Beste dames, Laat ik voorop stellen dat het helemaal niet mijn bedoeling om allerlei discussies uit te lokken en dames die een miskraam hebben gehad wil ik al helemaal niet pijn doen of voor het hoofd stoten. Ik wilde graag weten of meer vrouwen een sterk gevoel van voorkeur hebben tijdens het zwanger zijn. Ik vind het enorm vervelend dat dit gevoel bij mij de afgelopen weken zo sterk is geworden, het zit me echt dwars en daarom heb ik het ook over "van me af schrijven" . Ja ik ben er serieus verdrietig over en vind het op dit moment echt moeilijk om te wachten totdat we zekerheid hebben. Ik wil liever gewoon weten waar ik aan toe ben(qua gezondheid en geslacht). Ik respecteer ieders mening maar wil jullie alleen wel vragen mij geen woorden in de mond te leggen: nergens heb ik geschreven dat ik een jongen slechter zou behandelen of minder ervan zou houden dan van mijn dochter. Ik heb alleen gezegd dat het een teleurstelling zou zijn als ik bij een geslachtsbepaling hoor dat het een jongen is, dat zou ik echt moeten verwerken. Dus ja een dag huilen zoals ik in een van de reacties lees vind ik echt wel heel begrijpelijk. ik ben nog steeds heel benieuwd naar jullie reacties.
Wij hebben van beide geslachten al wat rondlopen en ik kan alleen maar zeggen dat ik graag een gezond kindje wil. Jongen of meisje, het maakt ons niet uit. Als ik op mijn gevoel moet afgaan van wat het geslacht is van de baby in mijn buik zeg ik dat het een meisje word.
De eerste keer toen ik zwanger raakte hoopte ik op een meisje, maar helaas kreeg ik een miskraam. Mijn gedachtes daarover zijn zo sterk veranderd dat toen ik voor de 2e keer zwanger was ik alleen maar hoopte dat ik de zwangerschap uit mocht dragen en een gezond kindje zou krijgen. Toevallig had ik toen juist het gevoel dat het een jongen zou zijn, maar niets bleek minder waar, het was een meisje.. ik ben dol gelukkig dat ze gezond geboren is. Ook al was het jongen! Beide soorten zijn welkom. Een voorkeur hebben is zeker niet erg, maar bij jou gaat het wel een stuk verder dan een voorkeur hebben. Misschien heeft het met je hormonen te maken, ik weet het niet, maar ik hoop voor je dat je gevoel snel veranderd als het toch een jongen blijkt te zijn.. Ik zou het heel zielig voor je zoontje vinden als hij hier later achter zou komen. Ik zou het tenminste erg vinden als ik er achter zou komen als mijn moeder zulke gevoelens zou hebben toen ze van mij zwanger was, gelukkig is dit niet zo!
Goh wat n moraalridders hier Natuurlijk heeft (bijna) iedereen een voorkeur voor n jongen of meisje en daar is echt niks mis mee hoor. Je mag best even verdrietig en teleurgesteld zijn. Uiteindelijk hou je echt superveel van je kind, wat het geslacht ook mag zijn. En ja, ook ik heb elke zs een sterke voorkeur voor n meisje gehad. Toch is het bij mij 5 van de 6x een jongen geworden. Dat betekend niet dat ik niet van m'n kids hou, ze zijn me allemaal even dierbaar en ga voor ze door het vuur. Maar de teleurstelling verwerken, ja hoor dat herken ik en is denk ik ook heel normaal.
Ik had heel sterk het gevoel dat we een jongen zouden krijgen en misschien ook wel een lichte voorkeur. Dat laatste kwam denk ik doordat ik onze gekozen jongensnaam mooier en meer betekenisvol vond dan de meisjesnaam. Mijn voorgevoel klopte dus maar toen we eenmaal zaten te wachten voor de 20-wekenecho maakte ik me zo druk of alles wel goed was dat het me echt geen bal meer kon schelen wat het geslacht was. Als het kindje maar gezond was. Manlief had dit precies zo. Nu ben ik dolblij met onze jongen maar af en toe zie ik zulke mooie meisjesjurkjes dat ik denk: een meid was ook wel leuk geweest. Het maakt me eigenlijk ook geen bal uit.
Nog nooit een voorkeur gehad. . .zo apart blijkt! Nu krijg ik een meisje dus iedereen zegt bijna ooow wat fijn heb je die alvast! Sorry?? Ook hier heel veel moeite moeten doen om zwanger te worden (en dan sta ik nog onder aan de ladder zeg maar). Dus toen ik je post zag dacht ik al oeps! Die krijgt reacties. Want tja als je niet zwanger kan raken en daar veel moeite voor moet doen dan boeit t je geen ruk wat t is. Serieus al hadden er er 3 in gezeten! Dus vandaar de reacties hier...sommige zijn al zielsgelukkig dat ze zwanger uberhaupt zijn.
Heb ik gelezen Het is een gevoel, dat kun je soms niet tegen gaan. Zelfs als je het niet wilt voelen.
Wie zegt dat je niet zielsgelukkig bent dat je uberhaupt zwanger bent als je een sterke voorkeur voor een bepaald geslacht hebt?? Ik snap dat soort reacties nooit. Ja, natuurlijk ben ik heel blij en gezegend met nog een kindje, en ik hoopte toevallig ook nog heel erg op n meisje.
Uit dit topic blijkt toch wel dat er heel veel mensen zijn die absoluut geen voorkeur hebben (gehad). Speak for yourself, zou ik zeggen En nogmaals, dit gaat veel verder dan het hebben van een voorkeur, waar in principe inderdaad niets mis mee is. Oh en, als iemand een moraalridder is door zich te realiseren hoe bijzonder het is als een kindje gezond mag zijn of überhaupt mag blijven leven; met alle plezier Ik kan iemand ook moeilijk als 'zielsgelukkig met haar zwangerschap' zien als de woorden 'verdrietig' en 'sip' rondvliegen en er dan min of meer gezegd wordt dat dat 2e kindje er komt omdat de man dat zo graag wil en hem dat gegund wordt..
Daarom schrijf ik ook bijna iedereen, want ik denk dat er een hoop mensen zijn die er niet openlijk voor uit durven komen dat er een voorkeur is omdat de dooddoener 'als het maar gezond is' altijd er zo dik bovenop moet liggen. En dan nog weer dezelfde soort opmerking onderin je post: dus als je een sterke voorkeur hebt, realiseer je je niet hoe bijzonder het is als je kindje gezond is en überhaupt mag blijven leven?? Wat een onzin zeg. Ik bedoel met moraalridders de lui die een ander de kop afhakken omdat ze wel uit durven komen voor hun voorkeur.
Daar lijkt het inderdaad wel op, als je je zo extreem laat leiden door het geslacht. Ik zie hier trouwens alleen maar berichten voorbijkomen waarin iemand zegt dat met een voorkeur niets mis is, dus waar die moraalridders dan uithangen.. Ik zie ze niet
tja een jongen lijkt me ook wel erg leuk. lijkt me zo anders dan met een meisje. maar aan de andere kant zie ik al die 2 meiden gezellig meiden dingen doen. ik denk dat het me niet uitmaakt. zolang ze elkaar maar mogen en het gezellig is. heeft beiden zijn leuke kanten
Exact dit. Er hangen hier geen moraalridders. Heb er nog niet 1 gelezen. Sterker nog de meeste zeggen niks mis met een "voorkeur". Maar ik vind deze openlijke voorkeur van ts wel een stukje verder gaan dan: ik zou heel graag een meisje wensen. En een gezond kind wensen.. tja ik ga er vanuit dat iedereen dat het liefste wenst.
Ik hoop eerst op Een jongen, lijkt me makkelijker plus we hebben veel jongens in de familie en 2 zijn dan een jaartje ouder dan ons kindje en kunnen we alle kleren overnemen. Maar mijn vriend hoopt weer op een meisje grappig he, verder wat het ook zou zijn als het gezond is ben ik helemaal happy! Natuurlijk kan je wel een voorkeur hebben ops at je leuk lijkt ik hoop in ieder geval 3 misschien 4 kinderen te krijgen en minstens 1 meisje te krijgen --> en me vriend zegt dat hij me anders blijft ....... tot het gebeurd haha ( grapje natuurlijk )
Ik heb van beide één en het geeft me vooral het gevoel dat het echt niet uit maakt. Bij de eerste had ik wel een voorkeur voor een dochter, (omdat ik alle leuke dingen die ik met mijn moeder deed met mijn eigen dochter mee wilde maken) Wat blijkt nu dat kan met mijn zoontje ook En hoewel mijn dochter een schat is geniet ik echt niet meer van haar dan van mijn zoon. Ik vind tot op zekere hoogte normaal om een voorkeur te hebben, ik merk om me heen dat er best veel mensen dat hebben. Het gaat soms te ver, horen dat je kind een zoon is zuur vinden gaat voor mij echt te ver.
Ik ben blij dat er mensen zijn die begrijpen dat je zo'n gevoel kunt hebben en hoe lastig dat is als je het niet wilt voelen. Hiernaast is het ook een beetje taboe, immers staat gezondheid voorop. Bedankt voor jullie begrip. Nogmaals ik ben niet blij dat ik me zo voel maar ben wel blij dat ik er hier eerlijk over kan zijn. Ik vind het niet fijn als mensen er gelijk een conclusie aan verbinden als "een jongen is daarom ongewenst". Dat heb ik nooit gezegd of bedoeld.
snap het hoor, mijn nicht zou ook dolgraag een meisje willen, heeft nu 2 geweldige knullen waar ze heel gek op is, maar ergens zou ze nog dolgraag een meisje willen. ben benieuwd, over een aantal weken weet ze meer
Ik weet het niet echt... Het lijkt me zo mooi, lief een meisjesbaby te hebben... Maar het lijkt me ook wel leuk later een jongenspuber te hebben bijv, haha. Nee, ik weet het niet. Heeft beide z'n leuke dingen. En tja, je gevoel kun je niets aan doen lijkt me...
Oeff ik snap wel dat dit verkeerd kan vallen bij mensen, een gezond kindje is het allerbelangrijkste.. Maar zolang het allebei welkom is, geeft het niet om een voorkeur te hebben. Als je maar beseft dat je hierin niets te kiezen hebt en je tevreden moet zijn met allebei. Ik denk zelf altijd 'het is zoals het moet zijn' wat het ook mogen wezen! Meisje / jongen, het zijn allebei wonders
Je openingspost komt wel heel erg hard over.. ik denk dat sommigen daar even moeite mee hebben. Toen ik het las dacht ik ook even 'nou nou...' Ik had zelf bij de 1e ook wel echt de voorkeur voor een meisje omdat ik erg van tutten hou en meisjesdingen. Maar tijdens de 20 weken echo, toen ik daar lag maakte het me ineens totaal niet meer uit en riep ik toen ik iets dacht te zien heel blij 'een jongen!!' Bleek ik de navelstreng te zien en was het toch een meisje. Nu ik weer zwanger ben heb ik helemaal geen voorkeur. Ik zie soms van die schattige jongetjes baby's, zo lekker stoer aangekleed met de haartjes stoer omhoog gekamd.. *smelt* dan hoop ik ineens dat ik een jongetje krijg. Een andere keer zie ik weer een babymeisje in een roze jurkje met roze slofjes.... tja dan hoop ik ineens weer op een meisje. hihi Zoals de meesten hier ook zeggen: een voorkeur hebben is niks mis mee, dat is een gevoel dat er nou eenmaal is. Maar het komt bij jou wel akelig over zoals je het schrijft. Dat als je jongenskleertjes ziet je al down word enzo... Als het echt zo extreem is hoop ik echt dat dat gaat veranderen als het toch een jongetje blijkt te zijn. Anders zou ik het heel zielig vinden voor het kindje. Ik denk dat je je niet teveel met die schoonzus van je bezig moet houden. Het lijkt wel een strijd tussen jullie wie de meeste meisjes krijgt