Bespreek je het wel of niet?

Ik heb wel in het geboorteplan gezet dat mijn man over mij en voor mij beslist als ik zelf niet in staat ben om dat te doen. M.b.t. mij of de kleine opereren meteen na de bevalling, mocht dit nodig zijn. Dit heb ik natuurlijk wel met mijn man besproken.

 

Ja, wij hebben het besproken. En deze keer iets anders besloten dan de eerste keer.

 

Wij hebben het nooit echt besproken, maar we weten van elkaar wel hoe we er over denken (en dat is hetzelfde voor allebei ).

 

als het tussen het leven van mij of de baby gaat kiezen we hier voor mijn leven.

verder is het aan mijn vriend als er iets moet gebeuren en ik ben niet aanspreekbaar

 

Wij hebben het ook besproken.

Hier viel de keuze ook op mij.. En nu bij nr2 is dat nog sterker..

 

Ik zei altijd als er keuze is tussen mij en de kleine, red de kleine dan die heeft nog een heel leven voor zich. maar nu denk ik er toch wel anders over. Gelukkig heeft mijn man nooit voor de keuze hoeven te staan anders hadden mijn kinderen nu geen moeder meer gehad. Toch niet zo slim van mij geweest bedenk ik me nu.......Wat hebben de kinderen aan een broertje of zusje als hun moeder er niet meer is.....

 

Wij hebben het er wel is over gehad, mijn man was toen heel duidelijk dat hij voor mij zou kiezen. Ik snap zijn gedachten wel, en nu we al een kindje hebben denk ik ook dat het wel het beste zou zijn.
Maar we hopen maar dat hij die keus nooit hoeft te maken.

 

hier ook besproken, want het spookte ook even door mijn hoofd heen.. hij weet wat ik wil en daar staan we beide 100% achter..

 

Neem toch aan dat mijn vriend voor mij zou kiezen!!
Ga het straks toch even voor de zekerheid navragen.. Just in case..

Ik zou het namelijk echt vreemd vinden dat een man anders zou doen besluiten. Wat zou daar een reden voor zijn?

Dat het kind een heel leven voor zich heeft? Tsja dat heb ik ook nog aardig met mijn 26 jaar.. Klinkt misschien egoistisch, maar ik snap het niet!

 

Hier hebben we het er ook over gehad toen ik zwanger was van de 1ste. In eerste instantie vond ik dat hij moest kiezen voor degene die de meeste kans heeft. Maar toen ik er écht goed over na ging denken had ik toch liever dat hij voor mij koos. Nu denk ik daar nog steeds zo over. En mijn vriend ook natuurlijk

 

Ik heb het hier er met de man over gehad.
Maar dat was meer omdat bij mijn tante die keuze hard werkelijkheid werd toen er gekozen moest worden of haar of het kind te redden.
Uiteindelijk leeft mijn tante en heeft het kindje het niet overleefd maar ze heeft wel 2 kinderen daarna nog gehad (waarvan 1tje na 3 maanden overleed aan wiegendood helaas,de andee is inmiddels volwaassen en heeft zelf een kind)

 

Ja kan dit idd bespreken alleen is het zo dat de artsen doorslaggevend zijn op het moment dat dit zich voor zou doen , en die kiezen altijd voor het leven vd moeder als deze te redden is ,
Maar mijn man zou ook voormij kiezen idd
Liefs edith
Mama van mees*

 

Hier gaat mijn leven voor, zeker nu we Thirza hebben.
Maar we hopen natuurlijk dat we nooit in die situatie terecht komen...

 

Het is altijd goed om dat soort keuzen te bespreken. Maar ik werk in het ziekenhuis en dat soort beslissingen zijn medisch en worden door de artsen genomen. Zij kiezen altijd voor het leven van de moeder zover ik weet.

Mar zo zijn er nog zo veeeeeel andere zaken die je zou moeten bespreken. Iets veel onschuldigers, maar als je een keizersnee ondergaat blijft je partner dan bij jou of gaat hij met de baby mee. Ik noem maar wat. GEwoon blijven praten met elkaar en niet denken dat de ander wel weet wat je wil.

Succes ermee!!

 

poeh ik heb het ook nog helemaal niet over dit onderwerp gehad.
Ik denk dat mijn partner voor mij zou kiezen, maar als ik het zelf zou mogen zeggen wil ik dat hij voor ons dochtertje kiest. Die heeft nog een heel leven voor zich. Ik denk dat ik er anders over zou denken bij een tweede , want dan zou je eerste kindje namelijk een moeder moeten verliezen.

 

Wij hebben het niet besproken maar omdat mijn man verpleegkundige is en dagelijks met leven/dood zaken te maken heeft (gespecialiseerde afdeling) weet ik dat hij de juiste keuze zou maken als het erop aan zou komen (en voor zover het aan hem zou zijn om ergens een beslissing over te nemen).

Ja, ik weet dat het anders kan zijn wanneer het om iemand gaat waar je van houdt (gewone patiënten zijn toch gewoon 'werk') maar in het verleden bleek altijd dat hij, ook wanneer het om zijn familie ging, heel rationeel kon denken op zulke momenten dus ik vertrouw er blind op dat het goed zal komen.

 

bah wat naar onderwerp!
Wij laten de arts kiezen, die moet voor de gene gaat met de meeste kans.

 

Een hele goede... hier heb ik nog helemaal niet over nagedacht! En ben nu 37,5 week dus dat moeten we wel even bespreken in de hoop dat het daar bij blijft natuurlijk.