Zoals bijna elke keer als ik huil tegenwoordig, om onze financiële situatie. De kinderen niet kunnen geven wat je beloofde, omdat dat rotgeld er gewoonweg niet (meer) is. 1 weekje in 2 jaar op vakantie gaan, gewoon in Nederland, dat zou toch moeten kunnen?
Sterkte allemaal. Ik kan zo nu en dan verdrietig worden vanwege een probleem die een dierbare heeft. Allemaal door anderen veroorzaakt en dat maakt het nog triester.
- om iemand op de groep waar ik werk die zich niet fijn voelt op de groep, toen ik hem voor het eerst echt zag lachen, toen heb ik wel een paar traantjes gelaten. - iemand die vertelde pas net in Nederland te wonen en zich zo alleen voelt hier.. - heftige dingen die kinderen vertellen (huiselijk geweld, pesten, in de knoop met zichzelf). Op dat moment hou ik me sterk maar later merk ik dat het toch een hoop met me doet. - de aflevering van kijken in de ziel over rouwverwerking, ik kon niet stoppen met huilen. - en nog een hele hoop meer dingen.. En nu om sommige dingen in dit topic, heel veel sterkte voor iedereen die het nodig heeft!
Om het ongeluk met de bakfiets en de trein in Oss. Ik ken niemand persoonlijk maar het voelde zo dichtbij, wat verschrikkelijk. En toen onze pups van onze hond uitvlogen naar hun nieuwe baasjes vorige week. 8 weken van genoten maar toch was dat een moeilijk moment. Ik geniet nu ook weer van de rust dus het heeft voors en tegens.
[QUOTE="Majo1983, post: 21876004, member: En toen onze pups van onze hond uitvlogen naar hun nieuwe baasjes vorige week. 8 weken van genoten maar toch was dat een moeilijk moment. Ik geniet nu ook weer van de rust dus het heeft voors en tegens. Bekijk bijlage 593784 [/QUOTE] Wat een snoepjes!!
Om mijn onvermogen in het opvoeden (in combinatie met mijn PMS), vooral voor wat betreft mijn zoon. Ik kan zo moeilijk omgaan met zijn emotionele/gevoelige karakter. Er speelt waarschijnlijk meer maar zolang het goed gaat op school laat ik het niet onderzoeken.
Weet verder niet goed hoe te reageren, maar wilde toch graag reageren. Sorry als het nergens op slaat.
afgelopen zaterdag bij all you need is love.. een stel die na 1 jaar proberen en 1,5 jaar ziekenhuis eindelijk een kindje verwachtte en dat ze toen na 26.5 week zwangerschap hun zoontje zijn verloren en daarna nog 3 miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kregen..
Ik huil momenteel aardig veel om de hoeveelheid pijn waardoor ik slecht functioneer. En vorig weekend overleed de vader van mijn man zn beste vriend, dat deed en doet mij ook veel verdriet.
Wat een verdrietige dingen lees ik. Ik huil eigenlijk nooit, er is genoeg om te huilen maar ik huil eigenlijk nooit. Kan de laatste keer ook niet herinneren.
Al die sombere momenten van iedereen en daar kom ik... janken om een videoclip waarin een golden retriever ingeslapen moest worden. Sterkte voor iedereen met echte redenen om te huilen!
Dat ik hoorde dat er een nieuwe tumor in mijn borst groeit ondanks de chemotherapie. De angst vloog mij om de oren... Nu gelukkig snel opereren en weer positief kijken naar het herstel!