Van mijn moeder. Die dacht dat het een goed idee is om mijn kinderen mee te nemen naar een ballet Ik heb haar maar snel uit de droom geholpen voor ze kaarten besteld. Een bijna 14-jarige jongen die van voetbal en gamen houd... nee. Denk het niet.
Fijn dat jullie een datum hebben om naar af te tellen! Dat wordt wel het duurste sinterklaas kado ooit.
Mijn mond valt open dat mijn ouders nog steeds aan het wachten zijn totdat het zkh belt. Mijn pa krijgt een ICD en het voelt nu alsof hij een tikkende tijdbom is. Maar mijn ouders weigeren te bellen omdat het zkh hun zou bellen . Zitten nu al 5 weken te wachten en het zou ongeveer 5 weken duren. Normaal zijn ze echt wel assertief maar nu... Het irriteert me heel erg want ik merk aan ze dat ze het erg vinden om te wachten. Ik heb al 1000x gezegd dat ze best ff kunnen bellen om te vragen hoe de vlag erbij hangt maar dat doen ze dus niet. Voor hetzelfde geldt is er iets mis gegaan en wachten ze tot sint juttemus.
O dat is akelig! Grote kans dat ze niet durven bellen omdat ze bang zijn voor wat er komen gaat? Kun je er met hen over praten?
Ja ik denk dat het idd uitstelgedrag is. Ben er al een paar x over begonnen maar ze kappen het af. Terwijl zij zich zelf altijd overal mee bemoeien .
Nee maar wel buiten zetten. Noem mij maar een loedermoeder dan maar als ik al alles uit de kast heb getrokken zoals jullie dan zou ik hem dus wel in zijn onderbroekje buiten zetten om te laten voelen dat kleding aantrekken toch wel beter is. (en dan hopen dat het werkt natuurlijk)
Ik heb bij mijn dochter die structureel weigerde aan te kleden voor school echt een keer gezegd dat als ze niet snel ging aankleden ze dus echt in pyjama naar school zou gaan. Ik had toen 4 kinderen: een zus die iets ouder is dan zij, en twee jongere broertjes: een baby en een peuter. Zij kon zich prima zelf aankleden, maar liet het liever door mij doen. Ik had het in de ochtend druk genoeg met het aankleden van baby en peuter, baby voeden en het ontbijt regelen. Ik begon toen met de andere kinderen jas aan te trekken, in de maxicosi zetten, naar de auto toe brengen en een voor een in de auto zetten. Daar schrok ze flink van. Ze was toen echt in een mum van tijd aangekleed en ze heeft nooit meer gezeurd dat ze niet aan wilde kleden.
Dan moet je wel zeker zijn dat ze dat echt niet wil. Kan dr zo een paar opnoemen in mijn omgeving die het alleen maar grappig zouden vinden. In pyama naar school... hilarisch... gaan we doen Oh oeps...
Nouja als CKV nog een ding is, is t makkelijk punten scoren om daar zsm vanaf te zijn. (Wel een lange zit)
Heb wel eens de voordeur open gedaan en dat we dan in de deuropening stonden, maar hij gilt dan dat het koud is, rent weg en wil alsnog geen kleren aan Maar hij is op zulke momenten ook niet echt te bereiken, helemaal in een waas en niets lijkt hem uit zn eigen wereld te trekken. T is gewoon sneu want hij raakt zo overstuur en zit zichzelf ook dwars op zulke momenten. En dan later als het over is, dan kan je zo goed een gesprek met hem voeren dat ie geen kleren aan wou omdat ie het spannen vond om naar school te gaan bijvoorbeeld. T is alsof hij op zo'n moment gewoon kortsluiting heeft in zn koppie. K hoop dat als ie iets meer gewend is in het nieuwe huis, nieuwe school en zo meteen na een tijdje ook gewend is met de baby dat hij dan iets minder van die buien heeft. En ondertussen ga ik zelf even wat assistentie zoeken om hem beter te kunnen helpen met zn buien en tips zoeken hoe we ze zouden kunnen voorkomen