Zit er toch mee in mijn maag. Afgelopen vrijdag hebben we mijn zoontje van 2 met koorts opgehaald van het KDV. Dit was om 16:30. Hij heeft toen bij mij op schoot gelegen. Hoofd op mijn schouders. Toen hij in slaap viel legte ik hem op de bank.. Op het moment dat ik hem neer gelegte werd zijn mond, neus en handjes blauw en zijn gezicht spierwit.. Hij sperde zijn ogen wijdt open en zijn pupillen waren groot. Reageerde nergens meer op. Heb hem toen op zijn zij gelegt en daarna werden zijn pupillen heel klein. Begon knal rood te worden en te hoesten... Hij kwijlde en had 40 graden koorts. We hebben hem een zetpil gegeven en een koude natte doek. We zijn direct naar de HAP gegaan omdat hij nog steeds heel suf was en niet reageerde. Bij de HAP aangekomen had hij alweer praatjes en wilde zelfs weer lopen. Wij zijn ons rot geschrokken en weten nog steeds niet wat er nu gebeurd is. De dokter kon er niets mee. Iemand hier ervaring mee?
Ik hoop dat het iemand bekend voorkomt. Vind het doodeng en heb de eerste twee nachten niet geslapen. Nu blijf ik elke keer kijken bij hem.. Ben normaal nooit zo panisch maar ben er niet gerust op.
Ik denk dat je kindje een koortstuip gehad heeft. Gewoon lekker bij je nemen en hopelijk knapt die snel op. En idd het is behoorlijk schrikken.
Ik herken dit niet, maar wat zul je geschrokken zijn! Ik moet er niet aan denken.. Wat stom dat de dokter er niks mee kon, jullie willen natuurlijk weten wat er aan de hand was. Gaat het nu al weer beter met hem?
ja dat is het rare nou juist. Hij heeft vrijdag nacht nog hele hoge koorst gehad 40.5. En zaterdag verhoging en in de avond koorts. Maar bijna helemaal fit.. Beetje huilerig en hangerig met momenten maar rent en speelt en doet alles weer.
koortsstuip was ook het eerste wat in mij opkwam en wat manlief opmerkte toen ik het voorlas dat is niet heel erg eng zolang het niet vaker voorkomt. maar eenmaal voorbij kunnen ze enkel de hoge koorts nog vaststellen en verder niet echt iets. na 6x onderzoeken op hap en seh.. werden we naar huis gestuurd met medicijnen voor het geval nog een keer gebeurde en "veel succes met de zieke". gelukkig gebeurde het daarna nooit meer
Mijn dochter heeft regelmatig adem stops en dan gaat ze niet zomaar weer ademen als ze op haar zij word gedraaid. Ze heeft echt een prikkel nodig om weer te gaan ademhalen ( koud water, blazen in het gezicht, naar beneden laten 'vallen' ). Jou beschrijving vind ik meer op koortsstuip lijken, ook heel vervelend en ik hoop dat het niet weer voorkomt.