Wat voelt dit ineens vreemd. Ik was op zoek naar een oud hoefijzer, vroeger gekregen van een oud buurman en altijd bewaard. Dat bracht me op het idee dat ik, toen ik het huis uitging een doos gevuld heb met dierbare spullen of spullen net emotionele "waarde". Een knuffeltje met armband van mijn destijds beste vriend, een foto van een ex, brieven van mijn vader, gedichten die ik heb ges overlijdenskaart van een oud-klasgenootje, maar ook een kaart van de ouders van mijn eerste echte vriendje enz. Geen hoefijzer overigens, haha. En nu ineens dacht ik, als mij iets gebeurt en deze doos wordt geopend zal ik me schamen. Waarom bewaar ik dit, alsof ik het verleden niet los kan laten (oke die ene ex is ook nog wel een dingetje). Maar toch voelt weggooien ook zo .. uhm, raar. Het zijn echt wel persoonlijke dingen. Heb jij zo'n doos of ben ik nu echt zo vreemd als dat ik me voel. Voor mijn kinderen heb ik het overigens ook, maar dat is met het idee leuk om later te bekijken. Mijn doos is niet eens leuk om te bekijken, meer emotioneel, geen knip-plakwerkje te bekennen.
Ik heb ook een herinneringendoos! Alle waardevolle spullen zitten daar in. Emotioneel waardevol dan. En niet te groot, want het is de beautycase van mijn oma geweest. Dat is echt het eerste wat ik meeneem als er brand uitbreekt. Ik ga er wel regelmatig doorheen. Ik heb op een gegeven moment wel dingen van ex (afscheidsbrief bijv) weggegooid. Dat was toen waardevol, maar na zoveel jaren merkte ik dat het niet meer pastte en ik het ook niet meer gepast vond als je het verschil snapt. Ook de foto van mijn ex vond ik er niet meer gepast in. Dus dat gaat dan weg. Ik denk altijd; ik moet het altijd waardevol blijven vinden. Dus dingen van familie, van huidige man etc. Er zitten allerlei dingen in. Trouwringen van mijn ouders (zijn gescheiden), sieraden die ik als klein meisje met sinterklaas kreeg van mijn vader, heel dierbaar. Sieraden die ze van vakantie hebben meegenomen. Mijn eerste melktandje aan gouden hanger. Kleine sieraden die ik krijg van mijn moeder, zoals een klein engeltje toen ik een miskraam had. Bidprentjes, muntenverzameling van opa, kleine briefjes van mijn man, souveniertjes (heel klein) van vakantie. Munten van vakantielanden. Foto van overleden kat, zijn halsbandje haha! Sieraden van mijn overleden oma. Allemaal dierbaar!
Ik wil t nog gaan maken, maar dan ook met uitleg erbij geschreven. Mn man en kids weten geen bal ervan wat wat is namelijk.
Zo'n doos heb ik m'n hele leven al Letterlijk een doos (van karton) Er zit o.a. een popje in wat ik zelf niet bepaald mooi vind, maar dat ik ooit kreeg na één van de vele zakenreizen van m'n vader (hij nam dan vaak iets mee en is overleden halverwege m'n tienerjaren). Maar ook wat schoolwerk van mezelf vroeger waar ik toen mega trots op was (en nog steeds ben). Ook wat schoolwerk van m'n vader van vroeger. Dan nog een mini draaiorgeltje + clowntje die met zn hoofd rond kan draaien tijdens het afspelen van een muziekje, die we beiden ooit als kinderen van onze ouders kregen. En vast nog wel meer, maar heb al lang niet in de doos gekeken nu. Geboorte- en rouwkaartjes bewaar ik overigens ook Maar die zitten in een ander doosje. Wat niet in de doos zit is een dierbare brief van iemand waar ik geen relatie mee heb gehad, maar hij was wel een vakantieliefde. Tsja ik ben opgevoed hiermee dus voor mij niks geks en ook zeker niet iets om me af te vragen of dit nu wel zo gezond is..
Wel een herinneringen doos maar niet zozeer over mijn verleden. Wel over ons traject om kinderen te krijgen. Alle positieve testen, echofoto’s, kaarten, droogbloemen etc zitten er in. Doos is inmiddels stevig dicht getaped maar mocht ik er behoefte aan hebben heb ik alles nog.
Ja die hebben we van ons alle 4. En er kunnen ook best dingen weg, van die van ons dan. Ik heb wel 10’dagboeken vol met puberhormonen hahaha. Ook gaat er eentje helemaal over mijn man, toen ik hem ontmoette. In de bakken van de kinderen zitten de eerste kleertjes, schoentjes, knutselwerkjes, babydeken, plukje babyhaar, dat soort dingen: De zolder is net opgeruimd, alleen die bakken moeten nog. Gaat vast veel tijd in zitten.
Ja deze heb ik, er zitten oa agenda’s van de middelbare school in, 1e schoentjes en nog wat spullen waar ik schijnbaar emotionele waarde aan hecht. Vorige keer vond ik er een portemonnee en aansteker in, geen idee waarom die erbij zaten hahah daar kon ik toen blijkbaar geen afstand van nemen. Nu dus wel
Ik heb dus echt vorige week wat zooi uitgezocht wat mijn moeder gebracht had en ik dus al dik 10 jaar niet naar om had gekeken. Hele liefdesbrieven en gedichten over een jongen waar ik zo verliefd op was. Mijn vriend en ik hebben er hartelijk om gelachen en weggegooid. Wel wat agenda's bewaard. Ik zou er een aparte doos/bak van moeten maken want heb overal wel iets liggen... Zoiezo ben ik verslaafd aan tastbare fotos. Ik laat veel afdrukken en heb ook veel oude foto's. Dat past al allemaal niet in 1 bescheiden doosje