kerstleed: graag jullie eerlijke mening

ik ken het gevoel... zo wrang he.

mijn zus is nu ook zwanger van haar tweede en weeral van de eerste keer raak.
wij begonnen ook net aan een tweede met in de eerste ronde... een cyste van 2 cm op mijn eierstokken!

en zij zeggen ook doodleuk, ach je moet gewoon goed je cyclus bijhouden en goed tellen.
tja, dat weten wij ook wel al te goed want voor ons eerste zoontje hebben we 7 maanden geprobeerd.

allemaal goedbedoeld, maar ze snappen vaak niet hoe gelukkig ze zich mogen prijzen als alles maar gewoon vanzelf gaat.
maar je moet maar zo denken:

kindjes die bij de eerste slag raak waren zijn vaker kleiner en lichter dan kindjes van "lagere probeerders". de reden: hoe langer je ontpilt bent, hoe steviger en gezonder je baarmoeder is om een kindje te dragen.

 

Ik vind niet dat je te veel dooschiet! Ik zou precies hetzelfde gevoel hebben! Hun weten toch dat jullie al een tijdje bezig zijn?! Ik zou het dan als 1e al niet met Kerst verteld hebben... Dat snappen hun toch ook wel, beetje jullie feestdag lopen verpesten!

Ik zou er later nog wel op terugkomen met die vrienden. Over jullie eigen gevoelens, snap wel dat jullie blij zijn voor hun. Ik had dat ook toen ik het hoorde van andere dat ze zwanger waren... maar hun wisten niet dat wij er ook mee bezig waren! Als ze het wel hadden geweten hadden ze van mij echt wel wat gehoord!

Ik heb zelf 2 vriendinnen waarvan ik weet dat ze het aan het 'proberen' zijn, als ik het hun ga vertellen neem ik hun gevoelens echt wel op in mijn verhaal! Daar ben je vrienden voor!

 

Als die vrienden inderdaad ervan op de hoogte zijn dat jullie al zolang proberen zwanger te geraken, vind ik het eigenlijk ook wel onattent om hun geluk even 'tussen de soep en de patatten' bij jullie van de daken te komen schreeuwen. Vooral de zin 'van de eerste maand al prijs' om hun supervruchtbaarheid en superzaad in de verf te zetten.. da's toch gewoon een slag in je gezicht? En dat weten zij toch ook wel, nee?
Pas op, ze mogen dat natuurlijk komen vertellen en wij (de niet-zwangeren) zullen wel blij zijn in hun plaats.. maar een zinnetje als 'dat zal bij jullie ook wel snel lukken' of eens informeren of jullie al langsgaan bij een gyn.. of wat dan ook om toch een beetje interesse te tonen, mag er toch ook bij. Als ze van al dit niks gezegd hebben, vind ik het een beetje lomp, ja.
Ze zijn vast zelf razend van geluk en beseffen even niet meer dat er nog iets anders bestaat als een roze wolk..
Da's mijn gedacht..

 

Ik vind ook niet dat je te ver doorschiet. Kijk, als ze het nou niet zouden weten is het wat anders maar ze weten dat jullie al zo lang bezig zijn Dan zou ik het ook héél erg vervelend vinden dat ze het doodleuk even met kerst komen vertellen hoor.
Tuurlijk, ze zijn blij maar rekening houden met andere (jullie in dit geval) zou ze dan netjes hebben gestaan.

 

Mijn mening; Je schiet absoluut niet door in emoties hoor.
Als mensen weten dat je al een lange tyd bezig zyn en het je dan even gezellig op 1e kerstdag komen vertellen, dat zou my ook in het verkeerde keelgat schieten.

Ik heb een tyd geleden ook aan één collega door laten schemeren dat wy klaar zyn voor een gezinnetje (owwww wat baal ik datik myn mond voorby heb gepraat). Nu vraagt ze me iedere week en is er al wat? (vast goed bedoeld, maar ik vind het zo vermoeiend). Ze weet inmiddels dat wy in het nieuwe jaar naar de Gyn gaan. En nu verteld ze me vorige week dat ze ook hebben besloten om voor een 2e te gaan (eerste x zwanger door een ongelukje). Met de zin er achteraan, jaaa ik denk ik vertel het je maar even, misschien zijn wij wel zo weer zwanger, dat zou ik toch wel erg lullig voor je vinden.

Dus meid, het is absoluut niet raar dat je je er zo kwaad om maakt.

 

Ik kan me voorstellen dat het jullie erg rauw op het dak gevallen is. Ik weet zelf echter ook uit ervaring dat hoe en wanneer je het ook zegt, je de stelletjes bij wie het langer duurt of helemaal niet lukt, hoe dan ook kwetst.
Ik was zwanger en wist van twee collega's dat zij geen kinderen konden krijgen en daar veel verdriet van hadden. Dan loop je wel tien keer hardop te bedenken en formuleren hoe je dan uiteindelijk vertelt dat je zwanger bent. Ik vond dat zo vreselijk moeilijk om te doen en heb bij hun als allerlaatste gewacht om het te vertellen. Ik durfde het niet. En achteraf toen ik het gezegd had, bedacht ik me dat ik het misschien toch net weer anders had moeten zeggen.
Maar goed, ik vind wel dat jouw vriendin, in ieder geval iets meer tact had mogen hebben, zeker als ze weet dat jullie nog midden in het hele proces zitten weet dat jij er toch verdriet van hebt dat het maar niet wil lukken. Zij is bovendien een vriendin van je en bij mij waren het 'maar' collega's, die toch iets verder van me afstonden dan vriendinnen.
Misschien even laten bezinken. Misschien even lekker een potje janken. En het toch een keer bespreekbaar maken als je haar weer ziet. Sterkte, meid!

 

in principe denk ik er niet anders over, maar.....

Ze komen al snel speciaal bij jullie langs..
waarschijnlijk zijn het echt goede vrienden..
Ik zou op een moment eens vertellen dat je super blij voor hen bent, maar dat het ook wel stak..
en misschien zou ik wel zeggen dat ik de knuffel -meis wat moeilijk voor je- enorm hebt gemist.. of nodig had gehad

 

Ook ik kan me jouw reactie voorstellen. Hartstikke leuk dat ze zwanger zijn, maar denk ook even aan de mensen aan WIE je het verteld en HOE.

Wellicht dat ze op een roze wolk zit en (even) helemaal niks door heeft. Ik zou het inderdaad even laten bezinken en het er dan toch eerlijk met haar over hebben.

Sterkte. En even lekker janken helpt een groot gedeelte van je frustratie/boosheid weg

 

ik vind trouwens ook dat je nog goed houdt

ik laat me snel verleiden tot zeer botte opmerkingen.
Een rokende vriendin van me werd zwanger en ik niet...
dus zei ik: het is je gegund, je wordt toch niet oud

 

Vooral omdat ze weten hoe lang jullie er mee bezig zijn hadden ze best even kunnen zeggen dat ze aan jullie denken ofzo.
En idd kerst is dan niet echt HET moment om dat te vertellen tegen jullie.

Ik heb t met schoonzus gehad vorig jaar met Sint vieren.
Wij gingen de MMM in, en neefje had een shirtje aan met Ik ben stoer want ik word grote broer.
Het was een klap in mijn gezicht!
Dit jaar (nu dat kindje is geboren) ook geen Sint gevierd.
Want vorig jaar vertelde hun dat ze zwanger waren, hebben al een kind, en wij.?!?!?!?!
NU NOG NIKS!

Mijn emoties waren met Sint dit jaar ook niet meer in de hand te houden.

Ik zou zeggen HUIL, SNIK, SNUIF, STAMP, EN VlOEK ff lekker, dat mag best!

Speciaal voor jou een dikke knuffel!

 

Als die vrienden weten dat jullie al best lang bezig zijn, vind ik het gewoon echt cru om met kerst te komen vertellen dat ze zwanger zijn in de eerste ronde. Ik had er zeker wat van gezegd.

 

lullige situatie zeg, ze hebben het vast goed bedoeld, maar het is idd wel een beetje lomp! laat het eerst even bezinken, het zijn natuurlijk wel hele goede vrienden van jullie en het is niet leuk om ruzie te krijgen.... als ik jullie was zou ik er later op het juiste moment nog wel even op terugkomen want als je het voor je houdt heb je kans dat je er ruzie over gaat krijgen ( tenminste bij mij blijven zulke dingen altijd net zo lang hangen totdat er weer iets gebeurd wat me niet zint en dan barst de bom), ik denk dat je vriendin als je tegen haar zegt dat dit best zeer deed zo, jou heel goed kan begrijpen, succes en probeer niet je hele kerst erdoor te laten verpesten!!

groetjes riniti

 

Heel herkenbaar!
Toch zijn er meerdere redenen denkbaar waarom het gegaan is zoals het is gegaan. Uit eigen ervaring:
1. Vriendin is zo 'lomp' dat het niet eens in haar opkomt dat het misschien wel moeilijk is (zulke vrienden zijn jouw frustratie en verdriet niet waard).
2. Vriendin was zo zenuwachtig om het mij te vertellen (omdat ze snapte dat het moeilijk zou zijn), dat ze juist hele lompe dingen ging zeggen en het heel lomp bracht. Hier ben ik later op terug gekomen en we hebben het prima kunnen uitpraten.

Dit laatste zou ook mijn advies zijn. Waarom op kerst? Geen idee. Misschien wilden ze dit bijzondere nieuws zo snel mogelijk met jullie delen. JUIST omdat jullie ook met kinderen bezig zijn.

1 tip, niet lullig bedoeld: leer er mee leven. Het is heel moeilijk als zwanger raken niet vanzelf gaat, maar de wereld stopt niet met draaien omdat het bij jullie nog steeds niet is gelukt. Uit ervaring heb ik gemerkt dat je heel erg moet oppassen dat je niet een heleboel leuke dingen mist in het leven omdat het allemaal zo moeilijk is.
Zo heb ik driekwart van de zwangerschap van een goede vriendin gemist en heb nu spijt als haren op mn hoofd. Wat had het mooi geweest als we dat samen hadden kunnen beleven!!!
Dat zal me niet weer overkomen. Of het bij ons uiteindelijk nu wel of niet lukt om kinderen te krijgen...

Sterkte!!!

 

Ik vind het zeker ook niet overdreven, maar juist heel begrijpelijk! Mijn schoonzusje heeft dit jaar 2 keer een miskraam gehad en wij zijn halverwege het jaar ongeveer gestopt met de pil. Gelukkig is het 3e beebje bij haar blijven plakken en is ze ondertussen al 14 weken zwanger! Wij hebben het gisteren met de kerst verteld dat we zwanger zijn en ik was HEEEEEEEEEEL erg blij dat het bij hun al raak was en allemaal goed is gegaan. Ik had het vreselijk gevonden als ik het nieuws had moeten brengen dat het bij ons raak was en bij hun nog niet. Ik zou het in dat geval wel geprobeerd hebben om het taktisch te vertellen en ook te zeggen dat ik het vreselijk voor hun zou vinden dat het nog niet gelukt was. Ik had het in dat geval ook niet met een kadootje verteld, maar wat minder enthousiast gebracht. Maar het zou dan ook nog heel moeilijk voor haar zijn geweest. Gelukkig zijn we nu samen zwanger en is dat allemaal niet aan de orde geweest, maar ik heb me er wel serieus druk over gemaakt.

Ik hoop dat je het nog wel goed kunt uitpraten met jullie vrienden, want dat lijkt me sowieso het beste. Zeg dat je je gekwetst voelt dat ze met geen enkel woord hebben gerept over het feit dat het bij jullie nog niet is gelukt. Sterkte meis!

 

ik denk er een klein beetje anders over. Jullie zijn een jaar bezig. Dat is best lang, maar niet extreem (jullie lopen niet bij de gyn toch). En je vrienden kwamen het speciaal apart vertellen...

ik vind dat je een beetje jaloers reageert, wat natuurlijk logisch is en als eerste reactie is dat ook heel begrijpelijk maar blijf er niet in hangen. Wees blij dat je lieve vrienden niet zo lang hoeven te wachten!

 

Ik snap je gevoelens wel hoor maar ik denk dat jullie vrienden totaal niet doorhebben dat het voor jullie een klap in het gezicht is. Een klein jaar bezig zijn is echt nog niet zo heel lang, ook al weet ik uit eigen ervaring dat het frustrerend kan zijn.

Succes en laat jullie niet uit het veld slaan. Ik hoop dat het jullie heel snel gegund is en dat je samen met je nog vriendin zwanger kunt zijn. En ik hoop dat als de ergste klap voorbij is dat je ook blij kunt zijn voor hun. Want misschien snappen zij jullie milde reactie wel helemaal niet. Zorg ieder geval dat het niet tussen jullie in komt te staan dat zou zonde zijn.

 

Oei, dat valt rauw op je dak!

Maar bedenk wel; ze komen het wel persoonlijk vertellen, en niet dat je het via via te horen krijgt. Wat mij persoonlijk erger lijkt!

Misschien zitten ze wel zo op die roze wolk en zijn ze zo opgelucht hoe jullie reageerden dat het ze ontschoten zijn om het over jullie kinderwens te hebben?

 

Tja, ik zou ook denken; Heel het gezin bij elkaar, een gewelig moment!
Wisten zij wel van jullie in de MMM?