zaterdag hebben we tijdens ons feestje bekend gemaakt dat we een tweede verwachten. iedereen wist van de miskraam van januari. Enkele wisten het die op het feest waren dat ik zwanger ben. Onze best vriend en zijn vrouw en mijn beste vriendin en haar man. 1 collega en zijn chef ook goede vrienden. Nu na ik het verteld hebt heb ik haar nog geen 1 moment gehoord dat ze blij voor ons is. Ze is teleurgesteld en lijkt wel niet blij. ik heb haar het dan ook gevraagd en ze stuurde me dan ook dat ze zich heel erg gepasseerd voelt. ik heb nog maar kort geleden een miskraam gehad. 1 vriendin en mijn collegas hebben we het eerder verteld, paar dagen voor het feest. Die vriendin kan moeilijk zwanger worden en is al heeeeel lang bezig. om haar niet te kwetsen heb ik het haar eerder verteld dan de rest. ik ben nu eigenlijk heel erg boos. Na mijn miskraam ben ik heel voorzichtig. Zij lijdt een totaal ander leven dan ik. ook dat ik beviel van de eerste belde ik haar pas savonds, zij denkt waarschijnlijk dat je direct na de bevalling iedereen op de hoogte kan brengen. no stop! nu tijdens mn zwangerschap heeft ze me ook een paar keer voor het blok gezet en gezegd ik weet het zeker dat je zwanger bent. en op het terras gevraagd of ik een slokje van haar cocktail wilde nadat ik daarvoor ontkent had. ze vroeg waarom ik weigerde. Ze zetten me gewoon voor het blok. Daarna is het nog een paar keer gebeurd en ben ik boos geworden. Dat ik het niet vind kunnen na die MA. Heb al 100 keer uitgelegd waarom sommige het eerder wisten. en dat het geen rangorde bij mij is of een wedstrijd. nu ben ik verdrietig en boos dat ze zich gepasseerd blijft voelen
Ik zou het haar nog 1 x uitleggen en kan ze dan niet op een normale manier reageren is het exit. Zij bepaald niet wie je wanneer wat vertelt, dat onder druk zetten klinkt mij niet als een vriendschap.
Ik denk dat je duidelijk bent geweest je hoeft je niet te verantwoorden. Ze leert er maar mee leven! Als ze zelf zo moeilijk doet dan doet ze dat maar lekker. Heb ze zich zelf alleen mee. Gefeliciteerd met je zwangerschap! En dat deze zwangerschap wel goed blijft gaan.
Gefeliciteerd met je zwangerschap, wat een rot situatie, meid je hebt gedaan wat je kan doen denk ik, ze zal moeten bij draaien lijkt mij. En het later begrijpen waarom je het zo hebt gedaan,en zo niet ja sorry maar daar moet jij je toch niet verdrietig en boos over voelen. Jij beslist wanneer je iets verteld, en vrienden behoren dat te accepteren.
Jammer dan voor die vriendin Dan moet ze bij zichzelf maar te raden gaan waarom. Sorry hoor, maar zo'n gevoel heb ik ook wel eens gehad en meestal lag het dan aan mijzelf (ja stukje zelfreflectie). Als ze echt je allerallerallerbeste vriendin was geweest, was zij waarschijnlijk de 2e of 3e persoon waar je aan dacht om te vertellen over de zwangerschap. Schijnbaar was zij dit niet. Tja, klaar dan. Dan weet ze gewoon dat ze niet zo belangrijk voor jou is, dan ze eigenlijk had verwacht. Dan kan ze twee dingen doen: 1. meer moeite doen om dat wel te worden 2. het gewoon laten gaan en accepteren dat ze dat niet is. Ik kies meestal voor de 2e optie!
Dit dus!! Ik had ook een boze kennis,ze voelde zich ook gepasseerd maar had haar allang niet gezien en kreeg het dus pas te horen toen het eenmaal op fb bekend werd...Tsjaa...mijn keuze en niet de hare!! Lekker laten gaan dus,als ze het niet begrijpt ze pech!
Jij had jouw redenen en die heb je haar uitgelegd. Ik weet natuurlijk niet op welke toon je dat hebt gedaan. Je zou je nog soort van kunnen 'verontschuldigen'. Niet in de zin van 'sorry dat ik het jou niet verteld had' maar in de zin van 'het spijt me dat de hele situatie jou een rotgevoel bezorgd heeft'. Daarna zou ik het er verder bij laten en ook aan haar duidelijk maken dat wat jou betreft de kous af is en ook waarom je er nu klaar mee bent; je hebt het uitgelegd, gezegd dat het jou spijt dat zij het vervelend vond en meer dan dat kun je niet doen. Je kunt het niet meer terugdraaien en het heeft geen zin om er mee bezig te blijven. Mocht ze blijven doorzeuren, zou ik vragen of ze misschien liever even wat afstand neemt tot ze er 'overheen' is.
ik heb het heel erg begripvol uitgelegd. ze vroeg nergens naar hoe ik me voel hoeveel weken ik ben ect.
Dit soort dingen moet je proberen los te laten. Dit is niet jouw probleem, dit is haar probleem. Laat de problemen bij de mensen van wie ze zijn. Het heeft lang geduurd voor ik dat kon, maar mijn leven is er een stuk makkelijker op geworden nu ik dat kan. Je kunt je oprecht afvragen of je iets op een andere manier had kunnen doen, maar als je gewoon netjes bent geweest, kun jij verder ook niets doen aan haar gevoel... Als je al iets aan iemands gevoel kunt doen...
Nou dan is ze overduidelijk alleen bezig met zichzelf en haar leven. Lekker laten gaan dan. Daar is niets mis mee, maar niet echt de ideale vriendin; als ik het zo hoor. Op zulk soort momenten moet je gewoon je klep houden en blij voor je vriendin zijn en alle aandacht schenken
Heel simpel?....... Dat is háár probleem. Zij maakt er een probleem van,.....jij bent gewoon redelijk en hebt het uitgelegd. Klaar.