Het werd toen georganiseerd via PsyQ in Den Haag. Geen idee hoe het precies heette allemaal. Wel/niet medicatie is zo persoons afhankelijk. Wegen de voordelen op tegen de nadelen, enz. Het gevoelige ken ik wel ja, ik zou ook niet in de psychische zorg kunnen werken. Niet als medewerker in de bestaande beleidsvormen en structuren althans. Als zelfstandige misschien wel. Maar dan meer als beleidsadviseur dan echt op de werkvloer 1 op 1. Neurodiversiteit ligt ook dicht bij mijn hart. Ik ben adhd’er , mijn zoon is autist. Daarnaast ben ik hb wat ook shit met zich meebrengt. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en wat alle neurotypes (ook neurotypisme) gemeen hebben is dat we allemaal de behoefte hebben onszelf te zijn binnen de groep. Geaccepteerd te worden om wie we zijn, en de vrijheid te hebben om het te uiten op de manier waarop we dan nodig hebben. We hebben allemaal hulp nodig, dat is geen zwakte maar maakt ons juist sterker. We zijn niet gebouwd om het allemaal alleen te moeten doen. als groep staan we sterker en kunnen we elkaar bemoedigen en ondersteunen. Vanuit een positie van zelfverzekerdheid kunnen we anderen dan ook weer helpen. ik vind het echt gaaf dat je deze cursus doet. Kennis is power. En we hebben meer mensen nodig zoals jij
O ja, logisch gewoon bij de zorgverzekeraar. Toch stom dat ik zo vaak hoor dat 'de verzekering een nieuwe vwb wil'...
Als je net uit narcose komt: “we hebben uw hele hoofd moeten kaalscheren vanwege de kans op ischmratictus . Dat is een hoofdluis die rondgaat in ziekenhuizen en zorgt voor hoofdschimmel”
Hihi en het dan laten uitzoeken door een goede advocaat en dan vervolgens dat die arts kan opzouten met haar leugens
Ik heb dat met een man op tiktok. Die brengt het heel komisch maar helaas is het wel de realiteit. Dat gaf mij veel inzicht dat waar ik tegen aan loop echt gerelateerd is aan mijn ADD ' had zelf niet door er zo veel last van te hebben'. Ik kan echter ook echt hyper zijn. Maar dat is vooral als onrustig ben. Dus veel stimming. Mijn moeder zij laats... Maan wij zitten nog bij gesprek b en jij bent al van a naar b naar c naar e geweest en nu terug bij a. Maar mijn hoofd werkt gewoon zo. Ik zou graag rust willen in mijn hoofd. Maar helaas mag ik geen een van de medicatie soorten. Daar baal ik stiekem best van. Helemaal nu ik snel overprikkeld raak van een prikkel zoekende peuter.
Door de invallen van de NZa en de daaropvolgende zelfonderzoeken en dergelijke zijn de meeste ziekenhuizen doodsbang iets verkeerd te doen. Dat zorgt ervoor dat de meeste mensen liever 100 verwijzingen teveel vragen dan 1 te weinig. 1 van mijn taken in mijn werk is aan specialisten in opleiding uitleg geven over het belang van goede registratie. De meeste mensen die in het ziekenhuis werken hebben namelijk gewoon een hypotheek of huur te betalen en nog een miljoen andere kostenposten voor een gemiddeld ziekenhuis en daarvoor is het van belang dat er registratie plaatsvindt, zodat er ook declaratie plaatsvindt. Hoe vaak ik wel niet te horen heb gekregen dat ze daar toch niet zitten voor het geld, maar voor de patiënten en dat ze echt niet zoveel tijd gaan besteden aan registreren en controleren. Daarnaast is er zo'n netwerk aan controles op allerlei plekken, dat er vaker wordt gekozen om maar iets niet te declareren, dan dat er wordt gekozen voor zoveel mogelijk codes schrijven. En ik weet van alle nieuwe en oude nieuwsberichten over sjoemelende artsen en tandartsen, want dan weet ik ook meteen welke nieuwe controles we gaan krijgen vanuit zorgverzekeraars, maar geloof me, het zijn echt de uitzonderingen.
De moeder op school die tegen haar 2 kinderen zei op hele zachte lieve toon: dat mogen jullie niet doen he? Wat deden ze? Ze waren de afgesloten tuin binnengedrongen door de haag heen, stonden bij de vijver te spelen. Ze zijn 5, bijna 6.... en moeder was ze dus kwijt. Is al de zoveelste keer dat 1 van de 2 wegloopt of ettert. En elke keer weer die ontzettend zachte, lieve, softe toon: nou niet meer doen he? Ahhhhhhhh! Ik kon wel plaatsvervangend even gillen.
Herkenbaar, artsen zitten niet druk te declareren maar hebben iemand nodig die ze achter de broek zit om te zorgen dat hun werk ook nog geld oplevert, want ze zijn gemiddeld genomen redelijk onverschillig over de opbrengst van hun werk en zien het registreren van verrichtingen en DBC's als dat vervelende klusje dat óók nog moet. Als we strikt zouden gaan letten op alles wat we zouden kunnen/moeten declareren, schrikken de verzekeraars zich een hoedje. En als niemand ons hierover consequent zou lastigvallen, ging het ziekenhuis failliet. De doorsnee arts in het ziekenhuis is hopeloos als ondernemer.
Oh wat gek dat die kinderen zo zijn. Zo erg dat! Ik snap je helemaal, daar krijg je toch wurgneigingen van Weet je wat ik ook zo erg vind? Als een moeder met zo'n hoog kraaistemmetje tegen haar kinderen praat en dan ook nog rare woorden gebruikt ipv gewoon praten.... Doe normaal! Wij hebben trouwens een buurvrouw die zo praat tegen haar hondje
Deze moeder spreekt de hond ook zo aan. En laat de poep dan gewoon liggen ook... 'Nou gelukkig heb je niet op de stoep gepoept' en loopt gewoon door. Top nog meer kak bij school
Neeeeeeee jasses is onze oudste eindelijk uit de 'stop hou op, ik vind dit niet meer leuk'periode.... leert de middelste dit nu op de opvang Krijg ik spontaan jeuk door