Kwam vandaag per toeval een document tegen op onze computer met de naam 'in case of ...' En dan op de puntjes de naam van mijn man. Ik opende het en daar stond een heel verhaal over mocht hij onverhoopt komen te overlijden, een brief voor mij en voor ieder kind een stukje (alleen voor de oudste en middelste) en verder stond er wat hij voor kist wil, wat hij aan wilt, welke muziek etc. Heb het met tranen in mijn ogen gelezen! Hoop echt dat ik dit document nooit als leidraad hoef te gebruiken!! Toch heeft het me wel aan het denken gezet. Ik wil ook gaan beginnen aan een document voor mijn man en kinderen. Hebben jullie dit ook? Wat voor muziek willen jullie op de uitvaart?
Heftig om te lezen hè? Ik heb al jaren een document, sinds een vriend van mij verongelukte en ik hem niet herkende in de uitvaart die werd gehouden.. Ik moet het nodig weer aanpassen overigens. Ik zeur al jaren bij lief dat ik het fijn zou vinden als hij de dingen die hij belangrijk vindt wil opschrijven, zonder enig succes. Misschien verandert dat met de komst van onze zoon.
Nee, we hebben niks op papier staan maar we hebben het er wel al vaker over gehad. Ik heb nog niet echt nagedacht over concrete wensen. lijkt me overigens wel schrikken als je ineens zo n document leest!
Hmm ik heb al jaren een verzekering en voor de rest ga ik er geen document over maken. Vriend weet wat ik wil. De enige wensen die ik heb is dat ik absoluut een witte kist wil, mooie bloemen die bij mij passen, gecremeerd worden en de mensen moeten mooi gekleed zijn ipv helemaal zwart. Voor de rest mag vriend het zelf aanvullen maar is hopelijk nog jaaaaaaaaaaaaaren niet nodig. De kinderen krijgen het wel te weten als ze volwassen zijn. Maar ja aan de andere kan dood is dood en vind dan dat de omgeving zelf keuzes mag maken hoe zij de afscheid willen hebben
Nee, niet meer Heb ooit, toen ik alleenstaande moeder was en mijn zoontje een jaar of 3 was wel een brief voor hem geschreven. Voor het geval ik zou overlijden en hij nog heel klein zou zijn. Alles wat er in die brief staat, heb ik hem inmiddels verteld en uitgelegd (hij is nu 17) Een paar weken terug vond ik deze brief bij mijn uitvaartpapieren en heb hem doorgelezen. Ik kwam tot de conclusie dat mijn zoon al deze zeer gevoelige informatie wel weet en had geen behoefte dat een ander dit ooit in handen zou krijgen. Ik heb hem verscheurd en weggegooid. Nu heb ik ook weer 2 jonge kinderen, maar die hebben met dit alles weinig te maken, dus voor hen heb ik geen brief geschreven. En wat betreft een kist, bloemen of muziek: mij maakt het geen bal uit eigenlijk, ik ben dan toch al dood. Bloemen wil ik in elk geval niet (dat weten de meesten wel van mij) Bloemen geef je me maar bij leven, als ik dood ben hen ik er niets aan.
Mocht ik overlijden dan wil ik dat mijn man en kinderen de uitvaart houden op een manier dat zij willen en steun uit halen. Ik heb zelf geen wensen dan dat het moet zijn op een manier die zij willen.
Ik heb trouwens beschreven op dit moment: - brief voor lief - brief ouders - bloemen - muziek - kist - begraven of cremeren - kleding - persoonlijke spullen die ik aan iemand zou willen geven - borrel na de dienst Waarbij ik niet in detail heb beschreven wat ik wil maar meer wat ik mooi vind als soort van pointers. Wel heb ik nadrukkelijk beschreven mijn lief zijn mening erg belangrijk is en dat hij de beslissende stem heeft. Als ik het aan mijn ouders zou overlaten wordt het een kerkelijke dienst en dat past totaal niet bij mij.
Vond het best heftig om te lezen vooral wat ie aan mij en de kinderen schreef. Ik wist wel ongeveer wat hij wilde kwa muziek etc. Maar hoe mooi is het al er een persoonlijke brief voor jou is als je vader of moeder onverwachts komt te overlijden.
Er stond in zijn brief ook dat het moest zijn zoals wij het graag willen maar toch fijn om handvatten te hebben! Vind de brieven ook het belangrijkste als de kinderen jong zijn maar zou nu ook nog heel blij zijn met een brief van mijn ouders (ze zijn er gelukkig nog hoor!). Ik weet dat ze van mij houden etc maar zo'n persoonlijke brief zou mij echt wel goed doen!
Hier niets op papier/pc staan. Mijn man mag het afscheid zo regelen dat hij en mijn zoon er met een goed gevoel op terug kijken. Ik ben er dan niet meer en welke kleur kist ik heb kan me dus niet zo veel boeien. Wel heb ik het er met mijn man over gehad en vooral in geval ik jong mocht overlijden, want dan heb ik net wat andere wensen als dat ik oud en op ben.
Hier staat alles op papier, en heb ik voor ieder kind brieven geschreven voor grote mijlpalen (10 jaar, 16 jaar, 18 jaar, trouwdag, geboorte eerste kindje etc) Dit ligt allemaal in een brandveilige kluis.
Nee ik heb eigenlijk nog niks.. en mijn man volgens mij ook niet. heb er ook nog nooit over nagedacht ....
Ik vind het fijn dat mijn nabestaanden niet na hoeven te denken over hoe mijn afscheid zal zijn , zoals welke kist, welke bloemen etc. Op momenten van rouw zijn alle emoties al zo heftig, en vind ik het een fijn en prettig gevoel dat zij daar mee bezig kunnen houden, en dat mijn uitvaart alsnog precies zo wordt zoals ik zelf heb uitgekozen.
Ik heb ooit een formulier ingevuld van Yarden, maar dat was in 2006. Ik heb zojuist via internet van Mijn yarden mijn wensen ingevuld. Niet dat ik veel wensen heb maar toch wel een paar liedjes en welke kist enz
Ik had dat ook in een computerdocument, maar geen back-up gemaakt. Vond het toen al zo confronterend en kan me er nu echt niet toe zetten om dat opnieuw te typen. Maar de hele begrafenis was in mijn hoofd al rond, ja. Al denk ik dat, gezien hoe goed mijn man me kent, het sowieso wel 'mooi' zou worden.
Nee, dat hebben wij beiden niet en dat zie ik ook niet gaan gebeuren. Liedjes, kleur, bloemen, dat maakt ons beiden echt niet uit, want dood is dood in onze ogen, dus merken we er toch niets meer van. Het staat vrij aan de ander om dit te regelen.
Ik heb alleen brieven voor mijn man en kinderen geschreven. Voor de rest maakt het me eigenlijk niet uit, ze mogen straks doen waar zij zich prettig bij voelen. Maar vind het wel een goede om zo iets te maken, mits je dan ook verteld dat er zo iets is
Ik heb niks op papier staan of op de pc. Het zit allemaal in mijn hoofd, Zal het toch eens op papier zetten binnenkort, anders hebben de nabestaande er nog niks aan. Ik heb mijn man al vaker gevraagd van wat hij zou willen, maar hij weet het niet en zegt dat ik het maar uit moet zoeken. Dat vind ik persoonlijk wel lastig, had het fijner gevonden als hij toch wel een paar 'wensen' had voor dat moment.