Mijn dochter zag een dood vogeltje en oma zei; ach zielig het vogeltje is dood. Ze besefte daarna dat dat niet erg handig was en zei er achteraan; het vogeltje is erg moe en ligt te slapen. Mijn dochter (die voor de eerste keer het woord dood hoorde) begreep meteen wat er was en kreeg tranen in haar ogen. Tegelijkertijd kom ik terug van vakantie (ze was bij opa & oma) en vieren we samen in Nederland nog een weekje vakantie. Tijdens mijn vakantie heeft ze niet naar mij gevraagd en het echt naar haar zin gehad. Nu wilt ze al 3 dagen niet slapen. Ik mag nog geen 3 meter van haar weg lopen. Ze slaapt alleen boven op mij (niet eens naast me!!!) en kruipt echt helemaal in me. Dit ken ik totaal niet van haar. Wat is er toch aan de hand? Ze zei vandaag tegen haar beer; beertje is ook verdrietig. Later zei ze dat ze bang is... :x Help? Wat kan ik hiermee doen? Het is nu 23.00 uur en ze slaapt nog niet. De afgelopen dagen heb ik maar samen met haar geslapen maar ik ben echt niet moe en wil ook graag een momentje voor mezelf 's avonds
Ik weet niet hoe goed ze al kan praten, anders kun je proberen te achterhalen wat er ongeveer aan de hand is.
Ze kan (voor haar leeftijd) heel goed praten. Ik heb al een aantal keer aan haar gevraagd wat er is. De woorden bang,verdietig en dood vogeltje kwamen er uit. Ze zit ook in de nee-fase en heeft nu een vakantiebed en andere omgeving. Pff, ze is net 10 min geleden (23.45 uur) bij mij op schoot in slaap gevallen.
Lijkt me logisch toch? Slapen staat nu voor haar gelijk aan dood....daarom durft ze niet te slapen. Misschien het eens simpel aan haar uitleggen.
Ik vind dat moeilijk hoor, ze is nog net geen 2 jaar. Kunnen jullie mij een beetje helpen hoe ik dat kan uitleggen? Ik ben een beetje bang om het verkeerd te doen... (stom maar waar) Ik heb de hele avond al uitgelegd wat we morgen gaan doen als ze wakker word. Puzzeltje laten staan om morgen af te maken. Verteld dat we morgen winkeltjes gaan kijken en dat ze morgen een ijsje mag eten.
Het is inderdaad niet verstandig om de dood aan kinderen te omschrijven als: slapen en nooit meer wakker worden...Ze denken dan dat, wanneer ze zelf gaan slapen, ook nooit meer wakker worden. Misschien proberen er zo eerlijk mogelijk te zijn. Het vogeltje is dood en komt niet meer terug. Eventueel kun je een soort afscheid nemen van het vogeltje. Lijkt me erg lastig, deze situatie. Veel succes ermee!
Ik denk dat oma het beter op het dode vogeltje had kunnen houden.... dat begrijpen kinderen inderdaad prima.. dus om dat nou gelijk te stellen met slapen is niet zo eh.. handig Nu is er 1 ding over.. toch uitleggen hoe het zit. Ondanks dat ze wel fo niet goed kunnen praten met 2 begrijpen ze wel heel veel. Dus dat ze bepaalde woorden niet kunnen uitspreken betekent niet dat ze niet snappen wat het betekend. Denk dat ik er iets van zou maken dat je dood gaat als je heeeeeeeeel oud bent maar dat je wel elke dag moet gaan slapen en dat dat vooral niet hetzelfde is.
dat is echt de grootste fout die je als volwassene kunt maken. tegen een kind zeggen dat iets wat dood is ligt te slapen. daarmee maak je ze zo bang om te gaan slapen, en die angst kan heel lang duren. ik zou toch maar proberen uit te leggen dat het geen slapen is. totaal niet zelfs. en dat zulke dingen gebeuren. maar wel gewoon de naam gebruiken die daarvoor bedoeld is. kinderen zijn heel flexibel in het omgaan met de dood. ik heb het van dichtbij meegemaakt met allebei mijn kinderen toen 4 en 6 en ik was ook heel bang over hoe dat nou moest.ik was alleenstaand en mantelzorgen van haar van s'ochtends 8 tot s'avonds 8. dus ze hebben ook van dichtbij gezien hoe of wat. ik heb een gesprek gehad met de directeur van school toen of ze dat wel aan zouden kunnen enzo en die zij ook dat ze verbazend flexibel zijn en dat was ook zo, ook toen ze stierf. ( de laatste 2 weken hebben ze niet meer gezien trouwens) ik heb gewoon benoemd dat oma heel erg ziek was ( dat konden ze ook dagelijks zien uiteraard en ze mochten het zuurstof slangetje proberen om te zien dat het niks raars of engs was) en dat dokter wel veel dingen beter kunnen maken maar niet alles. en dat mensen (of dieren) dan soms dood gaan. net zoals oma. en dat ze nu in de hemel is en een ster is en dat je daar gewoon tegen kunt praten als je dat wilt of naar kunt zwaaien. het is nu 12 jaar later zelfs zo dat ze het niet eens meer weten. ze vragen me nu weleens dingen over hoe of wat.
Het is een lastige leeftijd, maar die verwarring dood en slapen is snel gemaakt.. Wij hebben, toen ons woenstijnratje overleed, ons jochie van 2-2,5 (langzame prater, snelle begrijper) verteld dat het beestje stuk was. En zo stuk dat hij niet meer gemaakt kon worden, dat je dat bij dieren en mensen dood noemt. Dat begreep hij goed. Hij herhaalde af en toe nog dat beestje kapot was, en niks meer deed, beestje was dood. En dan in zijn eigen bewoordingen..
Ik zou inderdaad uitleggen, dat dood niet hetzelfde is als slapen (en misschien het ook door oma nog eens laten uitleggen, die zei het tenslotte, dus misschien neemt je dochter het wel pas aan als oma het er ook mee eens is dat het niet hetzelfde is?). Misschien kun je het boekje 'Kikker en het vogeltje' of een ander boekje over doodgaan met haar lezen en daar dan nog wat over na praten?
Kan je denk ik het beste aanhalen wat er vooraf ging aan het dood gaan van het vogeltje. Dus dat het heeeeeel erg ziek was (maar aangezien die kleine nogal verbanden legt en gevoelig blijkt misschien juist niet...). Of beter dat het idd stuk was. En niemand er meer wat aan kon doen. Anders misschien eens in de bieb oid boekjes halen over dood en die voorlezen. Dat wil ook wel eens voor opheldering zorgen bij kinderen. Want het is natuurlijk erg eng wat er nu verteld is. Dat vogeltje is gaan slapen en ging dood... Dus als je gaat slapen kan het zijn dat je dood gaat?! Nou dan zou ik ook niet meer gaan slapen! Succes want t lijkt me best moeilijk zo!
Lastig zeg, en ik herken het helemaal niet. Julia kent het woord dood en vindt het niet erg als een beestje (vaak een spinnetje of een vlieg) dood is. In de prullebak, roept ze dan heel enthousiast... Wij zijn wel christelijk thuis, en als Julia bang ben haal ik altijd wel aan dat God bij haar is en voor haar zorgt, haar beschermt. Soms bidden we samen. Zo laat ik haar weten dat het wél veilig is! Misschien hebben jullie ook iets wat je gelooft, of wat je haar mee wilt geven, waar je haar nu mee kunt troosten in haar angst en verdriet?
Hier net zo, zo leggen we het nog steeds uit. Hier hadden opa en oma het niet zo handig aangepakt toen ze op vakantie gingen. Mijn vader is 2 jaar geleden overleden en opa is heel ver weg op een mooi plekje. Wat zeggen handige opa en oma, wij gaan heel ver op vakantie. Kind overstuur wakker midden in de nacht, hij dacht dat ze niet meer terug kwamen,helemaal uit zijn ritme, is nu 2 maanden geleden en het gaat nog niet altijd goed. Ook al zijn ze al lang weer terug.
Het vogeltje is stuk, dat is een goeie! Oma vond het zelf nog het ergste, ze is erg lief en gek op mijn dochter. Ik kan me voorstellen dat je zoiets zegt, ik doe ook wel eens onhandig Het zou er ook mee te maken kunnen hebben dat ik zonder haar 10 dagen op vakantie ben geweest. Ze klampt zich de hele dag vast aan mij en ik mag nog geen 2 stappen verzetten. Ze is erg schrikachtig en echt uit haar doen. Ik probeer alles uit te leggen, en geef er aan toe dat ze de hele dag op schoot of opgetild wilt worden. Maar het gaat nu nog niet beter, het is sinds zaterdag aan de gang...
Is het wel om het dode vogeltje? Is het niet gewoon een reactie op mama die lang is weggeweest? Ik zou de link daarmee leggen. Ik ben ook een tijdje weggeweest van mijn zoontje en toen ik terugkwam was het ook een zwaankleefaan. Lekker veel aandacht en korte momenten weggaan en uitleggen dat je echt zo weer terugkomt. Liefs Suzanne
in de serie Knofje (met die presentatrise van boer zoekt vrouw.. hoe heet ze ook alweer?) is een aflevering over de 'dood' er is een vliegje dood. misschien heeft ze hier wat aan? kun je zo downloaden. en kan het ook niet misschien zo zijn dat ze gewoon bang is dat je weer weg gaat??? je bent net op vakantie geweest
Ik ben wat eerder naar huis gegaan en pff wat was ze blij om alles weer te zien. Ze sliep binnen 10 minuten in haar eigen bed, hoera! Ze heeft het nog wel heel veel over het vogeltje. Dat heeft toch echt wel veel indruk gemaakt. Op youtube heb ik een filmpje gevonden met molletje over een vogeltje dat 'stuk' gaat. Een happy end; met slapen, thee en zalf wordt het vogeltje weer beter. Dit heeft iets geholpen. Het uilen knuffeltje dat ik zelf heb gemaakt en waar ze niet veel mee had is nu opeens erg lief!! Het zal wel slijten met de tijd. Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Oei! Lastig dat ze zo heftig reageert. Goeie tips staan erbij, ga ik onthouden. Wij hadden laatst een dode egel in de tuin, die ging ik opruimen. Vond ze ook nogal indrukwekkend. Ik heb gewoon gezegd dat hij dood was, en ook niet meer ging leven. Dat nam ze voor kennisgeving aan. Wist ook niet zo goed hoe ik dat uit moest leggen, gelukkig heb ik het het slapen gaan er niet bijgehaald (achteraf gezien)! Maar ze begint er nog wel eens over, als we langs de plek lopen. Dan zegt ze dat ze een egel van zand gaat maken (??) Ook zei ze een keer 'ik ook dood'. Help! Dat vond ik natuurlijk helemaal niet leuk Ik ben er maar niet teveel op ingegaan, alleen dat ze nog lááng niet dood gaat. Eerst moet ze nog ouder (groter) worden dan oma