Mijn dochtertje van 27 maanden heeft al enige maanden dat als er rommel op de grond ligt dan roept ze `Ik kan niet lopen` en wordt echt boos.....als ik zeg dat ze het moet opruimen zodat ze lopen kan dan doet ze het ook dus dat is geen probleem. Maar ook als ze bv knoeit met drinken en er liggen 3 druppels op de grond dan gaat ze ook gillen dat ze niet kan lopen pas als ik het opgeruimd heb dan wordt ze rustig. Nu waren we laatst een dagje in een dierentuin, en ze mocht uit de wagen.....lekker lopen! Komt er net een klas aan met groepjes van 4 a 5 kinderen....druk....gillen natuurlijk denk z´n 35 kinderen in totaal. Mijn dochtertje raakte helemaal van slag ze deed twee stappen en ging toch huilen ze was niet stil te krijgen, ben met haar ergens rustig gaan zitten en toen kwam er dus uit dat ze het te druk vondt en niet kon lopen doordat al die kindjes aan het rennen/gillen waren. Ook als we op straat lopen een smal padje en er lopen 2 mensen ons tegemoet dan gilt ze al dat ze niet kan lopen, uitgelegd dat we er wel langs kunnen en als dat dan eenmaal is gebeurd dan is ze rustig. Hebben alle kindjes dit? zie het in mijn omgeving namelijk niet. is mijn dochtertje misschien wat snel geprikkeld? (als baby zijnde huilde ze als het te druk was of hard gepraat werd ze werd dan onrustig niet willen eten/drinken/huilen etc.....maar dit heeft ze nu niet meer)
Wat vervelend, Silvana. Ik herken het niet bij mijn dochter. Andere moeders misschien wel. Misschien helpt het om zodra je een 'obstakel' ziet al uitleg te geven aan haar? En als ze liever wil stoppen of opgetild worden, gewoon meeveren in haar angst. Niet bevestigen, maar wel het gevoel geven dat ze bang mag zijn. Ze is nog zo klein! Laat haar vertrouwen op jou. En wat betreft die 35 gillende kindjes: ik begrijp dat je dochtertje dat intimiderend/spannend vindt.
Mijn meisje heeft soms ook haar panische fases. Nu is ze bang dat ik haar alleen laat - ook als ik dus 3 of 4 meter wegloop Of voor lawaai. En idd ook wel eens een fase gehad dat als er iemand op de stoep liep dat ze er panisch voor was, nu is dat weer voorbij.
Lijkt me niet heel raar dat een schoolklas met gillende kinderen intimiderend is voor zo'n hummel, maar bang zijn voor een druppel drinken op de vloer is wel extreem. Is ze ooit ergens over uitgegleden en heel hard gevallen ofzo?
Zeer bekend, hier heel gevoelig voor chaos. Als er geknoeid wordt moet dat gelijk opgeruimd worden, hij raakt helemaal in paniek als er eten op de grond valt en als er teveel speelgoed ligt kan hij zich niet meer concentreren. Buiten op straat wil hij vaak niet lopen, veel te druk met al die mensen en kinderen. Als er herrie is moet ik hem oppakken en kruipt hij bijna in me. Maar we boeken vooruitgang. "Dat geeft niet, dat ruimen we straks op" "Maakt niet uit, dat is niet erg" helpt de laatste tijd. Misschien niet helemaal goed, maar voor ons wel, is bewust samen knoeien en kliederen. Handen in de modder, vingerverven (oh, wat vond hij dat vreselijk eerst ) en dan aangeven dat we het straks als we klaar zijn gaan schoonmaken. Bij een beetje drukte geef ik vaak aan dat ik hem nu niet ga oppakken maar dat ik -als hij het spannend vindt of hij het te druk vindt- hem wel een handje wil geven. "Je vindt het spannend he? Ik ga je niet oppakken maar ik wil je wel een handje geven, dan doen we het samen"