Oeps! Bij mijn man op t werk hadden ze pas heel veel reclame vlaggen besteld voor langs de weg, nav zoveel jarig bestaan. Kwamen ze er een dag later achter dat er op elke vlag kwalitiet stond Dus toen kon alles weer afgehaald worden, haha
Ik denk niet dat ze daar aan kunnen beginnen. Kost best veel extra werk en waar ga je dan op letten? Enkel de simpele typfoutjes, of ook spelling en zinsopbouw enzo. Ze zullen het soms vast wel doen vermoed ik, maar niet standaard dus, zodat je er vanuit kan gaan.
Dat begrijp ik zeker, maar even een snelle blik over een rouwkaart laten gaan lijkt mij een kleine moeite. Maar goed, ik werk niet in een drukkerij dus geen idee hoe het eraan toegaat.
Zoiets hebben is geen taboe, maar ik vind het wel taboe dat er overal gelijk iets achter gedacht moet worden. Zeker als je nav zo’n kort berichtje zo’n analyse doet. En ik vind een zere knie ook echt niet te vergelijken met een gedragsprobleem.
Ik ook niet, maar bij ons was dit wel de taak van de uitvaartondernemer, of iig, hij nam deze taak duidelijk op zich. De kaart is ook door meerdere mensen gekeurd om t zo maar te zeggen, en zeker door diegene die sterk in taal zijn.
Ik vind lichamelijke klachten wel een heel andere categorie dan iets als ad(h)d, autisme oid. En ik bedoel het niet per se naar jou, maar gewoon meer algemeen. Een kind dat net even anders reageert of doet dan de gemiddelde leeftijdsgenoot wordt door menigeen al bestempeld als hij zal wel..... hebben. Of heeft hij geen ....? Mijn zoon is een dromer, gewoon meer in zijn eigen wereldje. Dat is gewoon oké, ik help hem wel om toch op tijd op school te komen, met de juiste spullen. Dat hij voor hij boven is alweer vergeten is dat hij moet douchen, kan gewoon gebeuren toch?
Vind ik ook. Deden ze bij ons ook met de geboortekaartjes. Is toch een fout in gelopen, maar dat was echt mijn eigen stommiteit. Mijn telefoonnummer klopte niet. Pas jaren later kwamen we erachter. Op een familiefeestje vroeg een tante mijn nieuwe nummer. Ik verbaasd, want heb al zoveel jaar hetzelfde nummer. Bleek dat ze me wilde bellen en het geboortekaartje in de la had gezocht voor het nummer. En tja ....
Maar waarom is het anders? Het lijkt of je je beledigd voelt als iemand suggereert dat ze kenmerken ziet van ADD (of iets anders). En de vraag stelt of hij dat mogelijk heeft. Mijn zoon heeft ASS. En dat is ook gewoon ok. Dat vet gedrukte herken ik mijzelf dan weer volledig in. Maar ik sta ook niet raar te kijken als ik ergens op gediagnosticeerd wordt als ik me zou laten onderzoeken
Adhd is geen gedragsprobleem! Uit Adhd kunnen gedragsproblemen voortkomen als mensen niet de juiste begeleiding krijgen, maar dat is iets heel anders. @tuc ik ben het deels met je eens. Als er echt adhd onder zit is het voor een kind vreselijk moeilijk om constant aangesproken te worden op zaken waar hij/zij niks aan kan doen. Wij hebben het inderdaad niet voor niks laten onderzoeken. Ik snap wel dat het ook wel een risico is om daar te snel naar te kijken. Dan wordt juist het begrip voor mensen die echt adhd hebben minder is mijn ervaring als dyslect. Als het te makkelijk als oplossing wordt aangereikt dan krijg je weer heel snel de: iedereen is tegenwoordig xxxx-opmerkingen en dat is juist belemmerend merk ik.
Ik ben het met je eens , maar ik ben het ook met @tuc eens. Moet je maar eens zien hoe open mensen wel zijn als ze bijv een tip krijgen over hoogbegaafdheid bij hun kind. Ik snap dat andere neurotypes dan NT en stoornissen niet gelijk zijn aan een blauwe plek of rugpijn. Dat is het ook zeker niet. Maar ik denk niet dat de reactie van mensen enkel daar in zit. Want bijvoorbeeld met hoogbegaafdheid ligt de lat om het te laten onderzoeken lager. Bij autisme of adhd wordt de boot toch vaker langer afgehouden. Dat is wat ik een beetje zie iig. (Ik heb geen cijfers of zo die dit ondersteunen hoor)
Jij begrijpt wat ik bedoel. Ik vind het niet anders dan lichamelijke klachten. En mijn oudste had exact wat hier beschreven werd, woord voor woord. Zij liep er wel echt tegenaan dus wij hebben haar laten onderzoeken. Ik had nooit, echt nooit aan AD(H)D gedacht. Omdat ik er een heel verkeerd beeld bij had. Het kwam bij mij als een donderslag bij heldere hemel.
Ik heb toevallig 2 van dit soort gevalletjes in de omgeving. Kinderen zijn onderzocht, kwam ADHD uit (gecombineerde type) en HB. Over ADHD wordt met geen woord gerept. Als er een reden moet opgegeven worden wordt enkel HB genoemd. Dat doet best zeer.
Jouw berichtje maakt wel erg duidelijk dat het stiekem toch wel een beetje taboe is. Analyse? " dit klinkt als ADD" is niet direct een analyse of een stempel plakken. Dat lees ik als suggestie. Mocht je er last van hebben, dan zou je het kunnen laten onderzoeken. En dan kan je ermee geholpen worden. Gedragsprobleem? Wie heeft het over gedragsproblemen? Hebben kinderen met ADD (of iets anders) een gedragsprobleem? Of is dat jouw beeld van kinderen met een label? "Die zullen wel gedragsproblemen vertonen. " Nee. Het is wel duidelijk dat er nog heel veel vooroordelen bestaan.
Ik vind het zeker niet verkeerd om het te opperen. Wat voor kwaad doe je? Geen imo. In het ergste geval gaat de vraagsteller google’en naar adhd. Heel gevaarlijk.. ( ) De reactie op jouw idee zegt mij dat er inderdaad nog taboe op ligt, wat erg jammer is en onnodig. Zeggen dat je adhd herkent is niets mis mee want 1) er is niets mis met adhd, en 2) je herkent gewoon wat je herkent.
Nee ik ben niet beledigd, zeer zeker niet. Ik vind het lastig om uit te leggen. Ik weet ook wel dat @tuc het goed bedoeld hoor. Het is meer mijn gevoel dat er soms zo snel geroepen wordt het zal wel dit, het zal wel dat. En misschien komt er wel.een labeltje uit als we hem zouden laten testen. Wie weet. Maar ik voel bij hem totaal de noodzaak niet om te gaan kijken of er een labeltje bij zijn gedrag hoort. Hij zit prima in zijn vel, komt goed mee op school. Wij hebben niet het idee dat wij handvatten missen om met zijn doen en laten om te gaan, dus G is gewoon G. Mocht ik wel noodzaak zien om verder te kijken doe ik dat ook zeker. Het is niet dat ik niet wil dat mijn kind een labeltje heeft, maar ik zie bij hem geen noodzaak om uit te zoeken of er een labeltje bij zijn gedrag hoort.
Haha. Hier exact dezelfde verbazing toen we de doorverwijzing kregen naar GGZ ivm vermoeden van autisme. Ons kind autisme??? Nee joh! Onmogelijk. Nou... wel dus En heel blij dat we het weten.
Met autisme had ik uiteindelijk het omgekeerde gevoel. Geen autisme, dat is onmogelijk. Maar uiteindelijk zitten er overlappen natuurlijk en zit ze gewoon dicjt bij het ASS deel aan.