Dit bericht schrijf ik eigenlijk een beetje wanhopig. Al 2 weken lang heb ik niet tot nauwelijks geslapen. En eigenlijk sinds week 35 van mijn zwangerschap slaap ik al slecht; meestal zo'n 3/4 uurtjes per nacht. Hoewel ik 's middags af en toe een uurtje meepik, raak ik behoorlijk uitgeput. Voordat ik het medisch circuit instap, wil ik graag mijn 'probleem' aan jullie voorleggen. Misschien hebben jullie ervaringen, tips/adviezen. Ons zoontje is geboren met 40.5 weken. Een gezonde jongen, die de eerste weken veel behoefte had om bij ons te zijn en eigenlijk niet op zichzelf sliep. Overdag droeg ik hem altijd bij me en 's nachts sliep hij eerst alleen op mijn borst/buik, daarna tegen mij aan bij mij in bed en vervolgens in een co-sleeper. Langzamerhand bij boekten we dus 'vooruitgang'. Ook overdag is hij de laatste weken steeds vaker in de kinderwagen bij ons in de woonkamer gaan slapen. Waar dat voorheen nooit langer dan een halfuur/drie kwartier was, slaapt hij nu soms rukken van 3-4 uur. Ik geef sinds het begin borstvoeding. Eerst kwam ons zoontje om de 2 uur; langzaam heeft zich dat verminderd tot eens in de 3 tot 4 uur (ik voed op verzoek). Ik geef nu zo'n 5-6-7 voedingen per dag. Ons zoontje groeit enorm snel - ik vermoed dat hij nu zo'n 8 kilo weegt (geboortegewicht 3860 gram). Ik heb wat problemen gehad met overproductie. Die zijn nu redelijk opgelost, maar heb nog steeds een vrij heftige tsr. De voedingen verlopen echter over het algemeen prima/rustig. Van het begin af aan heeft ons zoontje regelmatig gespuugd. Eigenlijk na elke voeding overdag meerdere mondjes. Soms hele golven. 'S nachts spuugt hij echter niet tot nauwelijks. Nu het probleem. Sinds een week of 2 wordt mijn zoontje 's nachts steeds onrustiger. Hij gaat rond 7 uur 's avonds op bed. Heeft dan een clusteruurtje en komt vervolgens rond 1 uur en rond 5 uur voor een voeding. Om acht uur 's ochtends (uiterlijk) is hij wakker. Echter, hij lijkt te laatste weken pijn te hebben tijdens het slapen. Maximaal een kwartier nadat ik hem heb weggelegd, begint hij met zijn hoofd heen en weer te schudden en te kreunen. Dat houdt zo ongeveer een kwartier aan en dan begint hij zacjtjes te huilen. Ik heb wel eens geprobeerd om hem even te laten liggen, maar het huilen neemt dan steeds meer toe (en ik laat hem in principe niet huilen). De enige manier waarop hij verder slaap, is als ik met hem zit. Hij ligt dan dus overeind op mijn borst. Daardoor slaap ik dus niet, maar dat vind ik niet het ergste. Ik vind het zo sneu dat hij pijn heeft. Ik hoor hem tijdens het kreunen ook.veel slikken en melk teruglopen. Mijn vermoeden is dan ook dat hij 's nachts last heeft van verborgen reflux. Maar bestaat dit? Overdag spuugt hij, maar is hij zeker niet ontevreden. Hij wil dan ook gerust op zijn rug liggen in de box of kinderwagen. Tijdens de slaap overdag heeft hij er ook geen last van. Ik heb wel een kussen onder het matrasje in de kinderwagen, maar ook 's nachts heb ik het hoofdeinde van zijn wiegje verhoogd. Dan heeft het geen enkel effect. Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken en of jullie ervaringen hebben. Nog vergeten; ik houd mijn zoontje ook 's nachts sowieso een halfuur na de voeding overeind voordat ik hem neerleg. Ik zit er sterk over te denken om vandaag de huisarts te bellen. Wat is jullie ervaring daarmee met deze klachten? Hebben jullie verder tips/adviezen? In ieder geval bedankt!
De nachten klinken mij toch echt wel als VR. Overdag gewone reflux. Geen idee of dit kan... maar blijkbaar! Hier is het ook wel zo dat mijn zoontje er soms meer, soms minder last van heeft. Ik kan daar alleen geen tijden aan plakken. Ik zou idd even langs de HA gaan. Wat zegt je gevoel? Luister daar naar. Klopt echt altijd. Succes!
Dank je voor je reactie Spruitemoeder! Onze zoontjes schelen niet veel qua leeftijd zie ik! Begrijp ik goed dat jouw zoontje VR heeft? Zo ja, gebruiken jullie medicijnen? Wat helpt bij jullie om de klachten te verminderen? Ik heb inderdaad wel het gevoel dat mijn zoontje last heeft van VR. Het klopt alleen niet helemaal met wat ik daar over lees; hij krijst niet (al laat ik hem nooit lang huilen), de voedingen verlopen niet onrustig en hij wil overdag prima op zijn rug liggen. Maar 's nachts hoor ik hem slikken en kreunen, dus kan het bijna niet anders. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wat tegenop kijk om naar de huisarts te gaan. Waarschijnlijk krijgen we dan medicatie en dat vind ik lastig. Daar kleven natuurlijk ook nadelen aan. En welke gaan werken. Maar goed, zo is het voor mijn zoontje (en voor mij) ook niet echt vol te houden.
Klopt idd, mijn zoontje heeft VR. Wij gebruiken wel medicatie. Heb het ook zo lang mogelijk uitgesteld, want die troep in zo'n klein lijfje... pff liever niet... Hij kreeg eerst ranitidine. Dit werkte echt fantastisch goed. Helaas leek het ineens niet meer te helpen en nu krijgt hij omeprazol. Dit helpt wel weer tegen het zuur worden van de maaginhoud, maar de oprispingen worden er niet minder van en had het idee dat dat bij de ranitidine wel zo was. Mijn zoontje krijgt flesvoeding en dit dik ik maximaal in met nutriton. Dit werkt niet voor alle kindjes goed. Als het dan omhoog komt is het dikker dus vervelender. Daarnaast krijgen sommige kindjes er krampen, diarree of verstopping van. Bij ons werkt het echter echt heel goed. Scheelt zo ontzettend veel. Je zoontje hoeft natuurlijk niet alle symptomen te hebben. Dat hij (nog) niet krijst, kan komen doordat zijn slokdarm en keeltje nog niet geïrriteerd zijn. Het doet dan nog niet pijn, het is alleen vervelend. Verslikt hij zich vaak? Heeft hij vaak de hik? Maakt hij soms een reutelend geluid als hij ligt? Hoor je wel eens HIEEP, soort van naar adem snakken? Wat wij verder doen is alles omhoog. Het bedje, de kinderwagen, maar ook het aankleedkussen en de box. Ik zorg dat hij nooit plat ligt. Een half uur na de voeding rechtop. Daarna nog een kwartier in de wipper op de stand dat hij ongeveer op 45° zit. Daarna pas 'plat'. Ik ben ook al een aantal keer bij een osteopaat geweest, maar dat lijkt niet heel veel resultaat te hebben. Hooguit dat het lijkt of hij het wat makkelijker terug weg slikt. Ik begrijp dat je die medicatie niet ziet zitten. Echt, wilde er ook niet aan. Je zou kunnen wachten tot het zo erg wordt dat er geen ontkomen meer aan is. Heb ik ook gedaan. Risico is dan natuurlijk wel dat je het niet treft met de (vervangend) arts en dat je de medicatie niet of niet direct krijgt. Je kan ook naar de huisarts gaan en de medicijnen vast hebben. Je bent niet verplicht deze ook te gebruiken toch? Je moet ze de eerste keer wel zelf betalen. Ik hoop dat je een beetje geholpen bent. Mocht ik nog iets voor je kunnen doen of als je iets wil weten, ik help graag waar ik kan Sterkte ermee!
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Gisteren heb ik onze zoon de hele dag rechtop bij me gedragen in een draagdoek en, zoals jij aanraadde, alles omhoog. Ook het wiegje heb ik nog extra verhoogd. En, we hebben best een aardige nacht gehad! Zoontje kreunde een beetje bij het slapen na de voeding, maar ging er niet van huilen! Zo fijn! Dit maar even volhouden en dan hopen dat medicijnen niet nodig zijn. Ik herken overigens alles wat je schrijft: vaak verslikken, vaak de hik, vaak niezen, veel gorgelende geluiden. En veel smakken na een voeding (dus niet van de honger). Een lastige kwaal hoor. Hopelijk blijft het zo wat dragelijk voor hem. Jullie ook sterkte!