Toevallig leerde ik vorig jaar iemand kennen die ontzettend mooi kan zingen. Alsof dat nog niet genoeg was, kan ze ook nog eens heel mooi schilderen en tekenen en zit dan ook op de kunstacademie. Met haar jonge frisse knappe koppie is ze ook nog eens bloedmooi en doet met haar super slanke lijfje wel eens modellenwerk. Haar ouders hebben haar altijd vrijheid gegeven en lieten haar op jonge leeftijd naar verre landen reizen. Iedereen die haar ontmoet is meteen om, iedereen vindt haar leuk en lief, ze is enorm creatief, grappig, intelligent en gelukkig en heeft geen tijd om zich te vervelen want als ze niet op reis is, zingt ze wel ergens, of staat weer eens in een galerij, of zit ze gewoon lekker suf bij haar te leuke familie... Ook ik vind haar een leuk grietje en het is haar gegund, maar waarom lijken sommige mensen toch alles te hebben? Alleen mooi zingen was toch ook genoeg geweest???
Ben denk ik net echt jaloers in gesteld. Een groter huis hoef ik niet meer geld hoef ik niet. Maar kan wel denk ik jaloers zijn op mensen die geen ( gebreken hebben) bijvoorbeeld geen ziekte.s hebben zo als ik suiker te dik of mensen die wel recht toe recht aan kunnen leven. Een huisje boompje beestje gevoel zonder problemen. Maar dan bedenk ik me maar ook mensen waar mee het goed gaat kan wat mee mis zijn Je kunt niet alles van af de buiten kant zien. Je weet nooit wat voor een ellende iemand mee draagt of heeft. Dus mensen die op het oog gelukkig zijn. Maar of dat jaloers is of gewoon wensen dat jou leven ook wat makkelijker verlopen was. Denk het laatste. Even een aanvulling. Net het topic over kleding. Dan geef ik maar eens toe ben jaloers op mensen die hun kinderen merk kleding kunnen geven.
Ik kan oprecht heeel erg jaloers zijn op mensen die nooit hoofdpijn hebben. (Hoofdpijn? Nee nooit, kan me niet herinneren wanneer ik dat voor `t laatst had, zeggen ze dan). Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een hoofdpijnvrije week had. Dit duurt nu al jaren en ik word er sch**tziek van. Dus JA, HEEL JALOERS op mensen zonder hoofdpijn. (en dus meer energie, meer activiteiten, meer leven) Aan de andere kant, ik heb een heleboel dingen waar anderen, als ik zo de posts lees, jaloers op zouden zijn. Dat besef ik dan ook wel weer... Maar als je iets WEL hebt lijkt het veel minder bijzonder dan wanneer je het niet hebt. (behalve die hoofdpijn dan, grrr.)
Ik ben jaloers op mensen die een kind hebben of zwanger zijn.... En op mensen die een goede relatie hebben met hun partner. De rest van mijn leven ben ik gewoon gelukkig mee.
Jaloers is het misschien niet helemaal, maar er zijn toch wel wat dingen die ik toch ook wel heel erg graag zou willen hebben... een mooie grote gezinsauto, een mooi aangelegde tuin, wat meer spaargeld, nieuwe badkamer, nieuw bed... als ik die mooie dingen dan weer zie bij anderen, heb ik een stemmetje in mn hoofd die gilt, dat wil ik ook! Maar verder ben ik wel heel gelukkig hoor
Echt jaloers zou ik het ook niet willen noemen, maar gewoon wat ik graag zou willen hebben. Het liefst een huisje op de grond, hoeft niet groot en luxe, maar een tuintje voor me zoontje. Wonen nu in een ruime 4 kamerflat, al zou die maar in een andere buurt staan ook prima! Leuke schoonfamilie, dus zonder gezeik en gewoon een leuke band mee hebben. Vrienden en/of familie ook met kleine kinderen, speel kammeraatjes voor zoonlief en voor mama bakjes doen XD. En dan wat al eerder genoemt, lekker kunnen shoppen af en toe en een huisje die spik en span is, maarja huis is er voor mij en niet andersom Dit zou ik graag willen maar zit er gewoon niet in en dat kan ik soms even moeilijk vinden maar ook prima naast mij neer leggen en dan denk ik er moet ook nog wat te dromen over blijven!
waarom zeggen zoveel mensen ´echt jaloers zou ik het niet noemen´ of ´ik gun het anderen wel´? Er is toch niks mis met jaloezie? Ik vind het prima dat anderen nooit hoofdpijn hebben maar ik ben jaloers omdat IK DAT GELUK NIET HEB. Stikstikstikjaloers... en ik schaam me er niet voor.
Ik ben jaloers op mensen die strak en slank in hun vel zitten, en bij voorkeur plat genoeg van boven dat een BH optioneel is, en ook op mensen die allebei de ouders nog hebben. Verder is mijn leven dusdanig leuk dat ik geen wensen/jaloezie heb.
Op mensen die hun gedachtes uit kunnen schakelen en niet continu elke seconde vd dag nadenken, zelfs als ik slaap denk ik nog telkens de dag over en over andere zaken, kan dat niet uitschakelen, maar bijv mijn man wel, dat is iets waar ik wel jaloers op kan zijn, gewoon ff lekker relaxen Ergste is dat ik dr geen reden toe heb en het zelfs de pietluttigste dingen zijn waarover ik blijf malen
Mensen die miljoenen winnen bij een loterij! Mensen die heel zeker zijn van zichzelf! Mensen die goed een knop om kunnen draaien! Mensen die al mooi bruin zijn van zichzelf of makkelijk bruin worden in de zon! Verder niet
pfff zoveel haha, ik heb echt een superleuk leven, met een superleuke man en een lieve dochter, maar ik denk dat iedereen weleens iets zou willen wat een ander heeft en voor mij zijn dat: -Een huis dat af is (zijn al een jaar bezig en het eind is niet in zicht) -Een slanker lichaam (wordt aan gewerkt) -Een caravan (lijkt me heerlijk om zo een weekend spontaan weg te gaan) -Een keer ondoordacht shoppen (alles meenemen wat je leuk vindt en niet hoeven na te denken over de financiën) -Een beste vriendin (wij kennen genoeg mensen en gaan ook best vaak avondjes uit, maar er is niemand die ik echt genoeg vertrouw om mijn hart eens te luchten) -Een opgeruimd huis (net als een aantal boven mij, lukt het mij ook nooit om het langer dan 3 uur netjes te hebben...) -Meer zelfvertrouwen en assertiviteit.....
Eigenlijk veel maar ik ben net bezig Mn leven weer op te bouwen... Heb nu een baan maar nog niet vast maar dat komt wel.kwestie van vertrouwen. Ik kan wel 'jaloers' zijn op gelukkige stelletjes maar gun het iedereen! En n eigen woning... Verder roei ik met de riemen die ik heb!
Ik ben niet snel jaloers en we hebben ook echt helemaal niks te klagen.. We hebben een mooi huisje laten bouwen dat helemaal af is zoals we willen, 2 prachtige gezonde kids, een lieve kat, goede vrienden, goede baan.. eigenlijk niks te klagen.. Maar...... waar ik toch echt weleens jaloers op kan zijn, is mensen die een goed lichaam hebben... Ik ben altijd met mijn gewicht bezig geweest en heb met een dieet mijn "perfecte" gewicht weten te behalen, waar ik elke dag weer mee in de ban was want ja... een dieet volgen bij mij, is levens lang opletten... na mijn zwangerschap natuurlijk weer de kilo's eraan... ben weer hard op weg om ze eraf te krijgen en ben bijna klaar om mijn gewicht weer terug te krijgen.. maar het steekt me dan wel als ik meiden zie ( vriendenkring ) die meteen na de bevalling hun eigen kleren weer aan kunnen.... Och ja.. nog ff volhouden en ik kan mijn flubberbuik ook weer verhullen in al mijn oude kleren Het meeste kan ik wel al aan, maar sommige broeken vinden toch echt dat die laatste 1,9 kilo er nog af moet
Mensen (vrouwen) met mooi, dik haar. Mijn haar wordt met de dag minder en alles wat uitvalt, komt of niet terug, of misvormd terug of heel zwak terug (door een of andere haarziekte waar geen verklaring voor is). Op straat kijk ben ik constant bezig met het bewonderen van andermans kapsels. Grrrrrrrr zit er helemaal doorheen
Dit precies! Mijn moeder is al veel langer geleden overleden. Gewoon even koffie drinken bij je moeder, iemand die 'eigen' is. En misschien had ze graag 1 dag opgepast, en viel het leven mij wel wat lichter... Als, als, als...
Ik kan jaloers zijn op mensen met een goede gezondheid: onbevangen in het leven staan en je geen zorgen hoeven te maken over de toekomst. Ik kan me niet meer voorstellen hoe dat ook alweer was...
Op vrouwen waarvan hun dochter nog wel een oma heeft. Mijn moeder overleed 4 jaar geleden en ze zou zo enorm blij zijn geweest met de geboorte van ons meisje.
Ja idd. Gewoon even kopje koffie drinken. Bellen om te vragen hoe zij nou dat ene gerecht altijd maakte, want dat lukt mij nog steeds niet! Of te horen dat ze trots op mij is. Of, in mijn geval, horen dat ik zulke lieve, leuke, ondeugende kindjes heb. Of verhalen te horen van hoe ik was toen ik zo jong was als mijn kinderen nu zijn. Of eens voor 1x te horen dat mijn kinderen op mij lijken, ipv alleen maar dat ze op mijn man lijken. Zo kan ik nog wel even doorgaan...