Ons zoontje huilt heel vaak bij wat harder geluid. Als mijn vriend bijvoorbeeld niest, wat een aardig volume heeft. Maar ook als een ander wat harder kirt ofzo. Als we ergens op bezoek gaan, bijvoorbeeld opa en oma ofzo, dan wil hij de eerste tijd ook echt niet dat een ander tegen hem komt praten. Dan is het huilen. Dit is altijd al zo geweest dus het is niet iets van de laatste tijd. Als er thuis iets hard op de grond valt oid huilt hij niet. Naar de supermarkt vind hij ook prima. Met andere woorden: hij moet niet veel van andere mensen hebben (gastouder wel) en als iemand wat harder geluid maakt zijn de rapen ook gaar Klinkt dit mensen bekend?
Hier ook een mannetje wat heel gevoelig is voor geluiden. Mn ouders hebben een torentje met bovenaan een balletje op waar kraaltjes inzitten. Dylan wou dat balletje eens nemen en het viel op de grond. Dat maakte lawaai, huilen, huilen, huilen. Nu een dikke 2 maand later knijpt hij nog zijn oogjes dicht als hij het balletje ziet. Verder huilt hij niet snel voor geluid maar als hij weet dat er een hard geluid komt dan knijpt hij zijn oogjes al dicht. Als hij met een speelgoedje op een tafel slaat dan knipperen die oogjes constant maar ik ben al blij dat hij dat durft Omdat hij tegen speelgoed kan wat geluid maakt is het niet zorgwekkend volgens de fysio maar gevoelig is hij wel. Hij is nog niet éénkennig maar hij kan wel niet tegen drukte, getuttel van vreemden en harde stemmen (harde kinderstemmen) Hij hoort en ziet alles, als hij wat hoort, hoe zacht het ook is, weet hij precies waar het vandaan komt. Je kan zeggen dat hij een beetje ons inbrakerssysteem is, zo goed hoort hij
Oke. Ja dat klinkt wel bekend inderdaad. Hij kon na de geboorte al heel snel alles volgen waar wat vandaan kwam. Hard speelgoed geluid vind hij niet eng. Misschien wat jij al zegt: gevoelig voor bepaalde geluiden.
Ja, hier ook erg gevoelig voor geluid... Al sinds de geboorte. Toevallig gisteren een verjaardag gehad waar er heel luid werd gezongen en werd gebulderd van het lachen. Ze hield zich verrassend ok! Zelfde geldt voor eenkennigheid. anaf 9 weken was het hommeles bij haar. Ze vertrouwde het gewoon niet... Trok een pruillip en begon te huilen. Nu gaat het eigenlijk steeds beter en slooft ze zich zelfs uit voor mensen. Wel zeg ik tegen iedereen die hier langs komt haar het eerste kwartier een beetje te laten... Dan kan ze een beetje wennen, de kat uit de boom kijken en dan is het meestal wel goed.
Ja hebt tijd volk dat hem het liefst meteen van je af wilt pakken en in hun gezicht "koetjiekoe" gaan lopen doen... Datn komen ze hier van een koude kermis thuis.
Ons meisje ook zeer prikkelgevoelig, als mijn schoonouders binnenkomen (twee wervelwinden) begint ze meteen met huilen. Ze wil rustig benaderd worden en komt uiteindelijk wel los. Vannacht weer veeeeeel wakker en huilen omdat we gister op een hele drukke verjaardag waren, is haar gewoon teveel om te verwerken, plotselinge harde geluiden worden ook niet gewaardeerd.
Ja heel herkenbaar dat huilen 's nachts na een drukke dag als verjaardag of bezoek. Laatst hoorde ik hem schreeuwen/huilen (iets er tussen in). Ik naar hem toe, maar hij deed dat gewoon in zijn slaap. Alsof hij heel erg droomde. Dat gebeurd vaak na een drukke dag/avond.
Mijn dochter moet ook altijd even ontdooien op feestjes.. Gezichten dicht bij haar vindt ze ook niks en ook 'druk doenerij' niet... Het is gewoon een rustig meisje,,, dat waren mijn vriend en ik ook als kind.. Is nu wel goed gekomen
Sjonge wat herkenbaar! Ze is niet eenkennig maar je moet ook niet direct op haar afkomen. Was laatst op mijn werk, iemand kwam op haae af, leunde op de duwstang van het onderstel en meteen van: aaaaaah lief! Ja! Wat ben je lief! *aai aai* oooo mooi! Ja! Ken je me nog? Foute boel