Hoi meiden, Mijn zoontje, Tijn, is inmiddels ruim 8 maanden oud. Het is nooit een heel makkelijk kind geweest, maar was over het algemeen super vrolijk. Hij zat in een mooi ritme: zowel 's ochtends als 's middags ging hij zonder (veel) protest naar bed en dan sliep hij minimaal 1,5 uur. Om 19u gaat hij naar bed en rond 22u krijgt hij nog een keer bv. Deze slaap gaat nog steeds goed. De nachten zijn altijd rommelig geweest. Moet er sowieso 1x per nacht uit voor zijn speen, maar vaak 3 à 4 keer. Nu de afgelopen weken.. Niks is goed. Als ik hem naar bed breng (als ik zeker weet dat hij moe is) zet hij alles op stelten. Krijsen alsof hij vermoord wordt. Ook als ik bij hem blijf zitten. Als ik hem er dan weer uit haal kan hij echt niks hebben doordat hij zo moe is. Hij huilt en jengelt dan continu. Om 19u gaat het wel goed. Dan gaat hij zonder gezeur slapen. Helaas is het 's nachts ook drama.. Soms een uur over zijn toeren, soms maar even, maar het is elke nacht raak. Ik ga er altijd naar toe. Laten huilen kan ik niet. Ik ben even ten einde raad.. Is dit de 8 mnd sprong? Is die zo heftig? Wat kan ik doen?
Rond deze leeftijd is de eerste sprong waar wij duidelijk iets van merkten, door de eerdere zijn we heen gefietst. Ik haalde haar niet uit bed, maar ging ernaast zitten. Eerst haar in de armen wiegen een meeneuriën met het slaaplied, dan in bed en haar nog wat vasthouden, daarna nog licht vasthouden, naast haar zitten zonder haar vast te houden en dan van de kamer af. Werkte hier perfect. Je zult moeten uitproberen wat werkt en gewoon enkele dagen tot door moeten bijten...
Ooh bah meid ik.ben er gelukkig net vanaf. Wat t is geweest geen.idee... Maar ook vanaf n maand of 8 tot ruim 10!!!! En nu, met 11 mnd lijkt t allemaal weer opnieuwte beginnen...... We hebben alles al geprobeerd, maar werkelijk.niks helpt, behalve samen op de bank te gaan liggen (en dan nog zette ze t vaak op n brullen om de paar minuten) Ook alleen savonds en.snachts. Overdag was/is ze super vrolijk!!' (eindelijk!! Ook daar hebben we dik 6mnd op moeten wachten) Je hebt er niks aan, maar ik leef met je mee!!!!
Ja...het is een moeilijke tijd he! Er gebeurd veel in de lijfjes, in de hoofdjes... Hier heeft zoon met 9 maanden bijna 2 weken de borst geweigerd. En slapen....drama! Het is goed gekomen, met het slapen en de bv Hou vol, hij gaat weer vrolijk zijn en lekker slapen. Waarschijnlijk kan ie tegen die tijd opeens iets nieuws (staan, heel snel kruipen, etc)...
Inderdaad, een sprong... Bij ons was het een fameuze! Niets was goed en vooral het slapen was een ware hel! Echter één troost: het gaat vanzelf over. Veel sterkte x
Hier nog 1. Overdag is er niks aan de hand is vrolijk, lief en slaapt als er een roosje geen enkel probleem. Ze gaat om 20uur naar bed ook geen probleem maar dan midden in de nacht wordt ze wakker en dan is het krijsrn moord en brand. Niks echt niks is goed we hebben echt al alles geprobeerd het enige wat helpt is haar bij ons in bed rustig laten worden en vaak vallen we dan samen in slaap. Dit is begonnen toen zij 8 maanden was dus duurt al 4 weken pfff wat het is.....? Geen idee kan vanalles zijn en hoelang het duurt? Ook geen idee hoop dat we er bijna vanaf zijn..... Vorige week heeft ze 3 nachten heerlijk doorgeslapen ineens, dus we dachten dat we het weer gehad hadden.....niet dus want sinds vorige week zaterdag begint ze weer opnieuw. Overdag is er niks echt niks aan de hand 's nachts een drama.
Bedankt voor jullie reacties! Ik vind het inderdaad erg zwaar en hoop dat het een sprong is, dan weet ik dat het ooit weer goedkomt Jeetje Minnieme - tot 10 maanden. Wat zwaar!! Hoop dat het hier minder lang duurt, maar ga er maar niet van uit. Vanmorgen (of eigenlijk vannacht) was hij weer om 5uur wakker. Hij is dan niet meer naar bed te krijgen, dus zijn mijn man en ik er maar uit gegaan met hem. Na 1.5 uur wakker geweest te zijn, is hij duidelijk moe. Normaal gesproken leg ik hem dan op bed en dan slaapt hij binnen 10 minuutjes en hij slaapt dan zeker 1.5 uur. Maar vandaag was het wééér raak.. na 1.5 uur legde ik hem op bed en hij begon bijna direct te huilen. Ik zet dan zijn muziekje aan, geef een aai over zijn bolletje en geef zijn speentje. Helaas was hij na 15 minuten helemaal overstuur, dus heb ik hem even op schoot genomen en geknuffeld met hem, dan wordt hij rustig. Helaas was hij ook toen niet naar bed te krijgen. Het enige slaapmiddel lijkt de borst te zijn, als ik hem de borst geef, valt hij vrijwel direct in slaap.. Het probleem is alleen dat hij na zo'n 30 a 45 minuten weer wakker is, terwijl hij duidelijk niet uitgeslapen is. Aan het eind van de dag is hij echt gesloopt en dat is zo zielig om te zien Iemand nog tips? Horen die korte slaapjes ook bij de 8 mnd sprong?
Ja hoor, hier ook veel last van gehad! Ik ontdekte dat de heftige sprong samen ging met het krijgen van tandjes. Sliep over het algemeen goed, maar nu was elk slaapje een drama! Mijn zoontje je nu 10,5mnd en weer de oude...en weer 2 boventandjes rijker. Bij tandjes vooral zetpilletjes geven hoor! Een uurtje voor slapengaan.
@Zonnestraal77 - Mijn zoontje kreeg met 3.5 maand zijn eerste tandjes en inmiddels is nummer 8 door. Volgens mij zitten er nu geen nieuwe meer aan te komen, maar ik weet het niet zeker. Het is in ieder geval geen pretje. Hopelijk is dit niet 'de nieuwe Tijn' maar is het een fase die weer overgaat..
Nee tis een fase. Het beste is die te accepteren zoals die is. Als hij huilt en bij jou wilt liggen zou ik dat lekker doen. Desnoods 's nachts ook. Rond deze leeftijd hebben ze vaak ook verlatingsangst. De hersentjes van de beebjes gaan dingen onthouden. Dus ze worden wakker 's nachts en zien geen papa en mama PANIEK!!!! Mijn zoontje kon dan zo ontroostbaar huilen, heel zielig. Ik nam hem dan altijd mee uit het drama en dus even naar beneden op schoot. Tot hij rustig getroost was en weer naar bed. Soms was er langer de tijd voor nodig, en was hij langer beneden. Wat we nu wel doen is in de slaapkamer naast hem een lampje aandoen, dat het doorschijnt naar zijn kamertje en dat zijn kamertje niet zo vreselijk donker is. De fase lijkt achter de rug, maar duurde best lang. Hij slaapt nu gelukkig weer prima. In zijn eigen bedje.
Ik heb net maar het cb gebeld. Die zeggen paar nachtnen volhouden, troosten op haar eigen kamer, en dit ritme doorbreken. Ik zie ook op de camera dat ze meteen richting de deur gaat huilen, en wil dus dat wij komen.....er is hier ook overdag niets aan de hand. Maar ik ben wel een beetje bang dat ons bengeltje het TE gezellig vind om bij ons te slapen....? Ik denk dat we daarvan af moeten....misschien inderdaad een paar nachten volhouden en dan maar desnoods naar beneden, want op haar kamertje blijft het drama namelijk daar wordt ze niet rustig en dan weer naar bed, net zolang tot ze doorheeft dat papa en mama er wel zijn en ze rustig kan slapen.....ik weet het ook niet zeker hoor, maar bij ons in bed nemen is denk ik ook niet goed....ik krijg zo een vermoeden dat i.sa dat wel erg gezellig vind ( ik stiekem ook wel hoor) maar ik weet dat, dat niet de bedoeling is.....als ze een beetje op mij lijkt vroeger krijgen we gaar straks niet meer in gaar eigen bedje.....dus ja ben nog steeds wel in twijfel wat we vannacht gaan doen.....
Hier speelt dit ook en is het samen met het doorkomen van 2 tandjes boven en lijkt het op verlatingsangst. Ik heb het geaccepteerd. Das het enige wat je kunt doen. Wij houden gewoon zijn normale ritme aan en als hij echt heel erg verdrietig is, dan nemen we m gewoon bij ons. Ik laat me in alle gevallen gewoon leiden door mijn gevoel en dat werkt tot nu toe het beste.
Heel herkenbaar hoor! Ik vind nu ook dat ik voor het eerst de sprong echt goed merk! En de aanloop ernaar toe duurde ook lag... Daarnaast zitten er hier denk ik wel tanden te wringen.. Dus het komt vast allemaal goed!
yep... een pittige sprong. hier ook herkenbaar!!!! Wij troosten hem, zijn er voor hem, slapen samen als dat nodig is. bieden vooral rust, veiligheid en geborgenheid.
Dit dus idd. En bedenk ook,hoe je het voor allemaal zo makkelijk mogelijk okan maken. Krijgen jullie de meeste nachtrust als ze lekker bij je slaapt?Dan doe je dat toch..daarmee is je dochter overdag minder moe,en jij hebt meer energie. Wees niet bang dat ze je bed niet meer uitkomt; dat komt weer helemaal goed
Ik begin weer steeds meer te twijfelen aan het advies van cb om haar maar een paar nachten te laten huilen, met steeds gaan troosten. De afgelopen 4 weken hebben we haar steeds bij ons in bed verder laten slapen, en ik begin steeds meer te denken daarmee door te gaan. Maar ik ben dus wel bang dat ze daar dadelijk aan gewend is het slapen bij ons in bed.... Ik heb hier zelf ook al een topic over geopend, maar ik blijf twijfelen wat te doen, wel in bed bij ons? Even paar nachten doorbijten en gecontroleerd laten huilen? Ik kan zien wat ze doet ze huilt echt naar de deur dus ze wil dat wij komen, alleen komen is niet genoeg ze wil uit haar bedje....ik blijf het moeilijk vinden wat we moeten doen en ik blijf in twijfel wat juist is....tja wisten we dat allemaal maar dan waren de slaapproblemen vast zo opgelost...
Wij hebben een super makkelijke dochter en ik wist niet wat ik meemaakte toen ik bij de fase kwam. Ik heb toen ook een topic geopend. Weet niet of het ook 8 maanden was, maar er is 3 keer een periode geweest waarbij ik dacht 'hallelujah!'.. Alle keren heeft dit hoogstens 2 weken geduurd. Gewoon veel aandacht geven, lekker samen doorbrengen. Achteraf vind ik het jammer dat ik me altijd opgejaagd voelde van alles te moeten doen. Dat alles komt wel, lekker van genieten saampjes.. Ook met gekrijs en al!
Hier duurt het nu al 4 weken.....hopelijk zijn we er ook binnenkort vanaf...? En dat te bedenken dat ze al vanaf 8 weken tot 9:30uur in de morgen uitsliep, en nu......DRA-MA!!