citos zijn begonnen en mijn zoon kan niet in slaap vallen(hij is altijd heel slecht met slapen maar nu erger dus) omdat hij denkt dat hij wegens cito's kon blijven zitten of denkt aan slechte rapport enzo. Ik zeg wel dat het niet zo werkt enzo. hij is net 8 jaar oud. Ik vind dat t zo uit de hand loopt. wie heeft nog meer last van cito's? wat doe je daar aan? wat kan ik doen om zoon rust te kunnen geven? alvast bedankt voor de reacties.
Ik zou hier ook even op school over in gesprek gaan. Want het is zo sneu dat hij daar zo mee zit. Ik herken het enigzins wel hoor, maar wij maken heel duidelijk dat wij 0,0 waarde hechten aan die uitslag. Op het schoolplein hoor ik ook verschillende ouders vragen wanneer de uitslag komt (en dus niet van de groep 8 cito, maar gewoon groep 3,4 of 5) mij boeit dat dus totaal niet. In het oudergesprek wordt dat meegegeven, maar ik kijk er verder ook niet eens naar. Ik zag wel laatst al hele mooie brieven voorbij komen vanuit de leerkrachten naar de kinderen, misschien kun je er iets mee. Heb een link meegestuurd: https://www.famme.nl/leraar-paul-schrijft-de-beste-brief-cito-aan-zijn-leerlingen/
Hier gelukkig geen echte stress, maar mijn zoon wilde precies weten hoe het nou zit met de cito, dus hebben we informatie gezocht. Bij mijn zoon kwam ik namelijk niet weg met mijn eigen insteek of de geruststelling van de juffen. Hij wilde begrijpen waarom het wel wordt afgenomen, en wat de betekenis en bedoeling is van diverse uitslage Heb je geprobeerd om met hem de website van Cito NL door te lezen, en eventueel de opzet en de doelstelling van de Cito- toetsing in lagere klassen op te zoeken? Wellicht geeft het hem meer rust als ie zwart op wit kan lezen wat de doelstelling is van cito en wat de leraar doet met de uitslagen?
Het is vaak wel belangrijk hoe de school/leerkrachten omgaan met cito-toetsen. Er zijn helaas scholen die daar toch te krampachtig mee omgaan en de cito als doel zien ipv als objectief meetmoment (oftewel hulpmiddel). Ik zou het dus op school bespreken en daarbij ook kijken hoe de toetsen steeds geïntroduceerd worden. En de juf kan ook uitleggen in de klas dat ze dmv die toetsen weet wat kinderen al kunnen en waar ze nog mee moeten oefenen. Ik zei vaak tegen mijn klas, dat als ze alles steeds goed hadden en alles al wisten ik geen baan meer zou hebben en ze ook niet naar school hoefden. En dat ik dat dus ook niet van ze verwachtte. En dat kan je hem zelf ook zo uitleggen natuurlijk.
Misschien als juf uitlegt dat het puur een herhaling van de stof is die ze gehad hebben? Hier herken ik het niet, maar het is super vervelend dat hij er zo mee zit.
Hij krijgt toch ook extra / ander werk? Stel je hem gerust door uit te leggen dat het eigenlijk hetzelfde is als een voortoets? Dat ze de Cito alleen gebruiken om te kijken wat ze al weten en waar ze nog mee kunnen oefenen. Zo kunnen de docenten hem beter helpen en proberen beter voor een passend aanbod te zorgen. Tenzij dit op jullie school natuurlijk helemaal niet zo werkt..
hij weet dat allemaal, hij begrijpt het allemaal.je kunt hem echt niet zo makkelijk overtuigen hoor, door te zeggen dat voortoetsjes in principe niet anders zijn dan de citos. Hij zou dat niet serieus nemen. De juf zei dat een fout bij cito erger is dan gewone toetsjes, dat je met 1 fout van goed naar ruimvoldoende kunt gaan. Ik denk dat soort uitspraken hem stress geven.Hij zegt dat hij even voor de toets een moment rust moest nemen omdat het hem te spannend werd. Hij kon dus niet meer zijn boekje lezen omdat na het lezen cito zou komen. we wisten bij de oude school niet eens dat hij citos had. we merkten daar weinig van. deze school is anders, OF misschien groep 6 is anders? Hij noemt het ook cito werkjes. maar hij hft geleerd dat hij echt moet opletten(met slordigheid fouten etc). Is dit iets waar je mee naar de juf kunt gaan denk je? ik kijk of het erger wordt. Ik probeer afleidingen te creeren voor hem, maar als hij in zijn bed ligt denkt hij daar heel erg over omdat hij geen stomme fouten wil maken bij dingen die hij al goed weet/kan.
Mijn zoon van 9 (groep 6) is geen hoogvlieger, ook niet echt zenuwachtig, maar snapte niet waar de cito-toetsen voor waren. Ik antwoordde dat als je ze goed maakt, dat je dan goed kan leren en vaak dan naar een leerschool gaat. Als je ze niet goed maakt, dan is er niks ergs aan de hand en dan ga je naar een doe-school. Hij was helemaal gerustgesteld, want hij wilde echt wel naar een doe-school. Maar mIsschien had ik het wat minder relaxed moeten uitleggen, want nu slaat hij gewoon hele stukken over als hij het moeilijk vindt. Gelukkig is zijn juf dan streng en moet hij het later alsnog helemaal afmaken. Misschien dat jouw zoontje iets aan mijn (iets te relaxte) uitleg heeft?
Belize, dit past in het beeld van versneld/begaafd zijn. Continu getest worden geeft stress omdat een groot deel van het zelfbeeld bepaald wordt door je begaafdheid/intelligentie. En daar kun je als ouder alleen proberen je kind te doen inzien dat er nog meer factoren definierend voor je zelfbeeld zijn. Maar als ik het bij mezelf hou: ik durf bijvoorbeeld geen assessments of iq testen meer te doen, ondanks dat ik een door testen bevestigd iq heb, prima weet wat ik in mijn mars heb en andere positieve punten van mezelf ken. Maar toch blijft mijn begaafdheid de meest belangrijke en definierende factor in mijn zelfbeeld. En iedere test bedreigt dat zelfbeeld. Persoonlijk denk ik dat plusklassen daar ook aan bijdragen want daarmee benadruk je eigenlijk de uitzondering nog meer, en dan bij iedere test moet je 'bewijzen' dat je het waard bent. Dus mijn advies is: benadruk in woorden en gedrag naar je kind dat de resultaten van testen geen bal uitmaken omdat hun intelligentie hen niet definieert. Dus geef ze ook indirect permissie om eens lekker middelmatig te zijn. Haalt een boel stress weg.
Sluit me aan bij Juul75. En daarnaast zou ik het zeker tegen de juf zeggen! Zodat zij ook gematigder kan zijn in haar uitspraken. Want je kunt als ouder wel een bepaalde visie aanhangen, als de leerkracht iets anders zegt gaan veel kinderen daar toch mee ‘aan de haal’. (Hier overigens niet het probleem van stress bij de Cito, misschien komt het nog, maar op dit moment hoor ik ze er niet over...ze vinden het geloof ik juist wel leuk, eens wat anders dan anders.)
inderdaad men zegt dat het in het beeld past van begaafd kind(hij is HB) maar ik zie dat zelf niet zo omdat hij vorig jaar dat niet had. hij defineert zichzelf ook niet als HB, maar als de jongste en als hij blijft zitten komen er meer kinderen hij vindt het ook leuk. testjes toetsjes vindt hij echt leuk om die even voor afwisseling betekenen. maar bij de oude school hoorde ik het niet zo over cito thuis. Hij zegt dat de juf inderdaad heel vaak riep dat ze het niet moesten vergeten, waar ze moesten opletten, hoe het anders is dan de methode toets en ze hebben ook cito les gehad, een toets om te oefenen. zoontje heeft daar een deel mee gedaan, niets mee gedaan verder. maar de klas deed het dus wel helemaal. sommige kinderen moesten lesjes krijgen vanwege hun uitslag van de oefentoets zegt hij. hij dus niet. dat alles bij elkaar heeft best effect op hem. misschien iets dat in de groep leeft? bij de oude school was dat niet zo. Maar misschien komt het door gr6 houding? je hebt wel 10 jarigen in de klas die dat beter aan kunnen en baat bij hebben.
hij ziet zichzelf niet als de slimste. heeft geen faalangst. hij denkt ook niet dat het zou blijken dat hij iets niet weet. want dan krijgt hij lesje, geen probleem. hij is bang dat hij slordigheidsfouten gaat maken omdat er zoveel vragen zijn(120 denk ik) en daarom weer die dingen moet oefenen die hij al weet. ik zeg dan dat iedereen dat soort fouten kan maken. 'maar met een fout kun je heel snel naar beneden gaan' HIJ vond de vragen makkelijk en was als weer de eerste klaar en mocht lekker inkleuren terwijl de groep nog heel lang moest. Ik hoop dan dat hij niet geknoeid heeft om snel vanaf te kunnen. Maar hij zegt dat hij alles ook gecheckt heeft zoals juf zei. tja. dit jaar leert hij excelleren, dus foutloos en precies werken. veel doen met eigen planning. daar geniet hij enorm.
Dat is dus precies wat ik bedoelde met hoe school de cito gebruikt. Deze school doet blijkbaar aan een soort cito training ipv dat ze de toets gebruiken om juist te analyseren wat de onderwijsbehoefte is. En het erge is dat kinderen op die manier trucjes leren ipv vaardigheden en ik kan me zeker voorstellen dat dit stress oplevert bij kinderen. Ik vind dat zo zonde...
Hier had mijn oudste er op die leeftijd ook veel stress van. Juf heeft dit toen heel goed opgepakt, door elke dag alvast met hem even snel ernaar te kijken. Dan wist hij dat hij het goed had gemaakt (niet precies welke score, maar dat was voor hem genoeg).
Ik snap je punt, maar wij hechten zelf ook geen waarde aan de cito, maar mijn oudste zoon zelf wel heel erg veel. Dat wordt niet opgelegd door anderen, maar komt echt van binnenuit. Hij wil gewoon alles heel erg goed doen. Hij was laatst oprecht heel erg kwaad op mij, zei dat ik hem voor de gek hield, toen ik zei dat een 8 een heel goed cijfer was voor topo. Hij vond dat ik eerlijk moest zijn (wat ik natuurlijk was, een 8 is een prima cijfer). Maar in zijn hoofd is alleen een 10 goed genoeg. Heel sneu.
maar hij weet dat hij het goed maakt. mijn zoontje is zeer prestatiegericht. maar dit jaar met stress daarbij. misschien hoort er bij?
Ja, ik durf het niet te zeggen. Hier wel faalangst. Hij wist ook wel dat hij het goed ging maken, maar raakte er toch door in de stress. Bij hem hielp het in elk geval. Nu is het niet niet meer nodig.
Ik ook. zeker als je dat voor het eerst op gr6 meemaakt. Ik weet dus niet wat ik kan doen. wat kan ik doen om stress tegen te houden? Of dat bijhoort? het is geen angst, dus n positieve spanning. Kijk, sommige scholen laten alles bepalen door onderwijsbehoefte van het kind. montessorie is juist zo een school. Ze hekelen volgens mij daarom cito gedoe en steeds maar horen van de inspectie dat onderwijs opbrengst niet in orde is wegens cito uitslagen. terwijl Niveau van de leerlingen best hoog is. zoon leert nu echt op school. tot deze school niets/nauwelijks geleerd vanwege zijn voorsprong. ze leren zeker geen trucjes. het verbaasde me hun niveau taal onderwijs bijvrbeeld. echte literatuur in de klas, volwassen taal gebruik bij de juf. correcte terminologie in gebruik. ze leren echt goed vind ik dus. en veel. bij de oude school botste die kinderachtige van de school met thuis. zoontje leert nu juist de juiste vaardigheden vind ik. geen trucjes.
Ik bedoelde ook niet jouw zoon specifiek wat die trucjes betreft, vooral aangezien hij niet echt mee heeft gedaan met die citoles. Maar in het algemeen vind ik het heel raar om van tevoren te oefenen voor een cito toets. Dan is het dus geen objectief meetmoment meer. En na een cito toets apart lesgeven aan kinderen die minder goede scores behalen, is niet zo raar, zolang dat gebeurd n.a.v. een analyse van de toets. En dan ligt het er maar net aan hoe je het brengt. Ik vind het een verschil of er tegen een kind wordt gezegd dat hij nog moeite heeft met bv minsommen en daar even extra mee moet oefenen of dat er gezegd wordt dat hij een lage score heeft voor de rekencito en een aparte les nodig heeft. Dus dat zou ik dan graag achterhalen. En ik vind een beetje spanning of wat zenuwen geen ramp. Maar op het moment dat een kind er wakker van ligt en er te veel mee bezig is, bang is voor (te veel) fouten, vind ik dat geen gezonde spanning meer. En ik wil daarmee niet zeggen dat dit geen goede school is of dat ze niks leren, daar heb ik niet genoeg informatie over. Maar ik zou dus wel een gesprek aangaan met de juf om te bespreken dat je zoon veel spanning heeft van de cito en samen achterhalen waar dit doorkomt en hoe je dit kan veranderen.