En dan bedoel ik mijn 'schoonloeder' In het begin was alles koek en ei. Ik heb daar zelfs gewoond! Tot mijn vriend en ik op ons zelf gingen en een keuze maakte die haar niet aanstaat. Ik zit aan haar zoon, heb hem uit zijn veilige nestje gehaald en sindsdien beweegt ze hemel en aarde om ons uit elkaar te halen. Ze valt mijn familie lastig, zonder dat ze weet hoe ze heten of waar ze wonen. Ze heeft mij dakloos gemaakt en het schijnt allemaal maar te kunnen. Wij zitten in een moeilijke situatie, waar ik helaas niet veel over uit kan wijden. Er staat veel op het spel voor ons en dat gaat over mijn vriend. Het is belangrijk en zijn ouders zeggen achter hem te staan. Dat houdt in: ze bellen nooit, ze zoeken geen enkele vorm van contact en ze gaan pas met mijn vriend mee als ik thuis blijft en hij mij dumpt. Van mijn leven niet dat ik voor hen weg blijf en als ze mijn vriend steunen, gaan ze mee en zetten ze hun sores met mij aan de kant. Het draait immers niet om mij. Mijn vriend daarintegen blijft bellen naar zn ouders, wat ik ergens begrijp. Alleen ben ik het beu dat ze zich 0,0 in hem interesseren zolang hij met mij samen is, maar betalen wij ons elke maand scheel aan de telefoonrekening, omdat zij in het buitenland wonen en wij dus naar het buitenland moeten bellen. Voor mij is de kous af, ze heeft zoveel dingen geflikt, dat ik niks meer met haar van doen wil hebben. Mijn vriend heeft met zn moeder gepraat, zodat zij normaal contact kunnen hebben, zonder dat het steeds over mij gaat. Helpt niets, elk telefoongesprek blijft ze zeggen dat hij terug moet komen, zn verstand moet gebruiken en mij moet dumpen. Nadat ze mijn familie lastig heb gevallen, heb ik haar gemaild. Ik laat me niet alles maken. Heb haar gezegt dat ik haar familie niet lastig val en ik wil dat ze dat ook niet met de mijne doet. Dat ze bij mij niet welkom is, ook niet op mijn bruiloft of bij mijn kinderen. Mij niet accepteren op dit moment, dan ook niet op die momenten. Heel hard misschien, maar ik wil haar niet meer zien. Mijn vriend accepteert dit trouwens en is het eens met mijn keuze. Nu is het zo dat ik niet meer weet of ik bij mijn vriend moet blijven, ik trek het niet meer. Wekelijks hebben wij ruzie, omdat hij zn moeder belt en het hele relaas weer begint. Ik ben niet gelukkig op deze manier. Ik hou van mijn vriend, maar onze relatie lijdt heel erg onder zijn moeder. Mijn vriend komt altijd voor mij op en maakt zijn moeder ook echt duidelijk dat hij gelukkig met me is en zijn keuze moet accepteren. Ik weet dat ik mijn relatie niet op moet geven omwille van haar, maar ik loop met mijn hoofd tegen de muur op, omdat ik gestoord wordt van haat gestook tussen ons. Ik wil haar niet laten winnen, want zij ziet het als een wedstrijd. Als ik weg ga, denkt ze dat ze haar zin heeft en gewonnen heeft. Heb het hier al zo vaak over gehad met mijn vriend, hij belooft beterschap en wil dat ik blijf, maar ik weet niet of ik het nog kan. Momenteel is hij bij zijn ouders en ik weet dat ze nu weer op hem aan het inpraten is dat hij me moet verlaten. Als hij vanavond terug is, probeer ik maar weer een gesprek aan te knopen. Ik weet het gewoon echt even niet meer. Sorry voor mijn lange, vage relaas. Ik kan helaas niet teveel in details treden, ze zoekt namelijk heel internet af of er wat over mij te vinden is.
Oh wauw! Wat een heks zeg. Heeeeeel moeilijk, ik weet het, maar probeer dat mens dood te zwijgen en aan leuke dingen te denken als ze weer bezig is. Je hebt haar er juist meer mee als je je kapotlacht om d'r. Ik zou al helemaal niet m'n relatie beëindigen. Dat gaat ze vieren. Jouw vriend moet naar mijn inziens een keus maken. Met wie wil hij z'n leven slijten? Met zijn moeder? Lijkt me niet. Ik vind hem eigenlijk best een slappeling. Hij moet het opnemen voor jou en niet over zich heen laten walsen door haar. Kennelijk weet ze dat ze dat kan
Hij neemt het op voor me hoor, absoluut! Maar hij wilt het contact met zijn moeder niet verbreken en dat kan ik niet van hem vragen, hoe graag ik het ook zou willen. Ik wil alleen dat hij ze niets verteld, ze bellen zelfs zijn werkgever als ze het ergens niet mee eens zijn. Ze denken dat hij 3 is en niks zelf kan. Moe word ik er van. Mijn relatie verbreken is ook geen optie eigenlijk, maar ik weet niet hoe lang ik het nog vol hou om elke week in zo'n situatie te zitten dat ik weer ruzie heb met mijn vriend, omdat ik haar gezeur niet meer wil horen
Jeetje wat een vervelende situatie. Het lijkt mij trouwens heel erg lastig voor je vriend, ik heb het idee dat hij voelt alsof hij tussen 2 vuren zit. Ik hoop dat jullie samen een oplossing gaan vinden hiervoor.
Wat?!?!! Ze bellen zelfs je werkgever?! Ik zou echt woedend worden. Die mensen hebben medicatie en hulp nodig. Wat een freaks zeg. Dat kan niet zomaar. Je vriend moet dit écht niet accepteren. Het spijt me, maar hij gedraagt zich ook als iemand van 3. Hij moet zich niets laten vertellen door ze en hij had compleet uit z'n dak moeten gaan omdat jij dakloos werd door haar en dat ze je werkgever belt. Is betalen met gelijke munt geen optie? Misschien zou je die mensen gek moeten treiteren
Zo voelt hij zich ook en dat vind ik echt heel vervelend voor hem. Zijn ouders willen dat hij kiest, anders laten ze hem links liggen. Maar wel kwaad worden als hij niet belt of niet langs komt! Mijn vriend heeft mij gevraagd om opnieuw te beginnen en dit heeft hij zijn ouders ook gevraagd. Ik wil het niet en gelukkig zijn ouders ook niet. Klinkt egoïstisch misschien, maar zij heeft mij zo tot op het bot gekleineerd, dat ik het gewoon weiger om gezellig bij haar op de koffie te gaan of überhaupt contact met haar te hebben. Er is zoveel gebeurt dat ik haar gewoon permanent uit mijn leven wil, maar dat houdt in dat ik niet met mijn vriend verder kan. Want met hem krijg ik zijn moeder cadeau. Ik hoop ook dat we er uit komen, maar momenteel weet ik even niet hoe...
Oh wacht, ze bellen ZIJN werkgever. Ik las het even verkeerd. Maar net zo fout. Dat kan gewoon niet. Te bizar voor woorden
Haar kennende snijd ik alleen mezelf in mijn vingers als ik ze treiter, ze gebruikt alles tegen me. Het lijkt misschien niet zo, maar mijn vriend gaat ook echt uit zn dak tegen haar. Hij heeft veel ruzie met zijn ouders omwille van mij. Toch belt hij altijd weer en is het weer koek en ei, tot dat het volgende woord over mij valt. Hij valt me absoluut niet af, maar hij laat wel veel toe van zijn ouders. Zo zegt hij er niks van als ze zijn werkgever bellen, hij maakt zich er niet druk om. Ik daarintegen zit op zo'n moment tegen het plafond op.
Bij nader inzien... Als ze je zoveel stress bezorgen en je vriend straft ze niet af door niet meer te bellen tot ze weer normaal kunnen doen, dan zou ik me wel afvragen hoelang het nog gaat duren en of ik het nog wel trek. Ik denk ook dat het niet aan jou ligt, maar aan elke meid waar hij mee zal zijn in zijn leven.
Bij zijn ex ging het eerst ook goed en later was ze niet meer welkom. Zo weigerde ze ook zijn vrienden, dat die haar plotsklaps niet meer aanstonds terwijl ze eerst welkom waren. Alle vuile klusjes laat ze door haar man opknappen, zodat de schuld nooit bij haar komt te liggen. Ze belt wel op als mijn vriend een belangrijke afspraak heeft, dat hij normale kleding aan moet doen, want ze vindt zijn overhemden niet mooi. Vriend zegt hier niks van en laat het maar gaan. Hij zegt ik weet hoe ze is en ik maak me er niet druk om, dat moet jij ook niet doen. Nee, misschien niet, maar ze terroriseert mijn leven en valt mijn familie lastig. Doe even normaal zeg.
wtf ze bellen zijn werkgever?? Mijn ex-schoonvader deed het ook altijd. Hij belde als mijn ex ziek op de bank lag. Kom op zeg, wees een vent, sta op en pak de telefoon. Ik snap helemaal waar je mee te maken hebt, TS. Ik heb hetzelfde ongeveer ook meegemaakt. Ik ben toen wel weggegaan. Ik kon er niet tegen, 6-8 mensen die je niet goed genoeg vinden, continue blijven herhalen dat je geen goede moeder zal worden, vrolijk voor hoer wordt uitgescholden en bevelen dat je niet goed schoonmaakt, het een rommeltje in je huis is. Terwijl ik gewoon 32 uur werkte, nacht-, avonddiensten, school, huishouden, etc. Dan mag het best wel eens een rommeltje zijn. Bovendien viel het mee, want de plukken stof kon je nergens vinden. Ik hoop dat jullie er uit komen samen, maak wel aan je man DUIDELIJK dat jullie nu samen zijn. Dat hij zijn moeder niet in de steek wil laten, prima. Respect er voor. Maar je vriend moet echt ballen tonen en tegen zijn moeder zeggen dat hij/jullie dit niet nemen.
Pfff wat een heks, wat lijkt me dit lastig zeg Ik denk dat dit iets is wat tussen jullie in zal blijven staan, zijn ouders gaan echt niet zomaar veranderen.... Snap ook dat hij het contact niet helemaal wil verbreken (al lijkt me dit een goede rede....). Je vriend zal heel duidelijk moeten maken dat ze zich niet meer met jullie leven moeten bemoeien, als ze over jou beginnen moet hij gewoon aangeven "hier gaan we het niet meer over hebben, mijn keuze, punt". Hij zal heel duidelijk zijn/jullie grenzen bij zijn ouders moeten aangeven. Doordat hij alles maar "toelaat" (zijn werkgever bellen), loopt het steeds meer uit de hand en gaan ze steeds meer zijn/jullie grenzen over. Sterkte! Ik hoop dat jullie er uit komen...
Hij zegt zn ouders ook ik wil het er niet over hebben, accepteer mijn keuze. Maar elke keer weer begint ze. Ze moet het gewoon aanhalen, vriend weer grote mond tegen zn moeder, vindt ze hem weer brutaal en 2 tellen later doet ze weer poeslief en aardig. Zijn moeder vindt mij ook niet goed genoeg, alles ligt aan mij. Gelukkig komt ze nooit hier, kan ze daar iig niet over zeiken.
Misschien een idee om de hoorn erop te gooien als ze over jou begint, als ze niet luistert naar hem en toch over jou begint. Wellicht is de hint dan wat duidelijker en dan maar wachten tot ze zelf terug bellen, laat zij maar eens door het stof gaan. Hoe moeilijk dit ook voor je vriend is, hij moet toch op een manier duidelijker maken dat dit zo niet werkt, en tot nu toe heeft het nog niet geholpen.
Ik snap je frustratie kwa schoonloeder, maar je hebt het geluk dat je vriend het voor je opneemt! Ik zou me er verder niet druk over maken en er zeker al geen ruzie over maken wand ongetwijfelt weet je schoonmoeder dat jullie ruzie krijgen en daar wint zij al Probeer je te richten op jullie samen en ga leuke dingen doen, en werk aan je relatie om het leuker te maken dan om je druk te maken over je schoonmoeder. als je vriend het namelijk voor je opneemt dan is het maar een kwestie van tijd dat hij er zelf wel eens een keer zat van is dat zijn moeder een wig probeert te drijven tussen jullie. Hoe meer je schoonmoeder zich opdringt aan hem hoe eerder hij de keus wel eens een keer maakt voor hemzelf. En in de meeste gevallen als een moeder zich zo vastklampt aan haar zoon, zal ze op den duur haar zoon zeker verliezen, en zeker wanneer die zoon al voor zijn vriendin opkomt. Ik zou het gewoon allemaal laten gaan hoe moeilijk het ook is, maar ga het van een afstandje bekijken en laat haar gaan en probeer er om te lachen, en zeker geen ruzie met je vriend maken waardoor jullie relatie onstabiel word. wand hoe meer de relatie van jullie slechter word hoe makkelijker het voor haar word om hem te bespelen en hem ervan te overtuigen dat het beter is om jou te verlaten. Ik spreek hier zelf uit ervaring en wij hebben dan al zelf een jaar of 10 geen contact meer met mijn schoonfamilie. Ik maakte me er ook eerst druk om dat hun hun spelletje zo speelde en wat resulteerde in ruzie tussen mij en mijn vriend. en wanneer hij bij zijn ouders was geweest was hij weer omgedraaid (mijn vriend had totaal niets in te brengen bij zijn ouders en hij dan het dan ook niet voor mij op!!! puur omdat hij wist dat het huis dan te klein was, en hij altijd met hun mee moest gaan in wat hun zeiden. Wij zijn dan ook een keer een week uit elkaar gegaan,(we woonden al samen) en zijn ouders hadden hem helemaal tot in de watten verwend en zijn ouders waren bezig om de inboedel te verdelen ik mocht dit hebben en hij moest dat houden en had wederom niets in te brengen. Toch zijn wij het weer gaan proberen samen, maar ze draaiden zo door dat ze niets meer helder konden zien. en vanaf dat moment heb ik ook besloten om juist aan de relatie te werken i.p.v. frustratie te hebben over het gedoe, en ben me er dus ook niet meer mee gaan bemoeien.. (die ruzie's tussen mijn vriend en mij maakten ons juist zwakker en het was voor mijn schoonouders makkelijker om het te breken wand wij hielden toen zelf niet meer het hoofd boven water.) Op een dag was mijn vriend er zo zat van dat zijn ouders met zijn leven zaten te bemoeien dat hij er naar toe is gegaan en de waarheid heeft gezegd en heeft toen het contact verbroken. Als jullie relatie zo sterk is, dan zal het zeker wel winnen van je schoonmoeder!! En je hebt het al mee dat je vriend het al voor je opneemt, dus ga juist het tegenovergestelde doen van wat je schoonmoeder verwacht en het zal haar juist meer doen opvreten dat jullie het leuk hebben, en hoe leuker jullie het hebben, hoe harder zij zal gaan schreeuwen (bij wijze van) en eerder fouten zal gaan maken en hoe sneller het hem juist zal gaan opvallen dat ze verkeerd bezig is en je vriend er sneller zat van haar zal zijn! Sorry voor het lange bericht maar wat ik ook probeer te zeggen is dat niet jullie schoonmoeder jullie relatie aan het kapot maken is, maar door haar er juist tussen in te laten zitten zijn jullie zelf al bezig om het kapot te maken.
Bedankt Goudreinet voor je post. Iedereen trouwens! Je hebt deels wel gelijk hoor. Ik heb mijn vriend net gesproken en hij wil zijn moeder steeds waarschuwen. Ik heb gevraagd gewoon op te hangen, dat ze het vanzelf merkt hopelijk op die manier. Hij wilt het proberen. Hij zegt zelf dat het heel moeilijk voor hem is, omdat hij tussen 2 vuren staat. Hij zegt ook ik ben veel te verwend en zij regelen veel, dat vindt hij makkelijk. Ik zit er niet op te wachten dat zij dingen regelt, want dat kunnen wij heel goed zelf. Hij geeft aan dat hij wil proberen zijn ouders minder te vertellen zodat ze zich minder kunnen bemoeien met hem. Hij ziet nergens het kwaad van in en veegt overal zn reet mee af zegt hij. Ik kan dat niet, maar besef wel dat ik het zal moeten proberen me niks van haar aan te trekken. Hopelijk laat ze me ooit met rust, al ben ik bang dat ze tot haar dood doorgaat. Ik zie nu het reclame stuk voor me dat een stel seks heeft en moeders zijn handje vast houdt. Zo voel ik me een beetje haha. Ik voel onbegrip van mijn vriend zijn kant uit en dat vind ik moeilijk. Maar als hij straks thuis is praten we zeker nog even verder
Thja ik de k toch hoe moeilijk ook hem wel de dreigende keuze boven zijn hoofd laten hangen, hem duidelijk aangeven dat je dit niet meer trekt en dat idd straks zijn moeder gewonnen heeft... En idd als ze beginnen hem de hoorn er op katen gooien en net zo lang tot ze het doorhebben dat het zijn keuze is en hij gelukkig is met jouw, hij mag er ook wat voor doen, net alleen mee eens zijn maar ook staan coor zijn mening... En nu is het zoals ik lees alsof hij wik dat iedereen met elkaar lieve vriendjes zijn... Dat kan eenmaal niet altijd...
Hij wil ook het liefst dat we met elkaar door 1 deur kunnen, maar dat wil ik niet meer. Hij moet het ook meer laten voelen naar haar toe, heb ik hem ook gezegt, hij zal het proberen maar of het werkt weet ik niet. Hij geeft wel heel duidelijk aan niet te kiezen en ik vind ook niet dat ik hem dat kan vragen. Het blijven toch zijn ouders.
Nummer 1 is i.d.d. hem nooit laten kiezen, doe je dit wel en hij zou met zijn ouders breken bijv.. zal hij jou er altijd voor verantwoordelijk kunnen houden. Ah daar heb je al het probleem dat hij teveel aan zijn ouders verteld!! Doordat hij teveel aan zijn ouders verteld, en hij weet dat hun zich met hem zullen bemoeien geeft hij hun juist munitie om het weer af te vuren naar hem toe, dit hebben wij ook meegemaakt. Alles wat hij verteld naar zijn moeder toe zal zijn moeder het slechte in jou blijven zien en dit alleen maar gaan gebruiken om hem aan haar kant te krijgen. En daar moet hij juist bewust van worden zodat zijn moeder niets meer in te brengen heeft (maar waarschijnlijk zal ze dan wel iets anders zoeken om zich met jullie te bemoeien of om je weg te krijgen)!! Als er iets is zou je rustig bij je ouders kunnen aan kloppen en raad moeten kunnen vragen, maar zodra ouders geen raad kunnen geven maar zich er juist mee gaan bemoeien dan zijn die ouders al niet goed bezig wand het is zijn leven en dat moeten zijn ouders ook inzien, dus hij is zijn kleine jongen waarvan zij wil dat hij niet op zijn bek gaat en fouten wil zien maken of het niet wil dat hij het slecht heeft, of puur dat hij haar niet kan delen met een andere vrouw en zich op die manier wil wreken op haar wand je komt toch aan haar kleine jongen. Dus wil hij niet dat zijn moeder zich verder met hem bemoeid zal hij jullie relatie los moeten zien van de relatie met zijn ouders en dus i.d.d. kiezen of zelfstandig een relatie aangaan met jou zonder dingen te delen met zijn ouders, of met jou een relatie willen hebben en dat hij zijn moeder er tussen laat blijft zitten, met de kans dat hij je kwijtraakt. met tegenargument dat hij het ook niet fijn zou vinden als het andersom zou zijn allemaal. Wij hebben het heel af en toe nog wel eens over wat er toen allemaal was gebeurt en wat ik hem wel elke keer hoor zeggen is: ik wou dat ik hun niet zoveel had verteld, dan hadden ze ook niet met mijn leven kunnen bemoeien. (ze zouden dan toch wel iets anders hebben verzonnen om mij weg te krijgen) maar hij was nu eenmaal opgevoed om alles te vertellen en i,d,d, ook zodat hun alles voor hem konden opknappen.. dus ik neem het hem nu niet meer kwalijk Maar dat wat ik net las van die telefoon dat hij hem er gewoon op moet gooien , dat zal waarschijnlijk alleen maar meer voer geven voor haar wand ze zal je er de schuld van geven en dat jij het hem hebt opgedragen om dat te doen. En dat door die 1 deur kunnen snap ik ook heel goed, Wat je wel zou kunnen proberen en daar schoor je waarschijnlijk wel punten voor bij je vriend, is te vragen om zijn ouders te bellen dat je graag wil dat het goed word allemaal en alles op de tafel te gooien wat er mis is en het proberen uit te praten. (heb ik ook gedaan, maar wist ook al dat het niet goed zou gaan, maar ik was er hun een slag mee voor door te laten zien van kijk het ligt niet aan mij, en zodat mijn vriend kon zien dat hun niet wouden.) en dat het probleem duidelijk bij hun lag dat hun iets tegen mij hadden en ik niet tegen hun.doordat ik geen ruzie maakte en normaal deed (wat bij mijn schoonmoeder juist het bloed onder de nagels weghaalde haha ook door te vragen wat ze tegen mij hadden en doorvragen en doorvragen op elk antwoord en waarom ze dan nooit bij mij waren gekomen of niet kwamen praten over iets.) en mocht het wel goed zijn gegaan en we zouden er toch wel uit kunnen zijn gekomen dan is dat alleen maar mooi meegenomen maar dan zouden er zeker duidelijke regels komen. Het zijn zijn ouders, en helaas heb je je ouders of schoonouders niet voor het uitkiezen (haha in mijn geval zat mijn schoonmoeder jonge meisjes te paaien als potentiële schoondochters tijdens mijn relatie met haar zoon laten merken dat ik niet leuk genoeg was, zelfs mijn schoonzus zocht meiden uit vroeger voor mijn vriend tijdens het stappen