Syndroom van turner, kunnen vrouwen 'normaal' functioneren maar er kan natuurlijk wat onderliggends aan de hand zijn. Soms gaat het wél gepaard met een lichtverstandelijke beperking of een autisme spectrum stoornis. Het kan natuurlijk van alles zijn waarom ze sociaal niet goed aangelegd is. Loopt ze zelf niet tegen dingen aan? Of ziet ze dit zelf niet?
Jij kunt nog zoveel willen voor haar, maar als zij het niet wil of de noodzaak er niet van in ziet dan kun je helemaal niks. Praat eens met haar over de mogelijkheden die je hier nu gekregen hebt. Vraag informatiefolders aan zodat je haar die kan laten zien en vraag of ze het goed vindt als iemand van de betreffende instantie eens komt praten. Ik denk dat jij het beste weet hoe je haar hiervan kunt overtuigen.
Ik neem dat ze meerderjarig is en geen bewindvoerder o.i.d. heeft, dus dan heeft alleen zij de regie over zichzelf en is zij ook de enige die hulp kan aanvragen. Je kunt wel bellen met gemeente, maar dat kun je niet doen voor iemand anders als deze persoon niet wil... (tenzij je dus degene bent die wettelijk de beslissingen mag/moet nemen). Kunst is dan idd om het bespreekbaar te maken. Ik weet niet waarom ze tot nu toe afwijzend staat tegen hulp? Ik zou in ieder geval proberen haar 'pijnpunten' te belichten en er een positieve draai aangeven. In trant van: zou het niet fijn zijn als iemand je helpt je routine te behouden, zodat jij je niet meer zo van streek voelt? (gebruik heel concreet voorbeeld, weet je nog, toen en toen, toen was je zo verdrietig/angstig/boos, misschien had je je beter gevoeld als..?) Misschien ook toelichten dat dit de normaalste zaak van de wereld is, dat jij voor zus of zo ook wel eens hulp hebt gezocht omdat het zo fijn is als iemand je dat steuntje kan geven. Misschien heeft ze wel niet-realistische ideeën over hulpverlening en wil ze het daarom niet. Denkt ze dat ze haar vrijheid kwijt raakt of dat mensen haar gaan dwingen om dingen te doen, etc. Hoe meer je daar over te weten komt, hoe makkelijker je dan kunt proberen een meer realistisch beeld te creëren. Blijft ze afwijzend, tja... dan kun je helaas niets anders doen dan lijdzaam toekijken hoe ze haar eigen leven leidt... Veel succes!
Ik zou met haar in gesprek gaan zodat ze open gaat staan voor ambulante begeleiding. En dan met het idee, stel dat moeder wegvalt of haar minder kam helpen, dan is ze met ondersteuning sterk genoeg om zichzelf toch te redden. En begin eens mer bijvoorbeeld 1 uur per week, dat klinkt laagdrempelig. Kortste weg is via de gemeente en dan samen of met een consulent van MEE op zoek gaan naar een geschikte zorginstelling/instantie. Onderzoeken, diagnoses etc is dan niet gelijk noodzakelijk. Als er eenmaal hulpverlening in zit, kunnen zij altijd nog adviseren om toch uitgebreider onderzoek te doen.
Ik heb gekeken naar stichting Mee idd. Het zit zowat bij haar om de hoek ook nog! Het ziet er idd toegankelijk uit. Ik ga ze zelf even bellen om te vragen hoe zij zichzelf aan kan melden etc.,zal haar naam niet laten vallen dan. Wat fijn dat er zo'n instantie is! Nu alleen nog even kijken of ik met haar ga praten of dat haar zus dat beter kan doen. Broer regelt alle zaken maar is een typische man "stel je niet aan" dus dat is niet handig. Syndroom van turner kan idd bijna ongemerkt verlopen. Maar je hebt allerlei varianten en ik ken dus iemand aan wie je niets merkt (behalve klein), en ik ken 2 mensen die het erger hebben en daarbij ook sociale gedragsproblemen hebben. (Er zijn namelijk ook meerdere varianten maar is niet nodig denk ik om hier uit te leggen).