Gisteravond mocht m'n meisje weer naar huis na een spoedopname van 2 dagen. Alles is goed, het is gewoon een virusje. Maar nu voel ik pas goed de spanning en angst.. Maandag rond 12u werd ik gebeld door het KDV, kleine had ineens hoge koorts en was slecht aanspreekbaar en ontroostbaar, ik moest haar komen halen. Uit voorzorg heb ik meteen een afspraak bij de HA gemaakt, misschien oorontsteking ofzo? Een paar uur later waren we bij de huisarts. Oren waren goed, maar ze zag wel een ontsteken keeltje. Ze was ook erg verkouden. Toen keek ze nog even naar de fontanel. En nog een keer. Die was wel erg bol. En toen ging de alarmfase in... Huisarts is kinderarts gaan bellen en die vond dat we meteen moesten komen naar de SEH. Dus vanuit huisarts eerst naar de BSO gelopen om de oudste op te halen, toen snel terug naar huis, in de auto gesprongen en naar zh. Allerlei artsen erbij gehad en de kinderarts vond het ook zorgelijk. Dit was een alarmbel voor hersenvliesontsteking. Dus moest er een lumbaalpunctie/ruggenprik gedaan. Ter plekke, op de SEH. Oh wat zielig zeg, kleintje werd zo'n beetje dubbel gevouwen, ik hield haar handje vast en streelde haar wangetjes. 3 buisje hersenvocht werden afgenomen voor kweek. Daarna naar boven naar de opname afdeling, het was intussen al 19u geloof ik. Kleine moest blijven en ik dus ook (althans, dat moest niet, maar dat wilde ik uiteraard wel). Oudste werd intussen opgehaald door haar vader en ik bleef bij de kleine. Ze werd aan monitor gelegd, voor mij werd de bedbank opgemaakt. Ze bleef ontroostbaar, alleen in mijn armen sliep ze af en toe wat, nam af en toe een paar slokjes aan de borst maar lag vooral heel zielig te huilen. Tegen een uur of 22 viel ze eindelijk in slaap in bed. Vlak daarna kwam de kinderarts de afdeling binnen met de eerste uitslagen, ik moest even mee naar een ander kamertje. Die paar stappen leken wel een kilometer, de kinderarts, verpleegkundige en nog 2 andere artsen erbij. Met lood in mn schoenen, ik was zo bang voor slecht nieuws. Wat gaat er met m'n meisje gebeuren? Gelukkig was het goed nieuws, er was geen bacterie in de eerste kweek gevonden, dus niet de ernstige bacteriële hersenvliesontsteking! Wat een opluchting. Het kon nog wel meningitis zijn, maar dan door een virus en dat is minder ernstig. De andere uitslagen zouden in de loop van morgen of overmorgen komen, maar voor nu was het positief. Even kijken hoe ze de nacht door komt, dan morgen lekker weer naar huis en dan worden we gebeld. Die nacht was zwaar, meisje huilde heel veel, elk uur wakker, alarmen van monitor gingen af, wat een toestanden. Zelf dus ook niet geslapen, ik had ook niks bij me, dus gewoon in mn kleren onder dekentje gekropen. De volgende ochtend kwam de zaalarts. Nouja, de artsen, weer een groep van 6, in zo'n klein kamertje. Hij wilde haar toch nog een dagje en nachtje houden, ook aan de monitor, hij vond het toch nog zorgelijk, de fontanel was te bol. Uitslagen zouden woensdagmiddag komen, tot die tijd blijven. Toen m'n ouders gebeld om even wat spullen voor me op te halen, schone kleren, telefoonoplader, dat soort dingen. M'n moeder is groot deel van de dag gebleven, 's middags kwam m'n oudste dochter ook nog even met haar vader. De dagen en nachten waren heel lang, constant met kleine in mn armen natuurlijk, af en toe kwam de verpleging even controleren, maar verder lag de zorg gewoon bij mij. Ze dronk slecht, dus ben tussendoor gaan kolven. Ook flesje wilde ze niet, af en toe dronk ze 15ml. Paracetamol en neusspray moesten wat verlichting brengen. Woensdagmiddag kwam dan eindelijk de rest van de uitslagen, alles was goed. Fontanel was ook gewoon weer plat, dus de paniek was over. Er waren nog wel zorgen om het slechte drinken, maar dat komt waarschijnlijk gewoon door haar verkoudheid en zere keel. Dus we mochten naar huis! Zomaar ineens, we mochten gaan. Gisteravond dus thuis gekomen. Wat onwerkelijk. Daar zit je dan ineens weer thuis met zo'n zielig koortsig poppetje in je armen. Ze klinkt zo anders, zo zielig, zo ziekig. Afgelopen nacht is ze bijna elk uur wakker geweest, steeds viel ze dan in mn armen wel weer in slaap maar in bed begon ze weer te gillen. Zelf dus ook geen oog dicht gedaan. Nu ligt ze weer even te slapen, ik heb even snel ontbeten en gedoucht. En onder de douche kwamen de tranen, ik stond gewoon te hyperventileren. De afgelopen dagen ben ik doorgekomen op een combinatie van adrenaline en mama-power (zoals ze verpleging zei), nu komt de ontlading. Alles is goed, ze is gewoon verkouden, ze gaat niet dood, het is niet ernstig. Maar wat ben ik bang geweest! Vandaag maar extra veel knuffelen, veel proberen te laten drinken, evt wat water of fruit of wat voor vocht dan ook. Ze mag niet uitdrogen natuurlijk, anders moeten we weer terug. Maar vooral heel veel knuffelen en dankbaar zijn dan het goed afgelopen is. Raar hoe een onschuldige verkoudheid/griepje voor zulke paniek kan zorgen, maar zo blij dat ze het serieus namen en geen risico's willen nemen met zo'n ukje. Jemig, ik zie nu wat een ontzettend lang verhaal het is geworden, fijn om het even van me af te schrijven. Intussen is meisje wakker, dus ik ga knuffelen!
Jeetje wat heftig, gelukkig goed afgelopen die kleintjes kunnen ineens zo snel ziek worden , kan me voorstellen dat er nu pas ruimte is voor je emoties en beseft wat er gebeurd is, lekker laten gaan hoor
Jeetje.. Wat heftig allemaal zeg! Lijkt me verschrikkelijk om mee te maken. Fijn dat het uiteindelijk goed is gekomen. Lekker huilen hoor. En extra veel knuffelen met je meisje.
Jee, wat heftig! Snap heel goed dat de schrik er goed in zit bij je! Heel veel sterkte en hoop dat ze snel weer opknapt en goed gaat drinken!
Beterschap maar wel fijn dat ze ( in de gaten gehouden is) . En ja in een ziekenhuis zijn met je kindje is een rollorcooster. en hopelijk knapt ze snel weer op. Knuf.
Wat een verhaal zeg! Krijg al tranen in m'n ogen bij het lezen van je verhaal. Zo te horen heb je het onwijs goed gedaan, de mama power is sterker dan ooit op zo'n moment. Neem je tijd om het te verwerken en ga maar lekker huilen, dit lucht op. Veel sterkte en hopelijk is jullie kanjer weer snel de oude!
Verschrikkelijk! Kan me voorstellen dat nu alle emoties eruit komen. Blij dat het uiteindelijk niets ernstigs blijkt te zijn. Nu lekker veel knuffelen met je kleine meid. Heel veel beterschap!
Bedankt voor de lieve reacties! Ze is vandaag vrolijk en goed alert. Maar het drinken blijft een probleem, er gaat amper wat in. Ik voel dat m'n borsten vol blijven, dus dat is geen goed teken. Water uit een flesje wilde ze ook niet. Wel een klein beetje fruit, maar het is allemaal veel te weinig. De arts belde vanmiddag om te vragen hoe het gaat, hij adviseerde nog ORS te proberen, misschien drinkt ze dat wel. Ze heeft nog wel plasluiers, maar niet zoveel en zwaar als normaal. De zorgen zijn dus nog niet helemaal weg... Jee m'n oudste was als baby nooit ziek en met de jongste is t feest. Spruw, Reflux, huilbaby en nu dit. Niet goed verdeeld hoor
Phoe.. das schrikken. Gewoon extra aanbieden nu...ookal is het een slokje.. maar goed. . Hou het maar scherp in de gaten en twijfel nooit aan je eigen gevoel.
WoW wat heftig meid! Pff ik kan het me niet voorstellen hoe angstig je geweest moet zijn. En dan ook van de een op de andere dag weer thuis. Ik kan me goed voorstellen dat je dan echt even verslagen thuis zit en alles ineens land. Laat de tranen maar gewoon lekker gaan!! Dit moet echt weer even een plekje krijgen. Fijn te lezen dat je kleine meisjes weer wat alerter en vrolijker is vandaag. Ik hoop dat ze toch af en toe wat drinkt! Succes nog hoor!
Snap niet dat ze je na huis lieten gaan Mijne was 3 weken en had virale hersenvliesontsteking Op dag Ik herkende de signalen luierpijn hoge koorts hoge toon huilen ben meteen naar de seh gereden Ook lumbaal punctie Hij stopte met drinken aan de borst en flesje oakte die niet Toen ben ik gaan kolven en kreeg die een sonde en pas wanneer die goed uit de borst dronk nog ik naar huis .. Heeft totaal 5 dsgen9 gelegen Maar oh ik herken die angst het moment dat ik het al vermoede en snel naar de seh reed .toevallig had ik die dag de auto. Normaal me man hem mee Ik weet wel heb veel meegemaakt met al mijn kids Ander zoontje was ik bijna kwijt door schedelbasisfractuur Maar als ze ziek zijn ben ik altijd heel paniekerig door alles wat gebeurd is En dat is soms vervelend want ik slaap dan niet leg ze naast me. Die elke X kijken of geen vlekjes hebben of nog ademen etc etc Schrik zit er in en dat zal moeten slijten .heel veel beterschap
Wat een schrik! Wat drinken betreft vaker aanbieden en kleinere beetjes. Desnoods theelepeltjes water of kamille thee. Als haar keeltje nog zeer doet kan je ook zorgen dat het fruit lekker koud is dat is fijner voor haar keeltje.
O Wijffie, wat vreselijk! Ik zit ook met tranen in m'n ogen te lezen. Heel veel beterschap voor je meisje. Hopelijk gaat ze snel beter drinken. Ben je inmiddels maar aan het kolven? Want volle borsten klinkt niet goed.
Oh meid wat een vreselijk verhaal. Heb je een partner met wie je dit kunt delen? Heel veel sterkte. Oh ja, over het drinken. Mijn meisje was laatst ziek en wilde ook niet drinken. Ik heb bij de apotheek wat spuitjes gehaald. Toen fruithap vermengd met water, en dat in haar mondje gespoten. Dat vond ze prima. Ook de tuitbeker van de Hema is ideaal. Daar hoeft ze niet aan te zuigen, het vocht druppelt langzaam haar mond in. Veel succes!
Wow wat een heftig verhaal zeg. Jouw kleine had dus wel degelijk virale meningitis, mijn dochter dus niet. Alle uitslagen waren goed, het was gewoon een virusje, een griepje of hoe je t wilt noemen. Niks ernstigs dus. Daarom mochten we naar huis, in het ziekenhuis deden ze verder toch niks behalve haar in de gaten houden. Maar de zorg deed ik verder toch zelf. Ik ging uit van verkouden of oorontsteking ofzo, daarom kwam het bij mij ook echt als donderslag bij heldere hemel dat er bij de huisarts ineens alarmbellen af gingen. Vals alarm weten we nu, maar de angst schoot er wel meteen in natuurlijk. Ja ik heb vandaag een paar keer gekolfd en haar dat met de fles gegeven, zodat ik in elk geval kon zien hoeveel ze dronk. Wat dat betreft blijft bv toch een onzeker iets, zou toch handig zijn als je maatstreepjes op je borsten zou hebben Nee, ik ben alleenstaand, al jaren. Ik heb gelukkig een sterke band met m'n moeder bij wie ik veel kwijt kan en waar ik deze dagen ook veel steun aan heb gehad. En een paar lieve vriendinnen met wie ik kan delen. Maar inderdaad, op dit soort momenten mis ik wel een partner naast me, maarja..het zij zo. Vanavond heeft ze gelukkig goed gedronken, eerst een beetje uit flesje en daarna nog live. En een uur later voor ze naar bed ging nog een keer. Ze ging nu ook veel tevredener slapen, gisteravond was het drama, ze bleef maar gillen en werd zo'n beetje elke 1.5u wakker. Ik hoop dat ze vannacht tevreden blijft en wat langer slaapt
Wat ontzettend heftig zeg. Je hebt het super gedaan! Logisch dat je er nu even doorheen zit. Ik hoop dat je meisje snel opknapt en jullie wat slaap in kunnen halen. Beterschap!
Pff dat vocht blijft een probleem. Ze heeft vanmorgen bij me gedronken, daarna amper nog wat. 20ml bv uit fles, in totaal 50ml water met ORS en 3 hapjes fruit. En tis al 3 uur, dus over de helft van de dag. Ik heb net dus toch t zh nog even gebeld voor advies