Het is elke week bij ons weer het zelfde liedje. Maandag met papa naar oma, 's avonds lastig, 's nachts overstuur wakker worden... Ik denk niet dat ik dit nog langer volhoud. Ze zeggen wel eens dat oma's mogen verwennen. Ja denk ik dan, maar toch tot zekere hoogte en als ouders moeten we het zelf in de gaten houden dat het in goede banen loopt. Ten minste, zo dachten wij er over. Nu blijkt het toch makkelijker gezegd dan gedaan. Bijna elke week als de kleine met papa en oma naar de winkels is geweest, komt ze met nieuw speelgoed aanzetten. Papa zit dan schaapachtig te kijken, heeft oma gekocht. Nou liep ze gisteren al zelf met een speeltje naar een kassa. Vinden ze natuurlijk erg vertederend. Kan ik me voorstellen. Maar leert ze er wat van? Nou eten we ook elke maandag avond bij mijn schoonouders. Op zich erg handig. Ware het niet dat Melissa dan echt heel slecht eet. Ze gaat dan zeuren om koekjes en die krijgt ze dan ook van opa of oma of beiden, terwijl wij, papa en mama, zeggen dat het niet mag. Dus pakken we het af en wordt ze boos. Kan ik me voorstellen. Maar ja, wat moeten we dan? Resultaat is dat we dus erg naar doen tegen onze dochter, ten minste, zo ervaar ik het en denken mijn schoonouders weer dat ze er wat tegen moeten doen. Nee verstaan mijn schoonouders blijkbaar niet. Maar goed. Na huilen, vermanend toespreken en nog meer huilen en troosten, kunnen we dan eindelijk uitgeput naar huis. Thuis nog even spelen en dan hup in bad en naar bed. Dit verloopt meestal goed. Maar midden in de nacht, wordt Melissa helemaal verdrietig wakker. Troosten helpt niet en ze moet echt helemaal uithuilen tot er niks meer over is. Slapen wilt ze dan niet meer en wij slapen dus dan ook niet. Omdat dit dus al enkel weken zo gaat. Denk ik dat het te maken heeft met wat ze die dag meemaakt. Als dit nog langer doorgaat, denk ik niet dat ik het nog langer volhoud. Ik heb nu al de neiging om helemaal niet meer naar mijn schoonouders te gaan, dat heb ik al een aantal maanden gedaan, maar ja, dan kom je toch tot de inzicht dat ze de kleine ook wel eens willen zien en zoals mijn moeder zegt, het is toch hun kleinkind, dus het is niet raar dat ze van haar houden. Helaas werkt praten met hun dus niet en ik heb nu echt het gevoel dat ik mijn dochter onterecht tot de orde roep voor iets waar ze niks aan kan doen. ik weet het soms echt niet meer.....
Praten helpt niet? Hebben jullie al een keer echt een serius gesprek hierover gehad. Dus zonder jullie kleintje erbij en eerlijk zeggen hoe je er over denkt en overweegt om niet meer te komen eten? Als dit niet helpt zou ik mijn conclusie trekken en niet meer komen. Natuurlijk is het hun kleindochter maar alles moet wel in het normale. Ik wil hier ook niet dan ons ventje gewoon zomaar speelgoed e.d krijgt van de (schoon)ouders. Het is eén keer per jaar sinterklaas en één keer verjaardag! Ik heb deze 'regel' ingesteld omdat mijn schoonouders ook erg van het verwennen zijn, zij kunnen dit financieel ook doen. Mijn ouders houden net zo veel van hem maar kunnen het financieel niet veroorloven om steeds iets te kopen. Vind het dan een oneerlijke concurrentie.. Ik zou het trouwens zowieso niet accepteren dat ze niet eerst aan jullie vragen of ze een koekje mag hebben in plaats van eten, en mijn nee zou ook echt nee zijn. Dan zou ik de volgende keer opstaan en weg gaan. (zegt ze nou heel stoer ) Maar ik meen het wel, het is niet eerlijk dat je dochter aangesproken wordt op iets wat ze krijgt van haar opa en oma... Succes ermee, hele moeilijke situatie. Hoe gaat je partner hier mee om? Groetjes
Kan me je onmacht heel goed voorstellen niet uit er ervaring maar gewoon door je verhaal te lezen en me in jouw schoenen proberen te verplaatsen. Ik zou toch proberen de bezoekjes anders in te delen, ik zou er eerst goed met je man over praten en die kan het dan met zijn ouders overleggen. Om de week naar Opa en Oma is ook leuk, Opa en Oma afentoe naar jullie ook nog een optie? Maar ook bijvoorbeeld een keer niet weg naar de winkels als ze bij oma is maar gewoon binnen/buiten bij oma spelen en dus geen speelgoed kopen oid. Ik denk vooral dat het belangrijk is dat je man/vriend toch echt even mijn zijn ouders gaat praten vooral over het "koekjes" probleem ed. Jullie zijn de ouders en jullie bepalen wat jullie kind wel en niet mag! Heel veel succes ermee iniedergeval
Hoi, ik zou toch een gaan praten nog met je schoonouders. Niet in de zin van: kijken of je tot een compromis kunt komen of tot ze door kunt dringen, maar afspraken maken. Kijk van te voren samen met je man wat je wel en niet wilt en vertel ze dat. Leg ze ook uit dat wat zij doen, misschien heel liefdevol lijkt, maar dat het niet liefdevol is, omdat je dochter er helemaal van over de zeik raakt! Zij willen toch het beste voor hun kleindochter? OK, kun je dan zeggen, dan gaan dus vanaf nu de volgende regels gelden.... en dan dus de dingen die jij en je man af hebben gesproken. Ik zou ook fel tegenstander zijn van steeds speelgoed kopen, koekjes krijgen terwijl ze moet eten enz. Ik denk dat je dus ook echt moet stellen dat als zij niet in staat zijn zich aan de afspraken te houden, jullie eerst zullen stoppen met bij hen eten en toch maar thuis gaan eten, en als ook dat niet voldoende is, dat jullie dan gewoon niet meer naar ze toe gaan, of gewoon minder vaak, (elke week vind ik dan best wel weer veel hoor, Wij zien de beide opa's en oma's denk ik eens per 2 maanden gemiddeld, dus gemiddeld genomen elke maand een keer een van de opa's en oma's... Nu wonen ze ook wel wat verder bij ons vandaan, maar toch ). Dit kan gewoon echt niet namelijk, en ze ondermijnen gewoon jullie gezag. OP dta soort plekken kun je gewoon niet zijn met je kind... hoe jammer voor hen dan ook. Ik zou dus sowieso erg duidelijk zijn in de afspraak dat JULLIE regels gelden en wanneer zij die niet respecteren, op visite komen dus niet mogelijk is...
ach, wat vervelend... en misschien wel het meest lastig voor Melissa. Ik probeer me te bedenken wat ik in jouw situatie zou doen. Ik zou het toch het belangrijkst vinden dat mijn dochtertje weet waar ze aan toe is. De volwassenen hebben een keus, het kind is ´overgeleverd´ en aan de ouders de taak om het zo helder mogelijk te houden voor haar. Het lijkt me verdomd moeilijk voor jou, maar ik zou toch echt duidelijker zijn en grenzen trekken. Dit mag ze wel en dit mag ze niet. Ze zal in het begin heel hard protesteren (en oma en opa zullen misschien denken: zie je nou wel..) maar uiteindelijk zal het wel iets opleveren. Kortom, je moet met opa en oma op 1 lijn komen te staan en je hebt de steun van je man daarbij nodig! In je eentje kan je het niet. ik heb met je te doen want ik kan me je frustratie goed voorstellen. Jij bent de moeder en jij weet wat je voor je kind wilt en wat voor moeder jij wilt zijn. Ga ervoor en laat je niet afschrikken door reacties van anderen. (ik weet het, makkelijk gezegd) succes! Amber
Ow, dank jullie wel voor jullie lieve steun. Ik zag het stuk en vond het zo lang geworden, ben zo blij dat jullie het helemaal gelezen hebben en me zulk lief advies geven. (ga hier zo nog huilen) Praten hebben we dus al eens 2 aan 2 gedaan met mijn schoonouders. Vandaar dat we dus al eens een aantal weken niet zijn geweest. *zucht* en nou moeten we dus weer van begin af aan. Man-lief gaat elke week boodschappen doen met zijn ouders en dan een kopje koffie drinken. Misschien moet hij dat dan maar niet doen. Ze hebben toch meer kinderen. Die moeten dan maar mee. Eigenlijk gaan we elke week bij hun eten omdat we ons schuldig voelden omdat we altijd bij mijn ouders zijn. Dinsdag en donderdag voor oppassen, zaterdag ga ik boodschappen doen met mijn ouders en zondag voor de gezelligheid, vooral ook omdat zondag mijn opa en oma ook wel eens komen bij mijn ouders. Over oneerlijkheid gesproken. Maar ja, daar krijgt ze wel normaal eten en wordt ze ook op haar "vingers getikt" als ze ietst doet wat niet mag van ons door mijn ouders. Wordt dus toch weer nieuwe regels invoeren en tot die tijd... vind het toch best wel moeilijk.... Vanavond maar eerst even overleggen met manlief, als we daar de puf nog voor hebben....
Tja, het is hun keuze uiteindelijk: OF jullie regels respecteren, OF hun kleindochter niet zien. Lijkt mij toch een gemakkelijke keuze, (maar ik weet het: schoonouders kunnen aardig lastig doen over dat soort dingen... Wij hebben ook zoiets gehad over roken in huis... ).
Belde net met mijn mannetje, hij is soms ook onterecht boos op Melissa. Hoe kan zij het nou begrijpen dat ze dingen niet mag als opa en oma het toelaten. Maar goed. Zal het wel in de groep gooien en volgende week maar andere dingen regelen met het eten. Dan kan iedereen het even goed tot zich door laten dringen. Roken was bij ons gelukkig nooit een probleem, was van begin af aan al duidelijk dat ze alleen buiten mochten roken bij ons...