Klopt! Maar lastig als ze van te voren totaal niet laten zien dat ze op het randje van overstromen staan. Onze oudste 2 zijn compleet anders met dezelfde opvoeding en allemaal ass, toevallig.
Nou hier is het precies andersom Dochter was zo makkelijk, sliep perfect, echt die heeft met 6,5 jaar nog nooit echt iets stouts gedaan, heeft nooit straf nodig. En toen kwam onze kleine bengel
Ik snap wat je bedoeld maar mijn reactie is er juist om bedoeld om niet zo snel te oordelen. Wij weten niks van de kinderen van @Lynne182 En snap ik dus zo' n directe veroordeling niet.
Mijn mond valt open van... Dat mijn dochter vandaag 2 valentijnskaarten heeft gekregen. Ik stond helemaal niet stil bij valentijnsdag tot de postbode net langs kwam. Kind helemaal blij want die vind het al weken niet erlijk dat er nooit post voor haar is. Dat vind ze nog leuker dan die kaarten zelf.
Nou ik vroeg een tijdje terug hier welke koptelefoon jullie aanraden zodat mijn dochter bij haar werk op school wat minder afgeleid zou zijn. Naast een belletje op tafel (om even naar buiten een rondje te mogen rennen) en een stress/speel balletje in haar laadje kon een kop telefoon misschien haar ook helpen. Maar dat is volgens mij het enige wat ik ook ooit los heb gelaten hier er over. Op het teleurstellend bezoek voor een ijsje na dan.
Jaaa ze gebruikt hem nu al tijdje op school, en het gaat stukje beter. Ik kreeg gisteren zelfs ee mailtje van de juf met foto dat ze iets mocht uitzoeken uit het schatkistje omdat ze met sprongen vooruit ging. Dus vandaar mijn beloning om een ijsje te gaan eten maarja de rest van het verhaal kennen jullie al. Maar we willen er ook een voor thuis aan gaan schaffen. Het is natuurlijk met zoveel kindjes en komst van een baby altijd wel wat luid in huis. Maar als het werkt, prima!
Wow. Kan alleen maar denken wacht maar en hopen dat je het ooit nog eens mee gaat maken. Vind dit een heel gevaarlijke opmerking. Als ik dit in de mijn omgeving hoor kan ik alleen maar denken "Ze snappen er duidelijk niks van".
Ik heb zo'n zoon én dochter. Super makkelijk allebei. Braaf, nooit weggelopen, lief, zelf naar bed gaan. Goede opvoeding... Maar niet heus. Toen kwam jongste zoontje en omg. Als dat de eerste was geweest...
Omdat je het vraagt ; nee natuurlijk mag jij dat niet. Ik vraag mij soms echt af wat de bijdrage aan een post zoals deze nou daadwerkelijk is.
Dat vroeg ik mij dus bij jou ook af. Hoezo zou @tuc niet bij mogen dragen aan een discussie, omdat ze geen "normale" kinderen heeft. Lees alleen deze zin al eens.
Jij weet op dit soort momenten alles zo mooi te verdraaien. Vooral zo doorgaan! Ik geloof dat Tuc ergens op mijn reactie zelf zei dat ze mijn punt wel begreep. Nou dat is dan heel fijn toch dat de gene naar wie ik dit bericht stuurde begreep wat ik tussen de regels bedoelde.
Ik denk dat ik ook zo’n fase heb gehad waarvan ik dacht dat alles aan opvoeding lag (of gebrek aan), totdat we jongste dochter kregen. En mijn kinderen krijgen nu niet eens meer ‘dezelfde opvoeding’. Ik moet jongste dochter veel meer structuur en duidelijkheid bieden, tot op het overdrevene af. Bij haar kwamen de dagrimtekaarten in huis en de strakke planningen, met veel voorbereidend werk. Terwijl ik bij de twee oudsten best weleens de teugels kan laten vieren, of een ‘vooruit dan maar’ eruit kan gooien, of gewoon zonder voorbereiding de deur uit kon stappen. Zo kwam jongste dochter dagelijks compleet overprikkeld uit school van kleutergroepen tot zeker groep 4. Als ik haar dan ging ophalen glimlachte ze nog gedag naar de juf, keek ze mij aan en onmiddellijk zag ik de storm over haar gezicht trekken. Alsof ze de hele dag op haar tenen had moeten lopen en dat ventileerde ze allemaal bij mij. Resultaat: bijna dagelijks hysterische driftbuien op het schoolplein (sowieso standaard als een speelafspraakje niet mogelijk was), soms zelfs weglopen, jas en tas wegsmijten, etc. Geen van die dingen werden ooit geaccepteerd, maar iets niet accepteren wil niet zeggen dat het zich niet herhaalt, helaas... En ik zag wel de blikken van de andere moeders die dachten dat ik mijn kind niet in de hand had en ze het allemaal zoveel beter zouden kunnen. Denken ze waarschijnlijk nog steeds... Maar gelukkig weet ik wel beter. Heb het me gelukkig nooit aangetrokken, maar het altijd gezien als iets wat gewoon miste in hun ervaring (lucky basterds )
Nou hoe bedoelde je het dan? Hoe heb ik het verdraaid dan? Edit: ik begreep wel hoe je het bedoelde, was het er alleen niet mee eens
Ah ja daar was ik al bang voor. Ik heb jaren KHA gedaan, ging prima tot ik ermee stopte. Wat eet je ipv brood? Want dat mistte ik het meeste om te eten!
Hier dacht ik ook allebei dezelfde opvoeding te geven, maar ik breng ze dezelfde normen en waarden bij, dat is voor ons een betere bewoording, aangezien ik mijn dochter anders opvoed dan mijn zoon. Wat bij de oudste werkt, werkt bij de jongste helemaal niet. Als ik boos wordt, kijkt hij mij aan; wat doe je druk??? Iedereen zijn opvoeding en geen kind is hetzelfde! Al blijf ik wel bij monkey see, monkey do! (niet dat ik moeders gillend op de vloer voor het snoepschap hahahaha)