Ik ga deze keer niet geheimzinnig doen over de dag dat de keizersnede gaat plaatsvinden. Liever weten bepaalde mensen het wel en kunnen zij er voor ons en de jongens zijn die dag en de dagen erna. Mijn vader en broertje willen eventueel ook wel een vrije dag nemen op die dag als ze het van te voren weten. Dat vind ik een heel fijn idee. Dat mijn moeder niet alleen de zorg voor de jongens heeft én ook nog zenuwachtig is voor haar dochter die op de OK is voor de keizersnede. Ik ga deze keer ook wél om een andere kraamverzorgende vragen als degene die komt totaal niet bij ons past. Vorige keer had ik daar de energie niet voor, maar achteraf vind ik het toch zonde dat we deze periode niet met een leuke kraamverzorgende hebben meegemaakt. De eerste kraamverzorgende was een held en mocht van ons ook 10 dagen blijven na de keizersnede. Degene die bij de jongste kwam zaten we op dag 8 echt de deur uit te kijken Verder ga ik mijn schoonfamilie enorm op afstand houden en ook andere mensen die zelden interesse hebben in ons gezin. Maar als er dan een baby geboren is ineens wekelijks langs willen komen, terwijl we ze anders maar 2 x per jaar zien. Alleen mensen met wie ik in het normale leven goed contact heb mogen van mij in de kraamweek langskomen en de rest kan een nummertje trekken en aantreden wanneer wij het aangeven. Klinkt onaardig, ik ben ook heel onaardig Verder is iedereen van harte welkom in het ziekenhuis en thuis. Mijn vriendin werkt in het ziekenhuis waar ik bevallen ben en weer ga bevallen. Zij kwam de vorige keer even langs tussen haar werk door. Baby lag toen nog in zijn blote kont op mijn borst. Helemaal prima, vond ik alleen maar fijn. Maar als je verder van mij afstaan in het dagelijks leven...nee, doei! Dring je alsjeblieft niet op, want dan word ik giftig.
Tijdens de tweede zwangerschap heel bewust gekeken naar wat we anders zouden willen, dit was voornamelijk dat de eerste week alleen intimi mochten langskomen. Juist ook omdat ze dan meerdere keren konden komen die week, zonder dat we daarnaast ook nog visite hadden. Nu zit ik er serieus over na te denken of ik vóór ik zwanger word dingen ga evalueren of over na ga denken want ik weet dat als ik zwanger ben heel veel dingen niet durf te zeggen of me schaam omdat ik t eigenlijk niet trek. Dacht dat ik dat een tweede keer niet zou hebben maar had er weer net zo veel last van. Zat soms bij de vk met een brok in mn keel omdat ik wilde zeggen; ik ben doodop en ik kan niet anders dan doorgaan (voor mijn gevoel). Dat moet echt anders een eventuele derde keer!