Door mijn schoonfamilie heb ik best wel veel stress in mijn zwangerschap. Kan hier niet hele verhaal kwijt wat ik wel graag zou willen ivm herkenbaarheid. Maar hoe erg ze mij ook kwetsen ik kan het niet los laten. Ik ben nu 37 weken zwanger, zal ik door de komst van de kleine meer schijt gaan krijgen en beseffen dat er belangrijker dingen zijn? Welke impact had het op jou het krijgen van kinderen?
Ik kam het niet zeggen, doordat ik het verhaal niet weet. Maar ik HOOP dat je schijt aan ze gaat krijgen! En dat je steun hebt van je man/vriend. Moet trouwens wel een beetje lachen om je topic titel.
Een baby geeft wel meer poep in je huis ja... Bijzondere titel. Verder, dat is ieder voor zich. Met een beetje pech (of geluk) ben je lekker labiel door het ontzwangeren en gooi je er zo wat uit tegen je schoonfamilie. Of het kwetst je nog meer. De tijd zal het uitwijzen.
Een kind kan wel een groot verschil maken. Maar lastig om te zeggen of dit voor jouw ook zo zal zijn. Meer schijt krijg je sowieso, in alle kleuren in de luiers Ik ben een emotioneel incontinent persoon geworden. Alle zielige kindjes ga ik van huilen. Arm kindje met honger in afrika...huil....kind in een vluchtelingen kamp in syrie....huil....super schattige kindjes die beginnen met kletsen...huil... Verder heb ik wel een soort oergevoel voor mijn kinderen. Als ze pijn hebben heb ik dat ook, en heb ik liever zelf de pijn dan dat zij dat hebben. En ze gaan voor alles, ze zijn absoluut het belangrijkste, dus wat dat betreft zijn mijn prioriteiten wel verschoven. Dus wie weet gaat er bij jou wel een soort knop om en kom je meer op voor jezelf en kind.
Ik zal je ook mijn verhaal besparen maar in mijn geval is het inderdaad zo dat ik meer '' schijt '' heb gekregen wat betreft de schoon familie. Trouwens niet alleen de schoon familie maar heb gewoon schijt aan iedereen, ik leef mijn leven zoals wij ( mijn man en ik ) dat willen en alles en iedereen die daar anders over denken ( bijvoorbeeld mijn schoonmoeder ) die kunnen mij billetjes kussen want sinds dat wij kinderen hebben boeit het mij niets meer. Of dat komt doordat we nu kinderen hebben? Geen idee, merk alleen wel dat ik nu meer kies voor mijzelf als andere er anders over denken.
Haha mijn topic titel is inderdaad wel toepasselijk. Dat hoop ik ook! Me man steunt me gelukkig heel erg!
Kun je het ook veel meer van je afzetten wat ze allemaal hebben gedaan/gezegd? Waardoor het je niet meer kwetst?
De inkopper op je topictitel zal ik je besparen Maar ja ik geloof echt dat je daar boven leert staan. Zodra je moeder bent, zelfs in je zwangerschap is dat nog niet voor te stellen komt er een oergevoel in je op wanneer iemand je kind probeert te kwetsen. Maar ook voor jou betekend dat dat je sneller voor jezelf op kan komen omdat je het idee hebt dat dat voor je kind belangrijk is.
Ja en nee. Het kwetst mij helaas nog steeds als ze lelijke dingen zeggen maar ik kan het wel makkelijker een plekje geven en ik laat het achterste van mijn tong niet meer zien, ik bijt van me af. Je word natuurlijk ook wat ouder en wat wijzer en dat klinkt heel cliché maar het is wel zo. En ik was 21 toen ik mijn oudste zoontje kreeg en ik voelde mij daarvoor al wel volwassen maar toen ik moeder werd voelde ik mij nog meer volwassener en had ik het idee dat ik de hele wereld op kon vreten als iemand mij of mijn kinderen pijn wilde doen. Snap je wat ik bedoel? Ik bijtte dus wel van mij af wat ik daarvoor niet deed, maar het kwetsen zal helaas wel gewoon pijn blijven doen, dat is in ieder geval hoe ik het ervaar.
Ja en nee. Ik weet natuurlijk je verhaal niet. Maar wat het hier erger maakt is dat er nu kinderen bij betrokken zijn. Mijn schoonzus heeft 2 kinderen en wij nu ook. Onze neefjes mogen álles bij opa en oma. Ze hebben ook alleen goede woorden over hun. Op feestjes praten ze alleen over hen. Als mijn dochter dan weer eens vraagt waarom ze nooit bij oma mag slapen doet mij dat nog meer pijn. Of als ze iets zelf aan oma vraagt en weer nee te horen krijgt. Maar mijn kinderen geven mij wel weer meer afleiding waardoor ik denk 'hun gemis'
En het asociale en beledigende gedrag naar mij toe laat ik meer over me heen komen. Het kwetst me wel. Maar minder dan voorheen
Ik was altijd al redelijk hard maar sinds ik kinderen heb gekregen ben ik nog harder geworden. Ik voed mijn kinderen op zoals ik denk dat goed is, ik bescherm mijzelf en hen tegen mensen die alleen negatieve energie geven. En ja ik heb dus meer schijt gekregen. Wanneer iemand mij energie kost en nooit oplevert ben ik er klaar mee. Heerlijk om je niet altid druk te hoeven maken om wat anderen vinden....
Ik hoop dat ik dit ook zal hebben. Het lijkt mij heerlijk om me niet meer druk te hoeven te maken. Misschien komt alles nu ook wel veel harder aan door de hormonen.
Mijn schoonmoeder had altijd commentaar. Nu ze weet dat ik niet luister, is onze band zoveel mooier geworden. Ik laat haar in haar waarde en luister, maar geef ook mijn weerwoord. Het zijn onze kinderen niet die van haar. Sinds ik dit allemaal duidelijk heb gemaakt, hebben we echt een hele goede band gekregen. Soms probeert ze hyet nog maar ik trek mij er niets van aan. En soms weet ik het even niet en dan vraag ik wel haar mening. En soms heeft ze iets wijs
Hier net zo dat zal per persoon verschillen. Maar sinds de komst van mijn kinderen denk ik echt wel "mijn gezin staat op de eerste plaats, en de rest kan me gestolen worden".
Meer schijt ja, in de luier. Hoe het zal uitpakken weet ik niet, misschien krijg je inderdaad meer lak aan je schoonouders door de komst van een baby, maar dit kan ook heel anders uitpakken... zij zijn dan de opa en oma van jouw baby en misschien passen ze ook wel op dat zou reden kunnen geven om de boel in goede harmonie te houden.
Ik moest het topic wel lezen met die titel, mijn interesse was gewekt . Maar goed, hoe het uit gaat pakken zal per persoon verschillen. Ik moest wel aardig wat haar op mijn tanden hebben, maar dat moest daarvoor ook. Mensen denken soms alles beter te weten of proberen je keuzes m.b.t. opvoeding en omgang te veranderen naar hun keuzes. Maak meteen duidelijk dat het jullie kind is en jullie dingen op je eigen manier doen. Zij hebben hun kansen gehad toen ze zelf ouders waren, dat geldt niet alleen voor familie, maar voor iedereen. Steek niet teveel energie in mensen die je alleen energie kosten. Bedenk welke rol jij je schoonfamilie in jouw leven en het leven van je kind wilt laten spelen. Gaan ze structureel oppasssen, lopen ze ze de deur plat of komen ze af en toe op bezoek en passen ze zo nu en dan op als je een avondje weg bent?
Het zijn gelukkig niet mijn schoonouders. Dat zijn echt schatten en doen alles voor ons. Het is mijn schoonzus die ons heel erg dwars zit. Heel vervelend omdat we daardoor alleen bij me schoonouders kunnen gaan als zij er niet is.
Ik ben dan nog maar op de helft van mijn zwangerschap maar merk nu al dat ik bepaalde mensen ("vrienden") uit mijn buurt hou omdat ik hun negatieve energie niet om me heen wil hebben. Dat zou ik voorheen erg moeilijk gevonden hebben maar nu geeft het me echt veel rust. Juist mijn behoefte om het op mijn eigen manier te doen en om ons voor te bereiden op ons eigen gezinnetje maakt dat ik keuzes maak die er voor zorgen dat ik goed in mijn vel zit en dat ons kindje straks in een warm en veilig nest terecht komt. De rest kan me inmiddels ook wel gestolen worden
Dit is precies hoe het bij mij ook is gegaan! Oke ik heb dan nog geen kind in huis rondlopen. Maar het was me al het bloed zweet en tranen 100% waard!