Ik moest 's nachts wel verschonen, omdat mijn zoontje na iedere voeding poepte. Omdat hij dus wel op onze kamer sliep, legden wij 's avonds het aankleedkussen met benodigdheden op ons voeteneind. Ging prima. Eigenlijk moest ik tussen 2 borsten in verschonen, omdat hij (en ik ook trouwens) steeds in slaap viel tijdens het drinken, maar hij poepte dus meestal pas als ik hem net had teruggelegd. Ik heb ook wel een paar keer gedacht: "Ach, over 3 uur moet je toch weer drinken, dan verschonen we dan wel".
Ik moet er trouwens ineens aan denken dat mijn man de eerste avond zei: "Ga jij maar lekker slapen, dan let ik wel op. Zullen we dan straks ruilen?" Die dacht echt dat je een baby de hele nacht in de gaten moest houden, haha! Zal de spanning wel geweest zijn....
Haha Anna! Het was de bedoeling dat mijn zoontje de eerste maand op onze kamer zou slapen in een wiegje. Uiteindelijk is hij wel 4 maand blijven liggen, ik vond het ZO gezellig! En praktisch trouwens ook, want hij vroeg nogal vaak om zijn speentje. Máár ik moet wel eerlijk zeggen, toen hij eenmaal op zijn eigen kamertje lag ik veel beter sliep. Ik werd toch wel vaker wakker dan nodig blijkbaar, want eenmaal op zijn kamer hoefde ik er minder vaak uit dan dat ik wakker werd toen hij nog naast me lag.
Ik lees dat er dus ook veel ouders voor kiezen om het kindje gelijk in het eigen bedje te leggen. Ik denk dat wij dat ook gaan doen. Als het niet lukt dan kunnen we hem/haar altijd nog bij ons op de kamer leggen. Het probleem is alleen dat de kleine dan in de wandelwagen moet slapen, want onze kamer heeft geen ruimte voor een bedje of wiegje. Persoonlijk vind ik het erg gevaarlijk om zo'n kleintje bij jezelf in bed te leggen. Als je zelf wakker bent vind ik het een ander verhaal, maar als je beiden slaapt vind ik het erg gevaarlijk. Het zal de eerste baby niet zijn die is gestikt omdat papa of mama half over 'm heen is gaan liggen.... Wat de voeding betreft: ik vind het niet erg om daar 's nachts mijn bed voor uit te gaan. Dat weet je nu eenmaal als je aan kinderen begint, denk ik dan. We hebben een comfortabele stoel in de kinderkamer gezet dus dat komt allemaal wel goed! Ik las ook nog ergens iets over wiegendood: voor zover ik weet is de oorzaak van wiegendood nooit aangetoond. De doodsoorzaak is dus ook onbekend. Ik denk ook niet dat het iets is wat je kan voorkomen. Je kan alleen maar zorgen dat je kindje goed in z'n bedje ligt (en hopen dat hij zo blijft liggen). Roken in huis met kinderen vind ik zowiezo niet gezond. Groetjes, Minnie
Hier gaat hij in zijn eigen bedje op zijn eigen kamer. Zo heb ik het met mijn zoon ook gedaan en dat ging heel goed.
Hier de eerste 3 maanden bij ons op kamer gehad in wiegje. Ik vond het belangrijk om geluidjes etc te leren herkennen, inderdaad al voordat het huilen begon. Uiteraard sliepen we wat beter toen ze op haar eigen kamer lag, maar wij vonden het belangrijk & en ook wel heel veilig voelen dat we zo dichtbij waren. Wat betreft wiegendood: idd geen oorzaak voor, daarom heet het ook wiegendood. Natuurlijk kun je er niets aan doen, al zijn er wel wetenschappelijke onderzoeken waaruit blijkt dat die invloed hebben. Het meest ideale is een rookvrij huis, goed geventileerd, kind niet te warm aangekleed, niet op buik slapen, bedje kort opgemaakt en ze zeggen dat er minder kans op wiegendood is als de baby de eerste 6 maanden bij ouders op kamer slaapt. Het lastige is dat er ook kinderen zijn overleden bij wie dit allemaal het geval was... Dus ja betekent niet dat als je het allemaal doet, je geen kans hebt op wiegendood. Al speelt het bij mij toch door mijn hoofd dat ik dan in ieder geval alles geprobeerd heb...vast m'n eigen gekmakende gedachte Onze dochter sliep ook op haar buik, vond ik in het begin best spannend maar ze sliep nou eenmaal zo! Je moet doen waar jij je goed bij voelt!!
Hier is het de bedoeling dat ze de eerste paar weken bij ons op de kamer in een wiegje ligt. Er is weinig ruimte, maar het wiegje staat prima aan het voeteneinde. Het lijkt me gewoon prettiger om elkaar zo te leren kennen met geluidjes en de bv snachts.
MiniNooNoo heeft vanaf het begin in haar eigen bedje gelegen. We liggen er dichtbij en je hoort toch wel ieder geluidje, desnoods de babyfoon aan, datdeden wij ook de eerste nacht. Later moest ie van de kraamhulp uit vanwege onze eigen nachtrust, we zouden haar heus wel horen, wat ook zo is hoor! Rooming-in (zoals het heet) werd ons ook geadviseerd. We hebben gezegd dat we de voorkeur geven aan haar eigen bedje, maar als dat echt niet gaat (om wat voor reden dan ook)dat ze dan gewoon bij ons op de kamer mag. Een ledikantje is zo verplaatst. Uiteindelijk niet nodig geweest dus, ze slaapt heerlijk in haar eigen bedje!
Ik heb onze kleine man 8 weken bij ons in een wiegje gehad. Ook voor de bosrtvoeding en gewoon omdat ik het prettig vond. Op een gegeven moment wil je weer een beetje privicy hihi dus issie lekker naar zn eigen kamertje gedaan. Ik had me voor genomen hem een weekje ongeveer bij ons te houden maar het zijn er dus 8 geworden! Ach je moet het lekker aankijken en doen waar je je prettig bij voelt! (het was trouwens geen probleem om hem van de ene op andere dag naar zn eigen kamertje te doen, misschien is dat pas na een maand of 6 of zo...)Fijne zwangerschap nog!
De babykamer ligt bij ons een verdieping hoger dan onze slaapkamer en wij voelen ons er echt niet prettig bij dat de baby de eerste periode zo ver weg ligt, dus komt ie (in het begin) gezellig in een wiegje op onze slaapkamer. Dit lijkt mij daarnaast ook erg fijn i.v.m. nachtvoedingen, gewoon lekker de baby mee ons bed in tijdens het voeden. Als we een beetje gewend zijn aan de geluidjes en er minder voedingen per nacht nodig zijn is het plan om hem naar zijn eigen kamertje te verhuizen. Maar goed, we moeten alles nog even in de praktijk zien natuurlijk
Ons kindje zal de eerste tijd bij ons op de kamer liggen, in een wiegje naast ons bed. Niet uit gemakzucht, maar ik denk dat ik het de 1e tijd gewoon heel graag bij me wil hebben. Overdag laten we het dan wel wennen aan zijn/haar eigen bedje, maar 's nachts dus niet.
Ik heb me zoontje vanaf dag 1 in ze eigen bedje gelegd ik hoorde hem toch makkelijk en bij de 2 de doe ik het ook zo
Hier ligt onze dochter naast ons bed in de wieg sinds de geboorte. Ik vind dit prettig voor de borstvoeding maar bovenal zou ik gek worden als ze 'zo ver' weg zou liggen. Sinds 10 weken slaapt ze overdag in haar ledikant en eer daags gaat ze ook snachts op haar eigen kamertje slapen (mama is zich geestelijk aan het voorbereiden, heb de 'deal' met vriendlief voor mijn verlof af is, als het aan mij lag, lag ze nog weken langs me ). Bij de volgende schaf ik trouwens een co-sleeper aan. Na een keizersnede valt het niet mee om snachts omhoog te komen om te checken of de kleine nog ademt ( ) en dan is zo'n cosleeper wel ideaal lijkt me!
Ik vraag me dan toch af waar het sex leven blijft. Mijn man zou dat echt niet kunnen/willen. En ik eigenlijk ook niet, gewoon het idee dat je kind erbij ligt
Mijn eerste heeft ruim 2 maanden bij ons op de kamer in een wiegje geslapen voordat ze in haar eigen kamer ging. Bij de tweede wilde ik het weer zo doen, maar hij slaapt sinds afgelopen vrijdag (toen was hij nog net geen 6 weken) op zijn eigen kamertje. Na de nachtvoeding sliep ik nog amper door zijn gekreun, gekerm en gesnurk , dus ik was op een gegeven moment echt gebroken. Nu hoor ik al zijn slaapgeluiden niet meer zo duidelijk en slaap ik stukken beter. Die ene nachtvoeding is amper nog een belemmering.
Onze meiden hebben vanaf het begin in hun eigen bedje in hun eigen kamertje geslapen. Eerst met alle deuren wijd open, daarna alles op een kiertje en nu gewoon met gesloten deuren.