Als je alleen thuis bent en je hoort dat er in jouw huis wordt ingebroken? zou je zo zachtjes mogelijk het huis uit vluchten? of zou je de inbrekers opwachten met een knuppel en ze te lijf gaan? dit vraag ik omdat ik net van een overval training kom waarin een vrouw vertelde dat zij zo een situatie meegemaakt had en haar eigen huis uit vluchtte. ik heb erover zitten nadenken wat ik zou doen als ik alleen dus zonder kindje thuis was en mij dit zou gebeuren. Ik weet van mezelf dat ik uit schrik heel agressief wordt en dus de inbrekers te lijf zou gaan met alles dat ik zou kunnen vinden op dat moment. jij komt mijn huis binnendringen en wilt spullen stelen waar wij hard voor gewerkt hebben nou mooi niet. ik ga niet vluchten uit mijn eigen huis ik zal ervoor zorgen dat jij op knieen gaat en bid dat je nooit mijn huis was binnengedrongen. en? wat zouden jullie doen? (met mn kind erbij is het een ander verhaal dan was ik wel heel zachtjes met mn kind eruit gegaan puur uit angst dat hij mn kind iets zou aandoen)
Geen idee. Ik denk dat ik nu wel heel stoer kan zeggen dat ik de inbreker met een knuppel te lijf zou gaan. (Onee, we hebben geen knuppel, of met een glazen vaas)... Maar denk als de situatie daar is, dat ik dan 7 kleuren stront schijt, mijn adem inhoud en zachtjes in de kast kruip tot dat alles voorbij is.
ik zou mijn kind pakken en mezelf opsluiten in de douche of "verstijven" dat denk ik, ik geloof nooit dat ik het huis uit zou rennen, daar ben ik echt een te bange poeperd voor.
Ik zou ook niet weten hoe ik dan zou reageren. Denk me zo vlug mogelijk ergens verstoppen en proberen de politie te bellen. Denk niet dat ik dan zo stoer ga durven zijn om een inbreker te lijf te gaan.
ik heb pepperspray dus ik zou ze flink te lijf gaan met de pepperspray jayla pakken, van buiten afsluiten en politie bellen.. dat is me plan tenminste maar ja je zal zien dat ik moment supreme de pepperspray niet kan vinden en de sleutels vergeet mee te nemen haha laten we hopen dat we nooit in die situatie terechtkomen!
Hmmm.. Ik weet nog dat ik als puber dacht dat er werd ingebroken. Ik was alleen thuis en hoorde gemorrel aan de deur... Daarna kraakte de trap heel zachtjes.. Ik heb m'n (jawel) dwarsfluit gepakt en ben met bonzend hart m'n kamer uit gestormd om de inbreker op z'n harses te gaan slaan.. Gelukkig was ik alert genoeg om te zien dat 't m'n moeder was, die toch nog onverwacht thuis was gekomen, anders had ze een fikse lel gehad! Ik denk dus dat ik erop zou meppen...
he getsie wat een enge gedachte, als er hier iemand in huis zou breken zou ik al geen kans meer hebben te vluchten (huistechnisch gezien). Ik hoop dat ik dit nooit hoef mee te maken brrrrrr
Ik weet wat ik in zo'n situatie doe....en ik ben er helemaal niet trots op Toen mijn zoontje 2 weken oud was is 's nachts bij ons de voordeur een keer open gewaaid. (hij zat niet in het nachtslot) Een oplettende buurman ging om 6 uur 's morgens zijn hondje uitlaten en zag dat de deur openstond... Hij heeft blijkbaar 2x aangebeld maar wij hebben niks gehoort (wij waren zo moe van de gebroken nachten dat we echt alleen maar wakker werden als de baby huilde) De buurman heeft toen de politie gebeld... De politie is naar binnen gekomen en ze hebben (blijkbaar heel hard) geroepen dat ze van de politie waren en of er iemand thuis was. Dit hebben wij dus ook niet gehoord. Maar toen het licht op de overloop aan ging en ik voetstappen op de trap hoorde schrok ik wel wakker! Ik wist niet dat het politie was en ik was er van overtuigt dat er een of andere enge moordenaar met een bijl ofzo de trap op kwam lopen Maar in plaats van dat ik naar mijn kinderen ben gerent om ze te beschremen, bleef ik verstijft in bed liggen en deed alsof ik dood was Mijn man had gelukkig wel door dat het de politie was, en hij was inmiddels ook opgestaan om ze te woord te staan.... Pas na 5 minuten durfde ik me te bewegen en ben ik ook gaan kijken. Ik dacht altijd dat ik in zo'n situatie uit een soort oerdrang mijn kinderen zou beschermen. Maar helaas was dat niet het geval!
Ik denk op een veilige afstand blijven staan zodat de inbreker wel weg kan (iemand vast drijven kan zorgen dat ie rare dingen gaat doen) en dan ENORM hard gillen..............of heel stiekem de politie bellen en vertellen dat de dader op dat moment nog in mijn huis is
Ik zou ook niet kunnen vluchten dus ik zou het elastiekje uit mij haren pakken om mijn hond dr oren binden (zodat ze van labrador inees een soort van pitbull lijkt) en dan gewoon ervoor gaan staan met een grote knuppel.... en zou m helemaal de tering slaan....en kei hard gaan gillen......hopelijk zouden de buren dan de politie bellen.
Ik denk dat ik als eerste de honden er op af zou sturen in de hoop dat de inbreker daarvan zou schrikken ( ik heb 2 staffords en menig mens schrikt daar van natuurlijk) Vervolgens zou ik kijken wat ik kan pakken en erop af gaan. Op het moment dat ons kleinte geboren zou zijn, en zoiets zou gebeuren weet ik niet wat ik zou doen. ja allereerst de kleine pakken... Maar verder zou ik het niet weten
Oooh ik zat er nog even overna te denken als de baby er straks is...de kleine zou ik laten waar ze is...in bedje of de box en ik zou echt vechten als een leeuwin zodat ze niet naar mijn kleine konden....ik zou de kleine dan ook niet in mijn armen houden ofzo en maar hopen dat ik afschrikwekkend genoeg ben hahaha...en dat de kleine dan niet gaat huilen ofzo....
met de kleine erbij zou ik vluchten als dat op dat moment niet zou lukken zou ik vechten en alle kracht in mijn lijf naar boven halen zodat ik hem een paar rake vuisten zou kunnen geven. hoop ook nooooit dat dit mag gebeuren maar ja met zo een vergeetachtige vriend die elke keer de sleutel aan de buitenkant van de deur laat hangen!!!! is de kans ineens veel groter natuurlijk. maar hij krijgt daarna dan ook een paar fikse meppen van me
Stel jij slaat die vent helemaal kapot met een knuppel of iets hij overleeft het en klaagt je aan want jij mag dat niet doen ook al staat die vent in jou huis met jou spullen... Draai jij de bak in en heeft je kindje een moeder die in de bak zit... Maar ja dat is het officele gedeelte ik zou verstijft in bed liggen en me keukenmes uit me nachtkastje halen voor het geval die vent naar boven komt en mij of me dochter iets aan wil doen... Overigens is dat wel echt me grootste angst in controleer altijd 10 keer of alle sloten wel dicht zijn als me man er niet is haha
Toen ik hoogzwanger was heb ik wel eens gedacht dat er werd ingebroken. In plaats van dat ik mn man wakker maakte pakte ik mn knuppel (die ligt altijd onder ons bed) en ben ik naar beneden gegaan om te kijken.
Ik durf het niet te zeggen.. je kunt pas oordelen wat je doet in zo'n situatie als je er daadwerkelijk mee te maken krijgt. Maar mezelf kennende denk ik dat ik hem flink zou slaan met de honkbalknuppel die op onze slaapkamer ligt
Ik heb altijd mijn telefoon naast me bed liggen, ik zou eerst 112 gaan bellen. Verder heb ik in de slaapkamer een ploertendoder. Als de inbreker naar boven zou gaan...dan zal ik hem daarmee opwachten.