niet TE lang ...), maar heb het wel ontzettend en helemaal gehad met de ontzettende lange slapeloze nachten nu...... Ik doe werkelijk waar GEEN OOG dicht!! Tja, een half uur hooguit en dan moet ik weer piesen (ieder half uur/drie kwartier moet ik uit bed). Gevolg; Tegen zeven uur 's morgens ben ik gebroken en val ik in slaap. Nee, dit is mijn ritme niet. Ik ben nu al doodop en die kleine is er nog niet eens, en zie best op tegen de bevalling. Daarna zo doodmoe de kraamtijd in..... hmmmm nee niet mijn ideaalbeeld. Ook het verlof op zich bevalt me matig. Ik vind het lekker dat ik niet 's morgens gelijk klaar hoef te zijn, of ergens naar toe moet. Alles in een lekker rustig tempo doen is heerlijk, 's middags nog even slapen als dat lukt... dus dat is allemaal prima. Maar ik vind de dagen zo doelloos..... Tsja, je 'wacht' eigenlijk maar tot die kleine komt. Ik doe wel leuke dingen met vriendinnen enzo, en kan nog vanalles en overal wel naartoe. Maar ik mis mijn routine en drukke werkbestaan best een beetje. Als mijn vriend 's avonds thuis komt en die vraagt hoe mijn dag was en wat ik heb gedaan; Dan nemen we de dag even door en ik vind dat soort dingen echt 'niets gedaan hebben'. Nee thuiszitten is niets voor mij bahhhh!! Wat dat betreft ben ik blij als de kleine er straks is. Daar verheug ik me ontzettend op