Nou ik vind het bizar dat een kind van die leeftijd zonder problemen alleen kan reizen met het OV. Ik had toch verwacht dat er, terechte, strengere controles zouden zijn.
Maar waarom? Ik zou ech verbaasd zijn als mijn kind geweigerd wordt in het OV. Ik lees op de vraag en antwoord pagina van de NS dat kinderen vanaf 4 jaar zelfstandig mogen reizen. Dat zou mijn keuze ook niet zijn, maar 10 jaar is toch wel wat anders. Verschilt misschien ook per kind hoor. Op die les zitten trouwens meer 9 en 10 jarige die zelfstandig met het OV. Mijn zoon is misschien wel jong om naar het VO te gaan maar 11 jaar is bijvoorbeeld vrij normaal, die kinderen reizen toch ook regelmatig met OV?
Ik vind het wel goed van de buschauffeur, en vind die leeftijd ook nog veel te jong om alleen met het OV te gaan.
Maar dat hangt toch van de situatie af? Al met al denk ik dat ik mijn kind eerder alleen in de bus naar de stad (bijvoorbeeld de bibliotheek of naar familie) zou laten gaan dan alleen met de fiets. Nu sowieso nog niet hoor, maar met 10/11 jaar kan ik me best voorstellen dat dat kan.
Alles is relatief. Mijn oudste was jong naar het vo, had vrienden buiten school en woonplaats en reisde op haar 14e zelfstandig met de trein naar Zeeland, ver voorbij Terneuzen en weer terug richting de Achterhoek. Haar achternicht van dezelfde leeftijd mocht dat niet, haar moeder was in shock, maar zij mocht wel zelfstandig bij de Mac rondhangen. Dat vind ik weer niets. Met 17 ging ze met een vriendin naar Parijs met de trein. Nu studeert ze in Amsterdam en vindt met het grootste gemak haar weg overal. Ze had een keer een klasgenoot van 15 die nog nooit met de trein had gereisd voor ze met haar opleiding begon, ook niet met haar ouders, gewoon nog nooit met het ov geweest. Dat vond ik toch wel een gebrek in de opvoeding hoor, ging ze naar een vervolgopleiding moest ze opeens zelfstandig met de trein reizen.
Ik denk dat ik die vriendin had kunnen zijn 25 jaar geleden. Ik fietste of ging met de auto. Ik bedenk mij nu dat ik met de trein naar Duitsland ben geweest, maar binnen Nederland reisden mijn ouders vroeger nooit met het ov. Nu wel, maar wij woonden buiten de bebouwde kom, dus voordat je ergens een trein kon opstappen, wat je met de auto al een stuk verder.
Onze dochter vloog toen ze 16 jaar was alleen naar Mallorca, wij waren daar al maar zij kon door omstandigheden niet direct met ons mee en vloog ons een aantal dagen later achterna. Daar hadden ook veel mensen een mening over.
Ja hier was de mening van nichtje (de moeder) zeer uitgesproken (dochter kwam namelijk naar een familiefeestje toe destijds). Het is ook nooit meer goedgekomen, wij voeden niet goed op volgens haar. Prima, dan niet, kinderen hebben nagenoeg zelfde leeftijd al schelen ze een generatie dus had leuk kunnen zijn, maar ja, de levens lopen wel erg uiteen op deze manier.
Mijn zoon zal 11 zijn als hij naar t middelbare gaat, dan zal hij ook vast eens na school even een burger eten oid bij de Mac. Zou t wel gek vinden als hij niet de bus naar school kan. Is nog veiliger dan fietsen door t centrum. <10 ander verhaal hoor. Maar genoeg 11 jarigen die al naar t middelbare gaan met t ov. Mijn vriendin woonde 22 km van school af. Dus die pakte trein én bus
Ik vraag me af wanneer jullie zelf met ov mochten vroeger. ik ging toen ik 6 was met mijn broer van 11 naar school met de tram, va mijn 7e ging ik zelfstandig. zou niet mijn keuze zijn voor mijn kinderen, maar goed
Ik ging volgens mij met 10/11 jaar al met de trein naar Rotterdam met vriendinnetjes van dezelfde leeftijd.
Dat was natuurlijk in andere tijden . Mij gaat het in dit geval bijvoorbeeld vooral over de verantwoordelijkheid die je richting die 10/11 jarige duuwt door een 7/8 jarige zus mee te sturen. Dat ze als 10/11 jarige zo zaken ontdekken en uitzoeken vind ik al redelijk vroeg als het gewoon voor in stad te gaan lopen is maar dan nog een kleinere zus meesturen... Neen voor mij een zeer goede reactie van de chauffeur
Dat ik pas een artikel las waar in beschreven stond dat onverklaarbare onvruchtbaarheid vaak geen onverklaarbare onvruchtbaarheid is, maar er spraken is van een genetische aandoening die er voor zorgt dat het niet lukt. Sinds dit artikel gelezen heb, voel ik me schuldig dat we perseej toch nog een tweede wilde ondanks het niet lukte. Dat we zo mischien het lot getart hebben. En dan straks met de jongste naar de neuromusculaire arts. Als de dood voor wat we te horen zullen krijgen. Zo anders als zijn broer kwa ontwikkeling. Maar daar tegen over ook een hoop wat helemaal er bij kan passen.
Interessante discussie. Ik denk dat kinderen klein worden gehouden qua verantwoordelijkheid: niet zelf ergens heen mogen, maar met de auto van hot naar her gereden worden. Maar dat ze groot gemaakt worden qua spelen. Door zo'n schermpje, met name een telefoon, verliezen ze de creativiteit om te spelen. Overigens zou ik mijn kind hier niet alleen met de bus laten gaan, ook al omdat ze het niet gewend zijn en dan dus ook niet weten waar ze eruit zouden moeten oid. Ik twijfel zelf meer of mijn oudste (9 jaar) als zelfstandig naar de bieb kan. Bijna de hele route is goed te doen, maar op het einde zit een lastige oversteekplek over auto- en trambaan.
Mijn mond valt ervan open dat een telefoonhouder (die je ook wel op fietsen ziet) op een kinderwagen gezet wordt, voor ouder of kind.
Zo apart! Van het weekend ook, kind in de wandelwagen met een telefoon met filmpjes in zijn handen. Zal rond de 3 zijn geweest. Ondertussen ouders vragen welke speelgoedauto hij wil hebben. Ouders met telefoon in de handen en een kinderwagen en waren iets op YouTube aan het kijken Liever dat ze op de weg of pad letten. Stond me in eerste instantie al 3 keer in de weg in de action en vervolgens op de route naar huis. Ben maar overgestoken.