Hier is de mentale last precies het zelfde, maar ik ervaar het zelf niet zo zwaar als dat de getallen aangeven. Al ben ik net als jij ‘s avonds gesloopt.
Ik ga maar niet kijken nu. Vorige keer wel gedaan maar lastig in te vullen met een man die gemiddeld maar 4 dagen per maand thuis is. Kan zo ook wel bedenken dat meer dan 90% bij mij ligt maar hij heeft zakelijk die 90%. Gemiddeld zal het wel goed zijn maar dan is het net wat op dat moment het zwaarste weegt om uit balans te gaan
Bij ons is die verdeling zakelijk ook 90/10 schat ik maar dan in zijn voordeel. Dus per saldo zal het vast eerlijk zijn al denk ik dat hij zijn gedachten beter kan uitschakelen als de laptop dicht gaat vs ik die in bed nog nadenkt over alles wat er de rest van de week op de planning staat. Ik ga er mee naar bed en sta er direct weer mee op. Al kan ik niet in zijn hoofd kijken misschien ervaart hij het net zo maar klaagt hij wat minder. Zal ook een stukje karakter zijn.
Hoe hij de kinderen behandelt (soms erg snel geïrriteerd, onduidelijke communicatie en onredelijke verwachtingen (in mijn ogen dan althans)) en zijn kunde om tijd voor zichzelf op te eisen zonder overleg. Ohja, en mij impliciet manager huishouden te maken. Daarvoor is mijn lontje erg kort.
Onze 9 jarige zoon Het is een lief mannetje, maar niet makkelijk wat betreft gedrag. Hij reageert mijn inziens soms te heftig en manlief vind mij soms weer verkeerd reageren en dan hebben we niet echt ruzie maar mopperen pp elkaar
Hier zit wel het probleem zeg maar. Het bovenste is prima, maar het onderste stukje is waar ik last van heb.
Over zijn werk, zijn bedrijven. Soms ook over zijn chaotisch zijn. Nu net ook ruzie omdat er iets opgehaald werd van marktplaats voor 1600 euro en het niet lukte zonder kastje, alleen 250 euro dus toen heeft hij het item meegegeven
Bijna altijd huishouden gerelateerd (opruimen, spullen laten slingeren, kleding op de grond). Het gewoon niet inzien van taken, bijv. wanneer we de deur uitgaan ren ik me rot om iedereen op tijd klaar te hebben en partner kan nog op het gemakje een totaal onbelangrijk iets doen (die ene schroevendraaier zoeken in de bijkeuken etc.) Dan denk ik; hoe moeilijk is het om even te helpen. Stoom komt dan nog net niet uit m'n oren zeg maar haha
Hier gaat het nagenoeg altijd over man zijn onvermogen om ‘nee’ te zeggen als het op zijn werk of hobby (vrijwillige brandweer) aankomt, waardoor tijd met het gezin er weer bij in schiet, ik vaak alleen met de kinderen eet etc.
Niet zo gek met een arbeidsongeschikte man met een angststoornis. Die 10 procent heeft hij verdient met de tuin en de vaatwasser en de wc schoonmaken ( samen) Okeeeee, is eigenlijk niet grappig maar goed, verder is het een doodgoeie en echt geen slechte man. Ik ben soms ook echt een zware heks.
In de Volkskrant link: Totaal 56/44, mentaal 67/33 (ik doe het meeste). Klinkt best evenwichtig, behalve dat ik degene ben die zo'n 45 uur per week werkt, en hij werkt niet. Hij doet veel basis schoonmaakwerk en al t onderhoud thuis, alles rondom was en eten is voor mij, afgezien van wat losse boodschappen. Hij zorgt overdag het meest voor de kinderen, die naar steeds meer gewoon zelf kunnen fietsen, zonodig gaat hij mee; we plannen echter ook zoveel mogelijk afspraken op mijn vrije dag. Staat tegenover dat ik min of meer ongehinderd kan verdwijnen naar avond vergaderingen of meerdaagse nascholingen etc.
Hier ook wel die mentale last: en soms kan hij dan ook zeggen: ja maar ik weet van niets. Ja, dat is net mijn hele punt . Hier helpt het om heel duidelijk instructies te geven: dan doe ik nog het denkwerk maar ik denk dan maar, misschien leert hij het ooit. Dan en dan is er geen school: regel jij opvang? Dan is er een feestje: vraag jij je mama? En het niet altijd waarderen wat een ander doet: als ik logisch en rustig nadenk (en niet boos ben) besef ik wel dat hij best veel doet voor ons. (ik heb bv. een hobby waar veel tijd in kruipt, waarvoor ik 2 avonden in de week weg ben en dan doet hij de avondroutine en in bed steken alleen, gisteren moest ik dit eens alleen doen, en jeetje wat een stress is dat... dus zo vanzelfsprekend is dat niet besef ik dan weer...) Maar omgekeerd ook. Ik regel heel veel en dat ziet hij ook als logisch, vanzelfsprekend. Ik kook elke avond, idem... Oh en over (de hoeveelheid) s*ks, mijn libido is nogal laag