Mijn zoon zei net: "als we nu weer kerstvakantie hebben, zit ik op de middelbare school". Gaat echt zo snel ineens, nog maar een paar maanden! Dit laatste schooljaar lijkt ook gewoon nóg sneller te gaan dan anders. Daar valt mijn mond ook wel van open.
Nou dat heb ik dus ook! Volgende week cito, gesprekken en dan gewoon definitief inschrijven. Vind het nog maar helemaal niks haha. En dan komt er nog een schoolkamp, musical, de tijd vliegt voorbij ben ik bang.
Hahaha oh zo herkenbaar ook. Als er zo’n asociale tekst uit zo’n klein wezen komt, houd ik m’n lachen ook bijna niet in. Pas nog, mijn zoon wilde een kiwi maar dat mocht niet van mij omdat ze nog niet rijp waren. Dus ik geef hem een appel. Stond hij eerst even onverstaanbaar te mopperen bij die appel en ineens hoor ik hem zijn verhaal eindigen met ‘en die appel? Die vreet je zelf maar op!’ Nadat ik heel boos ben geworden, ben ik ergens anders even heel hard gaan lachen. Het kon gewoon echt niet.. Gelukkig is hij de oudste, maar wat dat met zijn zusje moet worden die ook nog eens 10 x zo temperamentvol is..
Hahaha oh heerlijk! Mijn jongste heeft af en toe ook zulke opmerkingen, fantastisch en dan proberen je lach in te houden.
Yup hier ook, volgende week meeloopdagen, dan over 2 weken nog wat (lees 15) open avonden en dan inschrijven en loslaten. Hier moeten we nu door het lerarentekort (en dus plekken tekort op de scholen) 12 scholen opgeven van voorkeur en word er geloot. Kan dus gebeuren dat hij in een heel ander stadsdeel of andere plaats naar school toe moet. Ik heb er een brok van in mijn maag maar iedereen maakt dat hier nu mee dus kan er ook niets aan veranderen.
Oh dat lijkt me vreselijk, dat je niet naar school van keuze mag en in een heel andere buurt.. Pff. Heftig lijkt me dat, voor je zoon ook. Wat dat betreft nog goed te doen hier. We gaan op 4 scholen kijken, 1 heeft loting en de rest heeft gewoon plek. Denk alleen al daarom dat die met loting misschien afvalt. Er zit nog een goede school waarover we twijfelen, die is 16 km fietsen en dat vind ik wel heel ver. Zoon zijn eerste keus zit op 8km (dat is dichtbij hier), maar voor ons is wel een nadeel dat het een christelijke school is. Al maakt de afstand dat waarschijnlijk wel goed.
Ow dat is helemaal vervelend! Zijn weet gelukkig al precies waar hij heen wil en dat kan ook gewoon. Begin maart inschrijven en dan de rest van het schooljaar vooral musical, dingen afronden en kamp. Ook wel weer heel leuk natuurlijk, zo'n nieuwe fase, maar pfff... het is echt nog maar mijn kleine mannetje. Voor mijn gevoel gingen we een paar maanden geleden voor het eerst met hem op de basisschool kijken.
Onze zoon zijn uitspraken; Oma, waarom heb jij niet een baby in de buik zoals mama en wil jij geen baby in de buik? Nee, daar ben ik te oud voor. Ik kan niet goed meer trappen lopen enzo en een kindje tillen, dat kan ik jou toch ook niet meer. Ja maar oma opa is toch nog jong die kan dat allemaal gewoon doen. 'mijn vader is ouder als mijn moeder'
Ik heb ook nog steeds het idee dat ik zelf "net" van de middelbare af kom . Maar dat is ook al gewoon weer 15 jaar geleden!
Zo vond ik het altijd heel erg dat hij een jaar over had gedaan in groep 2 (omdat hij daarna zich heel lang heeft verveeld), maar was er dit jaar ineens zo blij mee. Een extra jaartje. Anders had hij op zijn 11e (bijna 12) die kant op gemoeten. Straks is hij bijna 13, toch wel fijner. Helaas geldt dat niet voor dochter.
Haha dan is het ineens een voordeel ja, anders zat ie er nu al! Mijn zoon zal net 12 zijn en mijn dochter nog 11, dus ik had iets minder tijd om te wennen. Ik zeg ook altijd tegen 'm dat ie dit jaar niet z'n best hoeft te doen, zodat ie nog een jaar blijft zitten .
Ik zag haar deze ochtend toen haar grootmoeder haar naar school bracht. Mijn kinderen zitten op dezelfde school. Het is ergens in september gebeurd en nu kan ze weer naar school. Ze stapt echt nog heel slecht. Ik kan er gewoon niet bij dat een vader (hij is stiefvader van het meisje maar heeft nog 2 eigen kinderen bij de moeder) zoiets kan doen.
Ik ook niet, maar ik snap een moeder die achter een man blijft staan die dat haar kind aan heeft gedaan, ook echt niet!
Dat nog minder inderdaad! Ik ben best wel voorstander van veel moeite doen om bij elkaar te blijven, maar mishandeling van mijn kinderen zou voor mij echt de nummer 1 reden zijn om acuut weg te gaan bij een man.
Hier inmiddels 20 jaar gelden en voelt als de dag van gisteren. Kan me de examenstunt en het examenfeest daarna nog van minuut tot minuut voor me halen.
Voor mij zou dat zelfs een reden zijn dat ze mijn man nooit meer terug vinden. Ik ben fan van CSI, Criminal Minds en alles in dat genre. Ik weet dondersgoed hoe je een lijk nooit meer terug kan vinden
Dat snap ik inderdaad ook niet. Toen ik hoorde wat het meisje overkomen was en ik het tegen mijn man vertelde zei die meteen dat moet iemand gedaan hebben. Een dijbeen is niet zo makkelijk te breken. Paar dagen later kwam het dan inderdaad uit hoe het gebeurd is. Ik zei direct tegen mijn man als jij zoiets zou doen dan kan je maar beter heel hard rennen voor de deur.