Als je de oorzaak weet en er is (makkelijker) wat aan te doen, pak de oorzaak aan. In mijn geval; belachelijke hoge werkdruk, vechtpartijen op de werkvloer, verbale agressie, wapens binnen. Dit probleem 'verplaats' ik naar mijn werkgever. In het geval dat ik gehad heb; 3 gevallen van kanker in mijn ouderlijk gezin, vader die overleed en wij moesten aan de icsi, lag dat wat moeilijker. Hier moest ik rust nemen, verwerken, alles op een rijtje krijgen en een psycholoog raadplegen.
De laatste twee jaar binnen een paar dagen, maar ik gebruik AD en dat helpt mij hier erg goed bij. Verder heb ik toch wel in therapie geleerd wat mijn valkuilen zijn en lukt het mij momenteel goed om te voorkomen dat ik over mijn grenzen ga. Ook heb ik veel baat aan mindfulness. Mijn lijf geeft eerder het signaal dat iets niet goed voor me is dan mijn geest. Door mindfulness ben ik veel alerter geworden op spanning in mijn lijf, zodat ik er direct wat aan kan doen. Het is bij mij wel een proces van jaren geweest om te ontdekken wat voor mij werkt. Ik denk dat dit per persoon ook heel erg kan verschillen.
Migraine krijg ik Sinds mijn burn out ben ik erg op mijn grenzen gaan letten want dat wil ik nooit meer Een soms kwets je iemand daarmee maar dat is dan jammer uiteindelijk heb jij er meer last van als je over je grenzen gaat heb hiervoor wel assertiviteit training gehad
Ik zit al 1,5 continue tegen mijn grens aan... Als ik over mijn grens heen ga, uit dit zich in: Huidklachten (eczeem) Rugpijn/nekpijn Enorm vermoeid Een kort lontje (ontploffen) Slecht tegen herrie/geluiden kunnen Malen (hierboven las ik over gesprekken uitvoerig voeren in je hoofd, dit herken ik heel erg...nooit geweten dat anderen hier ook last van hebben)... Het heet bij mij wel een verklaring. Hectische jaren (3 kids dicht op elkaar) Emotionele gebeurtenissen in onze directe families Heftige baan Studie PLUS een groot stuk karakter (perfectionisme...) Maar hier gaat er wel wat veranderen, mijn baan opgezegd, ik maak een flinke pas op de plaats, even een jaar rust, meer tijd voor mezelf en mijn gezin! Ik kijk er nu al naar uit. Wat ik nu doe, als ik merk dat het teveel is: -Aangeven bij mijn man, die probeert dat even vrij te nemen. -Op tijd naar bed -Hulp vragen bij een goede vriendin of familie
Dan zoek ik mijn concon. 24 uur alleen en mijn zelf een groter cadeau kan je mij dan niet geven. Dat zijn mijn accu momenten. Nu lekker lang uit op de bank doen wat ik wil.. Dat ia heel belangrijk iets doen wat IK wil en niet wat de rest eromheen wilt. Ik begin steeds meer en meer te merken dat ik voor mijn zelf moet zorgen. Stoppen met roken suiker regulieren . Is bagger veel te hoog. Ook merk ik dat ik veel met alles naast mij neer moet leggen. Heel moeilijk voor mij. Ik kan een ander niet veranderen. Wel kan ik voor mijn zelf zorgen. Put kracht uit ervaringen en leer te begrijpen wat succes is iets minder on zeker. Deel zal blijven maar eerlijk de wereld kan de pot op. Mijn leven mijn lijf mijn gezondheid. Ik ben de baas over mijn eigen leven en lot. Eat ben ik blij dat ik nu kan zeggen ben ouder dan 40! Scheelt zo veel. 30 oei moet dunner zijn oei dit dat zusc zo nu . Kan ik er om lachen. Piekeren is minder blijft duivel op de achter grond. Ik Zeg tegen mijn zelf pas op. Anders ga ik je slaan tik op buik of vingers tegen elkaar nee daar denken we niet aan al te vaak gedaan. Je kunt nooit nooit perfect zijn voor een ander. Kritiek op je zelf. Dat heb je alleen je zelf maar mee.
Psychisch merk ik dat ik ga piekeren en dat eigenlijk alles teveel wordt. Normaal ben ik heel geduldig met de kinderen, maar mijn geduld is dan meestel ver te zoeken.... Mijn concentratie is dan ook een stuk minder en ik wordt vergeetachtig. Lichamelijk krijg ik overal pijntjes, vnl. nek en rugklachten, en een opgejaagd gestressed gevoel. Ik heb een paar jaar geleden een burn-out gehad en zie het meestal wel goed aankomen. Wat helpt is proberen te ontspannen, lekker sporten en proberen mijn man wat taken te laten overnemen (vol schema).
Wij gaan al ruim een jaar over onze grenzen. Waar we dat aan merken? Heel moe, stress, beide wat emotioneler/kribbiger, relatieproblemen. Ach ja, het is tijdelijk en het komt wel goed.
Kennen jullie ook een soort van benauwd gevoel dagen achter elkaar? Neem genoeg rust, maar weg gaat t niet.
Moe,snel huilen (doe k normaal niet zo snel) hoofdpijn, saggerijnig, eetbuien. En balen van mezelf. Gelukkig weet ik inmiddels heel goed wanneer dat punt is bereikt
Heel erg moe, hoofdpijn en snel geiriteerd Pijn in mijn gewrichten. Afgelopen koningsnacht(dag) gevierd en ik moest er dagen van bij komen vandaag gaat het wat beter Ik had ontzettend last van mijn voeten knieën armen en handen.