Ik kan niet meer tegen het gehuil

Discussie in 'Baby en dreumes' gestart door Birgitte, 8 mrt 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Birgitte

    Birgitte Bekend lid

    13 jul 2010
    792
    0
    16
    Dat was schrikken vanmorgen. Mijn dochter kreeg een verborgen reflux aanval en begon te brullen. Terwijl ik normaal het geduld zelve ben kon ik er ineens niet meer tegen. NIets hielp: inbakeren, troosten, schuin leggen, speen, liedje zingen.... weet ik wat nog meer. Ik heb haar (schuin) weggelegd en heb heel hard staan schreeuwen in de slaapkamer uit frustratie. Ik was bang dat ik haar door elkaar heen zou schudden en daarom heb ik haar maar even alleen laten huilen. Ongelofelijk dat ik het punt heb bereikt waarop ik bang ben van mijn eigen reactie. Dat had ik niet voor mogelijk gehouden en ik ben heel erg geschrokken.
    Ongedouched met mijn haar in de war ben ik van ellende maar met de bugaboo naar buiten gegaan met haar. blauwe sokken in zwarte schoenen... het kon me even niet meer boeien. Ze hield op met huilen maar viel helaas niet in slaap...

    Sinds 4 weken ben ik weer aan het werk en vandaag is mijn mamadag. Alhoewel ik weer net zoveel energie heb als voor mijn zwangerschap valt het werk misschien zwaarder dan ik had gedacht. Ik ga het maar rustig aan doen vandaag.

    Groetjes,
    Birgitte..
     
  2. mommy1983

    mommy1983 VIP lid

    30 mrt 2009
    12.507
    5
    38
    meid zoek hulp!!!

    ik herken het in zit er nu middenin. die gevoelens zijn echt niet leuk en maken me bang!! ik heb nu hulp gezocht.
    dikke knuffel

    ik vind dat je wel goed gehandeld hebt om weg te gaan uit haar kamer
     
  3. cindy1981

    cindy1981 Fanatiek lid

    20 apr 2008
    2.093
    0
    0
    Ten eerste wil ik zeggen dat je het goed heb opgelost.
    Ik zou zeggen kijk het even aan. Mocht het nou vaker gebeuren (wat ik niet het idee heb, omdat dit de eerste keer is) zoek indd hulp om erover tepraten.
     
  4. YenD

    YenD VIP lid

    31 aug 2009
    6.343
    2
    0
    gelukkige huisvrouw
    ergens tussen hier en daar
    Pff wat rot zeg!
    Herken het wel, laatst had ik weeeeer strijd met luier verschonen.
    Toen heb ik hem in zijn bote kont in bed gezet en ben weg gelopen...
    In de keuken flink staan schelden en hem toen weer gaan halen.

    Soms wordt het gewoon ff teveel en kan je minder hebben, vind het goed dat je haar even hebt weg gelegd, beter zo dan dat je haar iets doet oid.
    Maar als dit vaker gebeurd zou ik idd wel even kijken of je miss wat uurtjes minder kan werken oid.

    Succes
     
  5. adi

    adi Niet meer actief

    Je hebt heel goed gehandeld!

    En in tegenstelling tot wat anderen zeggen denk ik dat het niet de laatste keer zal zijn dat je weg zult lopen om zelf even 'los' te komen.

    Ik heb nu zelfs momenten dat peuterstreken me even te veel worden, en dan ren ik ook zelf de gang op, om te voorkomen dat ik ga gillen tegen de kinderen. En dan even flink staan puffen en schelden, in-uit-ademen en weer terug.

    Succes en doe het vandaag rustig aan!
     
  6. zwangervan4e

    zwangervan4e Fanatiek lid

    23 jul 2009
    1.037
    0
    0
    uuuhhhh... mijn kinderen
    Ik heb dat ook gehad, niet dat ik bang was dat ik haar zou schudden of iets anders aan zou doen maar wel dat ik tegen haar schreeuwde en huilde omdat ik zo kapot was van al het gehuil. Uk heb mijn moeder op gebeld omdat uk het niet meer trok. Ik voelde me een slechte moeder maar mijn man zij dat ik juist een goede moeder was doordat ik hulp in riep en dat ben jij dus ook je ziet in dat het niet goed gaat en dat is goed!
     
  7. ratatosk

    ratatosk VIP lid

    16 mrt 2010
    5.429
    5
    0
    Is niks vreemds hoor meid, dat heb ik ook gehad. Ik heb gillend in de badkamer gestaan terwijl mijn mannetje lag te brullen in zijn bedje. Doodzielig maar jij bent ook maar een mens. Zo lang je de kleine maar niets aandoet doe jij het goed!
     
  8. Andrea85

    Andrea85 Fanatiek lid

    18 mrt 2011
    4.859
    1
    0
    Idd, dat is echt niet abnormaal hoor! Heel goed dat je haar in bed hebt gelegd en zelf even bent weggegaan, dat geeft juist aan dat je jezelf wel in de hand hebt en daar hoef je je niet voor te schamen. Ik denk dat iedere moeder die momenten wel heeft, helemaal als je kindje ontroostbaar is en het feit dat je weer werkt speelt natuurlijk ook mee; ook al voel je je niet vermoeider dan voor de zwangerschap, mentaal geeft het waarschijnlijk toch veel druk. Doe het op je mamadag lekker rustig aan, geen onnodige dingen doen; als je dochter slaapt, ga dan iets voor jezelf doen en ga bv niet stressen over je werk ofzo.
     
  9. puzzelstukje

    puzzelstukje VIP lid

    13 mei 2010
    11.413
    2.718
    113
    goed gehandeld, maar ik denk niet dat je nu gelijk hulp moet zoeken als het 1 keer gebeurd! Als het meerdere keren aan de hand is, okay, dan logisch maar iedereen heeft dit wel eens hoor!
     
  10. Birgitte

    Birgitte Bekend lid

    13 jul 2010
    792
    0
    16
    Dank jullie wel voor de reacties. Ik zat er even helemaal doorheen zeg... Ze ligt nu te slapen op mijn schoot en ik probeer er omheen te typen:) Ze is heel aanhankelijk de laatste dagen en kan echt hysterisch gillen. Wil alleen maar slapen op mijn schoot. OP de dagen dat ze naar het kdv gaat is ze 'savonds niet te genieten. 'sAvonds onder het eten huilt ze dan keihard. Prettig om zo je maaltijd te eten en proberen nog een woord met je man te wissleen. En er is niks aan te doen behalve buiten lopen om 10 uur savonds om haar rustig te krijgen... Het is voor ons allemaal wennen aan de nieuwe situatie en dat valt niet mee...pffff
     
  11. Dana

    Dana Niet meer actief

    Ontzettend herkenbaar, ik heb het eerste jaar, vooral het eerste halfjaar met onze dochter als erg zwaar ervaren. Ze huilde ook erg veel of nou ja zeg maar krijsen, en was heel vaak ziek en wou alleen bij mij slapen of bij mijn man en dan op de borst. Doodop waren we en ik ben ook weleens gillend haar kamertje uitgelopen en daarbij zei ik dan hardop "zoek het maar uit, ik weet het niet meer, wat wil je nou?" zo ontzettend frustrerend is het als je kindje ontroostbaar huilt en nog niet duidelijk kan maken wat er is.

    Hier ging het ineens beter na een jaar (iets minder) en werd ze een vrolijke dreumes/baby. Die tijd is als een soort roes aan me voorbij gegaan, ik moest 12 weken na de bevalling wel weer aan het werk namelijk en liep icm de zorg en het huishouden en alle ziekenhuisafspraken op mijn laatste adem.

    Ik kan alleen maar zeggen, goed gedaan, laat je eigen gevoel ook toe en loop weg of vraag oppas inderdaad. Als ik een dagje oppas had op een zaterdag ging ik nog wel eens een dagje winkelen met mijn man, heerlijk was dat, dan mis je je kindje uiteraard maar je komt opgeladen weer thuis en geniet weer van je kindje.

    Ga dus eens lekker uit eten, neem een dag vrij maar breng je kindje wel naar het kdv en ga ontspannen, bijslapen, leuke dingen doen ;)

    Niet alleen maar werken en zorgen, dat gaat niet.
     
  12. Birgitte

    Birgitte Bekend lid

    13 jul 2010
    792
    0
    16
    Dank je wel voor de opbeurende woorden... Wat een heftig verhaal Dana!! Ongelofelijk zeg.. Het irritante is ook dat ik vaak het gevoel krijg dat het aan mij ligt. Het consultatiebureau suggereert dat de verborgen reflux tussen mijn oren zit. De leidsters van het kdv vertellen dat ze daar slaapt als een roos en eet als een bouwvakker... begrijp me niet verkeerd.. daar ben ik natuurlijk heel blij mee, maar het geeft me het gevoel dat het aan mij ligt. Thuis trek ik ook volledig de kar en ik heb idd het gevoel dat alles ten koste van mij gaat. Sorry dat ik zo loop te klagen.....maar op dit moment ben ik doodmoe. Ze heeft het grootste deel van de dag gehuild en ik kan niet meer. Vanavond gelukkig yoga. Even uitblazen... Ik ga je raad opvolgen en eens een avondje eten en stappen regelen met een vriendin.
    Kijken of er nog wat te beleven valt in Rotterdam!
     
  13. Saz667

    Saz667 Fanatiek lid

    24 nov 2008
    4.827
    164
    63
    Hier ook meerdere keren gehad hoor, maar idd, kind in 't ledikant of box leggen, en zelf even weglopen (in mijn geval ff naar buiten sigaret roken).

    Toppunt was hier een keer dat madam van 2 tot half 5 's nachts al aan het janken was, en wij beide niet meer wisten wat we moesten. Heb d'r in de maxicosi gezet, dekentje over (ze was in pyama), in de auto. Naar m'n ouders gereden, uit de auto, naar hun slaapkamer gelopen, en met dat ze d'r opa ziet, begint ze te lachen!! Heb haar daar dus gewoon even gedropt, ben weer naar huis gegaan, en weer in bed gekropen.

    Was op dat moment héél blij dat ik mijn ouders echt als 'achterban' heb.

    Mijn moeder heeft 't ook een keer dusdanig gehad dat ze een kussen op 't hoofdje van m'n zus had gelegd, dus da's nog weer een stapje verder. (niks aan overgehouden ofzo hoor, maargoed)
     
  14. heppiedepeppie

    heppiedepeppie Fanatiek lid

    6 apr 2011
    3.296
    1
    0
    leerkracht
    Eindhoven
    Tjee wat heftig meid, en wat goed dat je even tijd voor jezelf neemt!! Hier ook regelmatig met de handen in het haar gestaan. mijn zoontje heeft 3 weken lang 10-14 uur per dag gehuild....of eigenlijk gekrijst...

    Wat ik me dan ook meteen afvraag: Ben je wel eens bij een kinderarts geweest met haar? Is ze wel eens onderzocht? En als ze verb. reflux heeft (wat mijn zoontje ook heeft) kan je daar misschien medicijnen voor krijgen? of heeft ze die al?
    Ik zou gewoon een verwijzing naar het ziekenhuis vragen. Wij hebben daar behalve goede zorg voor Lucas, ook heel veel handvatten gekregen over hoe we bepaalde dingen kunnen aanpakken.
    En hier in ons ziekenhuis is zelfs een huil-poli voor kindjes die echt veel huilen...

    Heel veel sterkte en knap dat je je verhaal hier durft te delen!
     
  15. dirksmama

    dirksmama VIP lid

    29 aug 2007
    22.170
    34
    48
    mens
    Meestal in de wolken
    Wat je gedaan hebt is het beste wat je doen kunt: even uit de etappen!
    Sluit me bij Adi aan, 't zal echt nog wel een keer voorkomen dat je een time out nodig hebt en dat is echt geen reden om professionele hulp te zoeken hoor!
     
  16. Sterre82

    Sterre82 VIP lid

    23 sep 2008
    8.211
    3
    0
    In de wolken
    Hier ook een mannetje met verborgen reflux en het was een hel :( Hij heeft de eerste 4 maanden alleen maar gehuild en gekrijst. Spuugde soms met bogen al zijn voeding weer uit en er was geen land mee te bezeilen. We brachten hem weleens weg om zelf even bij te tanken. Ik stond dan te douchen en hoorde hem in mijn hoofd nog steeds huilen.
    Ik kreeg allerlei goed bedoelde adviezen en ook nog eens verwijten dat ik daardoor gestopt was met bv. Ik heb me mede daarom dood en doodellendig en schuldig gevoeld. Ik heb ook weleens staan bleren wat hij nou wilde en af en toe hem in bedje gelegd en zelf beneden gaan zitten met de tv hard aan zodat ik hem even niet hoorde.

    Wij zijn uiteindelijk naar een osteopaat gegaan en hadden na 3 behandelingen en compleet ander kind. Het spugen werd minder door de vaste hapjes waar we bij 4 maanden al mee begonnen zijn en het werd een heel relaxed en vrolijk mannetje. Maar ik heb nog heel lang gestressed in bed gelegen met de gedachte 'word in godsnaam niet wakker en vooral.. ga niet huilen!' :)
     
  17. Mentiera

    Mentiera Actief lid

    29 mrt 2010
    419
    0
    0
    NULL
    NULL
    Gaat ze 4 dagen naar het kdv?? Volgens mij is het heel normaal dat een kindje na zo'n dag en na een week vol prikkels even moet afreageren.
    Het leven is nog nieuw voor d'r en het kdv ook.
     
  18. Dana

    Dana Niet meer actief

    Ik had ook vaak het gevoel dat het aan mij lag maar je moet ook inzien dat mensen die zeggen dat het allemaal wel meevalt niet 24 uur per dag hiermee te maken hebben, ze kunnen je kindje na een uur of wat weer terug geven. Jij kunt dat niet en eigenlijk is het een groot compliment dat je kindje zich helemaal laat gaan als ze thuis is, dan is ze dus ook echt op haar gemak en thuis. Hoe rottig ook voor jullie. Ze voelt zich bij jullie veilig genoeg om al haar frustratie eruit te gooien.

    Goed idee! Ga er lekker even uit!! ;)
     
  19. siepie

    siepie Fanatiek lid

    28 apr 2010
    3.424
    3
    38
    Goed gedaan hoor!
    Heel herkenbaar ook.
    Hier ook een klein reflux terroristje, ook verborgen reflux, wat een hel!
    Rond de periode van 4/5 maanden was het bij ons helemaal op een dieptepunt.
    Heb toen ook wel eens in de badkamer gestaan, douche aan, om ook maar even niks te hoeven horen.
    Gek werd ik van het gekrijs, de hele dag.
    Alleen als ik er aan denk dan voel ik mn wanhoop alweer...

    Gebruik je medicijnen tegen de reflux?

    Af en toe eens een dagje vrij nemen, even eruit zijn, is echt aan te raden!
    En in Rotterdam is natuurlijk genoeg te beleven ;)
    Woon er zelf ook vlakbij.

    Misschien kan je voor jezelf eens langs de ha, even je verhaal kwijt, niks mis mee, lucht misschien ook op.

    Liefs
     
  20. AnkeM

    AnkeM Fanatiek lid

    21 mei 2011
    2.278
    1
    0
    Niks nieuws toe te voegen, behalve dat ik het wel herken, de combi met werken is best pittig. Hier werd het beter toen onze dochter 6 maanden werd. Tip die ik hier al vaker heb gezien, doe af en toe wat voor jezelf, al ga je maar eens per week een uurtje eerder weg van je werk en doe je thuis even lekker niks. Maar niet alleen maar moederen en werken.
    En ga naar de huisarts, CB weet een hoop over gemiddelde kindjes maar vaak veel minder over bijzondere gevallen, daar heb je huisartsen en kinderartsen voor.
     

Deel Deze Pagina